Adam Mickiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor źródłowy |
Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
{{Cytat|Czy był nieczułym, dumnym z przyrodzenia…|Duma '''Mickiewicza''' z [[penis|przyrodzenia]] Konrada Wallenroda}} |
{{Cytat|Czy był nieczułym, dumnym z przyrodzenia…|Duma '''Mickiewicza''' z [[penis|przyrodzenia]] Konrada Wallenroda}} |
||
'''Adam Mickiewicz''' (ur. [[24 grudnia]] [[1798]] w Zaosiu, zm. [[26 listopada]] [[1855]] w Konstantynopolu) – sławny [[Polska|polski]] skrobacz [[wiersz]]y, pierwszy polski raper i [[masoneria|mason]]. Białorusini utrzymują, że to wielki białoruski poeta, który pisał o Litwie po polsku. Był uwielbiany przez wszystkich licealistów. Kochał [[nauka|naukę]], a że nie pasował z tego powodu do Polaków, |
'''Adam Mickiewicz''' (ur. [[24 grudnia]] [[1798]] w Zaosiu, zm. [[26 listopada]] [[1855]] w Konstantynopolu) – sławny [[Polska|polski]] skrobacz [[wiersz]]y, pierwszy polski raper i [[masoneria|mason]]. Białorusini utrzymują, że to wielki białoruski poeta, który pisał o Litwie po polsku. Był uwielbiany przez wszystkich licealistów. Kochał [[nauka|naukę]], a że nie pasował z tego powodu do Polaków, został zesłany do Rosyji, gdzie zainteresowały się nim rosyjskie służby specjalne, w których to z resztą otoczeniu chętnie przebywał, przykładem może być wycieczka na Krym z generałową Witową, jedną z najsłynniejszych carskich szpiegów, ale i tak wam będą wmawiać w szkole, że udał się tam z patriotami (jeżeli za patriotów możemy uznać szpiegów). Oprócz tego uwielbiał dzikie seksualne orgie, mocno podkrapiane alkoholem. Ale i tak większość ludzi uważa go za największego polskiego poetę, ponieważ Słowacki to pedał, a Norwid nikogo nie obchodzi. |
||
== Życie == |
== Życie == |
||
Wersja z 22:35, 18 kwi 2017
|
Ten artykuł dotyczy polskiego pisarza. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
_008.jpg)
A imię jego będzie 404[1] - bohater nie istnieje
- Rozwiązanie tajemnicy Adama
Walduś: Tatuś, to jak miał na imię Adam Mickiewicz?
Ferdek: Synek, to ty nie wiesz?
Walduś: Nie.
Ferdek: No przecie że Stasiek, normalnie Stanisław Ignacy Mickiewicz.
- Ferdek poucza Waldka
– Słuchaj, dziweczko! dzieweczko! – Ona nie słucha
Aparat słuchowy wypadł jej z ucha
- Mickiewicz poruszający tematy społeczne.
– Słuchaj, dziewczynko! – Ona nie słucha
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha
Czy był nieczułym, dumnym z przyrodzenia…
- Duma Mickiewicza z przyrodzenia Konrada Wallenroda
Adam Mickiewicz (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu, zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – sławny polski skrobacz wierszy, pierwszy polski raper i mason. Białorusini utrzymują, że to wielki białoruski poeta, który pisał o Litwie po polsku. Był uwielbiany przez wszystkich licealistów. Kochał naukę, a że nie pasował z tego powodu do Polaków, został zesłany do Rosyji, gdzie zainteresowały się nim rosyjskie służby specjalne, w których to z resztą otoczeniu chętnie przebywał, przykładem może być wycieczka na Krym z generałową Witową, jedną z najsłynniejszych carskich szpiegów, ale i tak wam będą wmawiać w szkole, że udał się tam z patriotami (jeżeli za patriotów możemy uznać szpiegów). Oprócz tego uwielbiał dzikie seksualne orgie, mocno podkrapiane alkoholem. Ale i tak większość ludzi uważa go za największego polskiego poetę, ponieważ Słowacki to pedał, a Norwid nikogo nie obchodzi.
Życie
Młody Adam był niezłym cwaniakiem i nawiał do szwabów. W zemście po polsku napisał Dziadów wiedząc, że każdy będzie musiał to przeczytać, aby zdać z polskiego (ale się trochę zlitował i nie napisał wszystkich części co i tak nie przeszkadzało mu skopać numeracji dobitnie ukazując, że jako profesor nie potrafi policzyć do 4). Umieścił tam też wizerunek ojczyma Słowackiego, jako poplecznika cara, więc Słowacki w akcie zemsty napisał Kordiana, który jako przeciwieństwo Dziadów był nieskończony w 1/3 a nie w 3/4. Chciał jeszcze mocniej zmniejszyć szanse ucznia polskiego na jakiekolwiek zdanie matury, więc napisał Pana Tadeusza. Mickiewicz był autorem cyklu Senatów Sonetów Krymskich. Późniejszymi czasy zaczęło go dręczyć sumienie, dlatego postanowił wrócić do Polski. Po śmierci Polacy rzucili jego serce na pożarcie Smokowi Wawelskiemu. Postawili też mu za to pomnik w Krakowie.
Przypisy
- ↑ „Czterdzieści i cztery” – „Dziady cz. III” (scena V, w. 24)
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.
