Atom Heart Mother: Różnice pomiędzy wersjami
Ponury bot (dyskusja • edycje) M (Robot wykonał kosmetyczne poprawki) |
M (→Zobacz też: -zobaczteż) Znacznik: edytor kodu 2017 |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Album Infobox |
|||
| ⚫ | |||
|tytuł = Atom Heart Mother |
|||
| ⚫ | |||
|okładka nazwa = Muuu! |
|||
|wykonawca = [[Pink Floyd|Różowy Heniek]] |
|||
|nagrywany = marzec-sierpień 1970 |
|||
|wydany = 10 października 1970 |
|||
|gatunek = rock progresywny |
|||
|długość = w sam raz |
|||
|wytwórnia = Żniwa, EMIlka |
|||
|producent = Heńki i Norman Smith |
|||
|następny = [[Meddle|Mieszanie]] |
|||
| ⚫ | |poprzedni = [[Ummagumma|Amagama]]}}'''Atom Heart Mother''' (''Matka z atomowym sercem''<ref>Jakież to psychodeliczne!</ref>) – czwarta płyta zespołu [[Pink Floyd]]. Ogólnie Różowi po wypieprzeniu [[Syd Barrett|Barretta]] na zbity pysk odstąpili od psychodelii i w końcu zaczęli grać coś, co muzykę przypomina. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Piosenki == |
== Piosenki == |
||
=== Atom Heart Mother === |
=== Atom Heart Mother === |
||
Początkowo nazwana ''Zdumiewający Pudding'', czy nawet ''Epicki Zdumiewający Pudding'', prawie półgodzinna suita |
Początkowo nazwana ''Zdumiewający Pudding'', czy nawet ''Epicki Zdumiewający Pudding'', prawie półgodzinna suita o… no, nikt nie wie, o czym dokładnie, nawet Floydzi nic nie pamiętają. Jest tam trochę trąbek, pociągów i rżących koni, jeden motocykl, a oprócz tego parę słów. Mniej więcej w 11 minucie pojawia się coś w stylu „saa saa saa saa saaa…..brrrrrrrrrrrrrrrrrrrronnnnn”. Dobra piosenka na bezsenność! |
||
=== If === |
=== If === |
||
Waters coś tam krzyczy o tym, że |
Waters coś tam krzyczy o tym, że „gdyby był pociągiem, to by się spóźnił”. Smuteczek po tym, że chyba Barretta olewali. |
||
=== Summer '68 === |
=== Summer '68 === |
||
| Linia 19: | Linia 29: | ||
=== Alan's Psychedelic Breakfast === |
=== Alan's Psychedelic Breakfast === |
||
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają patelnia, smażony bekon i płatki śniadaniowe. Sam Alan, tworząc swoje |
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają patelnia, smażony bekon i płatki śniadaniowe. Sam Alan, tworząc swoje psychodeliczne śniadanie, prawdopodobnie był [[Heroina|pod wpływem]]. |
||
== Wreszcie status kultowości! == |
== Wreszcie status kultowości! == |
||
Po nagraniu tego albumu Floydzi natrzepali w cholerę [[Pieniądze|kasy]] i byli bardzo |
Po nagraniu tego albumu Floydzi natrzepali w cholerę [[Pieniądze|kasy]] i byli bardzo zadowoleni. |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Pink Floyd]] |
|||
* ''[[Ummagumma]]'' |
|||
* ''[[Dark Side of the Moon]]'' |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{Pink Floyd}} |
{{Pink Floyd}} |
||
[[Kategoria:Albumy |
[[Kategoria:Albumy Pink Floyd]] |
||
[[pt:Atom Heart Mother]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 11:21, 14 paź 2021
| Atom Heart Mother | |
|---|---|
 | |
| Muuu! | |
| Wykonawca | Różowy Heniek |
| Wydany | 10 października 1970 |
| Nagrywany | marzec-sierpień 1970 |
| Gatunek | rock progresywny |
| Długość | w sam raz |
| Wytwórnia | Żniwa, EMIlka |
| Producent | Heńki i Norman Smith |
| Następny Album | Mieszanie |
| Poprzedni Album | Amagama |
Atom Heart Mother (Matka z atomowym sercem[1]) – czwarta płyta zespołu Pink Floyd. Ogólnie Różowi po wypieprzeniu Barretta na zbity pysk odstąpili od psychodelii i w końcu zaczęli grać coś, co muzykę przypomina.
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści. Jest tam imponująca historia o robieniu sobie śniadania i jeszcze coś tam o groupies[2]. W dodatku na okładce jest ładna krasula o imieniu Lulubelle III.
Piosenki[edytuj • edytuj kod]
Atom Heart Mother[edytuj • edytuj kod]
Początkowo nazwana Zdumiewający Pudding, czy nawet Epicki Zdumiewający Pudding, prawie półgodzinna suita o… no, nikt nie wie, o czym dokładnie, nawet Floydzi nic nie pamiętają. Jest tam trochę trąbek, pociągów i rżących koni, jeden motocykl, a oprócz tego parę słów. Mniej więcej w 11 minucie pojawia się coś w stylu „saa saa saa saa saaa…..brrrrrrrrrrrrrrrrrrrronnnnn”. Dobra piosenka na bezsenność!
If[edytuj • edytuj kod]
Waters coś tam krzyczy o tym, że „gdyby był pociągiem, to by się spóźnił”. Smuteczek po tym, że chyba Barretta olewali.
Summer '68[edytuj • edytuj kod]
Solowa kompozycja Wrighta. Śpiewa tam sobie o przeżyciach z groupie po koncercie. Tekst jest cholernie hardrockowy (czyli w sumie o samych pierdołach), znowu trąbki. Jest ogólnie mniej epicko, niż tytułowa piosenka, ale nadal trzyma poziom.
Fat Old Sun[edytuj • edytuj kod]
Folkrockowa ballada, którą Floydzi z 5 minut na koncertach rozszerzali do 15, bo nie mieli grać czego innego. Na albumie Gilmour grał jednocześnie na gitarze, basie, perkusji, a w dodatku śpiewał, olewając całą resztę zespołu (poza Wrightem, który potem dograł trochę Casio).
Alan's Psychedelic Breakfast[edytuj • edytuj kod]
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają patelnia, smażony bekon i płatki śniadaniowe. Sam Alan, tworząc swoje psychodeliczne śniadanie, prawdopodobnie był pod wpływem.
Wreszcie status kultowości![edytuj • edytuj kod]
Po nagraniu tego albumu Floydzi natrzepali w cholerę kasy i byli bardzo zadowoleni.
