Bekanie

Ten artykuł zawiera treści mogące wzbudzać odruchy wymiotne. Jeśli właśnie wypełniłeś swój brzuch pożywieniem, lub mdlejesz na widok toalet w pociągach PKP, opuść lepiej tę stronę.

Bekanie – najszczerszy komplement dla kucharza; swego rodzaju okazywanie szacunku wobec innych. Najlepiej, gdy jest praktykowane podczas posiłków w grupie, taniej jadłodajni lub też w ekskluzywnej restauracji, gdzie zbiera się cała burżuazja. Bekając pokazujemy swój wysoki poziom kultury osobistej oraz nieskrępowanie w miejscach publicznych. Nie powinno się od tego powstrzymywać, gdyż może to spowodować duży uszczerbek na zdrowiu, a zwłaszcza problemy z żołądkiem. Prezydent Kaczyński nie bekał i musiał odwołać spotkanie Trójkąta Weimarskiego.

Dźwięk wydawany przy bekaniu jest swego rodzaju żartem w dobrym stylu w każdym towarzystwie, dlatego też w naturalny sposób powstało słowo pochodzące od bekania, oznaczające żart, wysublimowane poczucie humoru, a mianowicie beka.

Kiedy dzieci dzieci bekają, ich rodzice nie mogą powstrzymac zachwytu. Już w tak młodym wieku pokazują nadzwyczajny poziom kultury i wykształcenia. Później, w wieku przedszkolnym zaczyna się fascynacja bekaniem. U najbardziej czarujących gentlemenów i najpiękniejszych dam już tutaj pojawiają się pierwsze zadowalające rezultaty. Dopiero jednak w gimnazjum, sztuka ta zostaje należycie doceniona. Tu umiejętność bekania określa status społeczny.

Rodzaje beków

• ciśnieniowce;
• żołądkowce;
• wodne;
• jabłkowce;
• powietrzne (niewibrujące);
• cofające (rzygające).

Bekanie a kobiety

Wiadomo powszechnie, że kobiety nie posiadły umiejętności bekania dorównującej reszcie społeczeństwa. Tylko nieliczne przypadki mogą się pochwalić taką umiejętnością. Dzieje się tak oczywiście dlatego, że powietrze jest im z pewnych powodów ciężej wycisnąć na zewnątrz. Warto zaznaczyć, że czasami kobiety znające magie wiatru mają mylne wyobrażenie o niej jako o niekulturalnej. Dzieje się tak, gdyż mężczyźni bojący się upokorzenia w ewentualnym konkursie wmówili im te bzdury.

Zawody

Jednym z ulubionych rodzajów konkurencji klasowej jest właśnie bekanie. Ta zabawa występuje najczęściej w klasach 5–6 podstawówki i całego gimnazjum. Po prostu kilku uczniów ustala stawkę, wybiera sędziego i zaczynają bekać. Dokładniejsze zasady sami wymyślacie: możecie zezwolić na używanie wspomagaczy (tj. Coli) lub nie. Rozróżniamy takie rodzaje zawodów na bekanie:

• Pojedynek – walka z udziałem dwóch osób. Zwykle o niewielkie stawki. W tym rodzaju konkurowania często zabronione jest używanie wspomagaczy. Walka toczy się najczęściej o PH (punkty honoru).
• Duet vs duet – takie mini drużynówki. Walczą dwie dwuosobowe drużyny. Stawki nieco większe w stosunku do Pojedynków.
• Lew kontra mysz – pojedynek hardkorowego bekacza z cieniasem. Zawsze wygrywa „Lew”. No kto by się domyślił?!
• Drużynówki – po prostu nawalanka na bekanie 3–5 osobowych drużyn.

To jest tylko zalążek artykułu o czynnościach. Jeśli robisz to codziennie od lat – rozbuduj go.