Coal Chamber
Coal Chamber – amerykański zespół numetalowy składający się w większości z byłych pacjentów zakładów dla upośledzonych umysłowo.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Pewnego dnia Miguel Rascón, nielegalny imigrant z Meksyku znudzony mieszkaniem w slumsach postanowił założyć jakiś zespół. Sam jednak umiał jedynie zagrać jedną melodię na gitarze, a głos miał gorszy od gimnazjalisty z mutacją. Na ratunek w 1992 przyszedł mu stuknięty cyrkowiec, Dez Fafara, który był tak paskudny że go nawet z cyrku wyrzucili. Zgodził się on pruć gardło do mikrofonu i nie był przystojniejszy od Miguela więc od razu został przyjęty. Wkrótce potem szeregi dwuosobowego zespołu o wdzięcznej nazwie She's In Pain, zasilił bębniarz, umalowany homoseksualista, znany szerzej jako Mickey Cox. Brakowało tylko basisty. Została nim striptizerka z portowego klubu go-go, Rayna Foss. W 1997 wydali pierwszy album w którym śpiewali o lokomotywach, wielkich ciężarówkach i palącym się dachu. Niestety większość słuchaczy nie wytrzymywała Fyczenia Fafary, a pozostali zasypiali. Załamany zespół zapomniał wziąć narkotyków, przez co nagrali coś co brzmi jak połączenie Black Sabbath i Linkin Park. Aby dopełnić dzieła zniszczenia, zaprosili do jednego utworu Ozzy'ego. Ponoć sam zespół był w stanie wysłuchać tą płytę tylko raz. W międzyczasie zespół opuściła Rayna, a na jej miejsce przyszła jakaś Niemka. Razem z nią nagrali kolejny album. Kiedy tylko zakończyli trasę koncertową, siłą wciągnęli zpowrotem Raynę do zespołu, bo gdyby nie jej klubowe zarobki to by poszli z torbami[1]. Ta jednak po roku się obraziła i znowu odeszła, więc trzeba było przyjąć Niemkę ponownie. W takim krzywo sklejonym składzie nagrali jeszcze kilka kompilacji, a potem się rozpadli. Każdy poszedł z powrotem do swojego rynsztoku, z wyjątkiem Fafary który stał się metalheadem i założył satanistyczny zespół, DevilDriver. W 2012 roku zeszli się ponownie[2], ponownie bez Rayny. Jej miejsce zajęła seksowna tirówka, zatem z kasą nie ma problemu. W 2015 roku wyszedł ich długo oczekiwany ostatni jak na razie album[3].
Skład[edytuj • edytuj kod]
Obecny[edytuj • edytuj kod]
- Dez Fafara (1992-2003, od 2012) – ryki, jęki, stęki, wyglądanie jak kretyn. Okazjonalnie śpiewanie.
- Miguel Racón (1992-2003, od 2012) – granie na gitarze, bycie przystojnym, ocieranie twarzy Farfary jak się obślini. Później także, noszenie grzywki.
- Mickey Cox (1994-2003, od 2012) – tłuczenie po garnkach, malowanie się kosmetykami starszej siostry, wspieranie gejowskiego lobby.
- Chela Rhea Harper (od 2012) – basy, cycki, wsiadanie i wysiadanie z tira.
Były[edytuj • edytuj kod]
- Rayna Foss (1994–1999, 2001–2002) – odchodzenie z zespołu, taniec na rurze, bas.
- Nadja Peulen (1999–2001, 2002–2003) – bas, bycie szwabem.
Dyskografia[edytuj • edytuj kod]
- Coal Chamber (1997)
- Chamber Music (1999)
- Dark Days (2002)
- Giving the Devil His Due (kompilacja trzech poprzednich) (2003)
- The Best of Coal Chamber (kompilacja czterech poprzednich) (2004)
- Rivals (2015)
