Death: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Kalejdoskop; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Ostrzyciel.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 16 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Notevilchuck.jpg|thumb|200px|To wszystko jego wina]]
{{Szatan}}
'''Death''' ([[język angielski|ang.]] Niebyt) – [[Stany Zjednoczone Ameryki|amerykański]] zespół [[death metal]]owy założony w [[1984]] przez [[Chuck Schuldiner|Chucka Schuldinera]]. Chociaż w zasadzie trudno tu mówić o założeniu, gdyż była to tylko zmiana nazwy z [[Mantas]].
[[Plik:Notevilchuck.jpg|thumb|right|200px|To wszystko jego wina]]
[[Plik:Death-logo.jpg|thumb|right|200px|Logo]]
[[Video:Death|thumb|right|200px|Toż to szatan!!!]]


== Skład ==
{{t|Death|[[ang.]] Niebyt}}[[USA|amerykański]] zespół [[Death metal|death metalowy]] założony w 1984 przez [[Chuck Schuldiner|Chucka Schuldinera]]. Trudno tu mówić o założeniu, gdyż była to tylko zmiana nazwy z [[Mantas]].
''Skład'' to dość abstrakcyjne pojęcie w kontekście Death Schuldiner był jedyną stałą, a poza nim na każdej płycie grał kto inny. Warto zaznaczyć, iż pierwszy album nagrał prawie sam, jedynie z pomocą perkusisty i osoby włączającej nagrywanie w [[magnetofon]]ie. Chuck potrzebował składu tylko po to, by móc grać koncerty – sam nie dał niestety rady utrzymać dwóch gitar i basu siedząc przy perkusji.


== Wybrana dyskografia ==
==Muzyka==
{{Youtube|yaQNbJb-W2E|width=300|Toż to szatan!!!}}
Death grał death metal, lecz nazwa gatunku, wbrew obiegowej opinii nie pochodzi od nazwy zespołu, lecz kawałka ''Death metal'' innego zespołu – [[Possessed]]. Na demach i pierwszych dwóch albumach, było to typowo defowe napierdalanie, jednakże słyszalne były solówki, co w death metalu nie występuje; z każdą kolejną płytą muzyka stawała się coraz bardziej progresywna.
=== Scream Bloody Gore (1987) ===
Tytuł albumu to miłe słowo w kierunku pani Tipper Gore – pomysłodawczyni nalepek Parental Advisory Explicit Content. Natomiast muzyka na tym albumie jest określana przez profesjonalnych krytyków muzycznych jako:


{{cytat2|Mocne pierdolnięcie na nisko zestrojonych gitarach, perkusją jak helikopter, i potępieńczym wokalem skazańca przed śmiercią}}
==Skład==
Trudno tu mówić o składzie. Schuldiner był jak [[Dave Mustaine|Mustein]] i ciągle zmieniał skład. Chuck jednak przebił Dave'a, i na każdej płycie grał kto inny. Warto zaznaczyć, iż pierwszy album nagrał prawie sam, jedynie z pomocą perkusisty i osoby włączającej nagrywanie w magnetofonie. Ciekawe jest także to, iż Chuck potrzebował składu tylko po to, by móc grać koncerty. Sam nie dał niestety rady utrzymać dwóch gitar i basu stojąc na scenie.


Opis ten zawiera po części nieprawdę. Gitary nie były strojone nisko, struny były tylko luźno założone, a zamiast perkusji zastosowano karabin półautomatyczny i [[tamburyn]]. Nieumiejętności wokalne wynikały z tego, że Chuck olał szkołę, szczególnie rytmikę i muzykę.
==Koniec kariery==
W [[2001]] roku Chuck, ludzie z Death i [[Control Denied]] znudzili się graniem, ale byli tak zajebiści, że fanom nie spodobałoby się rozwiązanie ich ulubionych zespołów. Tak więc pomysłowy Chuck wymyślił, że umrze i to będzie wystarczającym powodem do zakończenia działalności. Udało mu się wyciągnąć jeszcze trochę kasy dla ludzi z zespołu mówiąc, że potrzebuje na leczenie. Jako przyczynę zgonu podano raka – dużo tego cholerstwa, więc nikt nie będzie się czepiać.


=== Leprosy (1988) ===
==Dyskografia==
Muzyka na tym albumie nadal była death'owym napierdalaniem, ale zaczęły się pojawiać bardziej rozbudowane kompozycje i trudniejsze solówki. Bardziej zauważalne były zmiany tempa. W jednym utworze zmieniało się z 30 na 260 [[BPM]] kilkanaście razy, głównie dzięki zmianie w sekcji rytmicznej półautomatu na CKM. Najciekawsze jest to, iż mimo obecności basisty Chuck sam nagrywał ścieżki basu. Recenzenci i krytycy mówią o zbytnim skomplikowaniu materiału, choć tak naprawdę przyczyną był brak obycia basisty z instrumentem innym niż [[harmonijka ustna]] diatoniczna.
*{{t|Scream Bloody Gore ([[1987]])}} miłe słowo w kierunku pani Tipper Gore – pomysłodawczyni nalepek Parental Advisory Explicit Content

*{{t|Leprosy([[1988]])}} album o jakże często spotykanej chorobie – trądzie
Warstwa liryczna nie obejmowała już horrorów, głównie dlatego, że Chuck nie opłacił kablówki. Jako że publiczna była za darmo, Chuck zaczął czerpać pomysły z emitowanych tam programów przyrodniczo-edukacyjnych. [[Gołe oko|Gołym okiem]] widać nawiązania do medycyny, tytuły nawiązują do nazw chorób, ich objawów lub niechęci do sztucznego podtrzymywania życia.
*{{t|Spiritual Healing([[1990]])}} o zbawiennym wpływie spirytusu na ludzki umysł

*{{t|Human ([[1991]])}} Chuck odkrył, że jest człowiekiem. To temu, mimo iż lubił zwierzęta, one za nim nie przepadały
=== Spiritual Healing (1990) ===
*{{t|Individual Thought Patterns ([[1993]])}} pomyślał ''jestem człowiekiem, zacznę sam myśleć''
Gitary na tym albumie są niżej zestrojone niż poprzednio, być może dlatego, że od poprzedniej wymiany miały czas się wyciągnąć. Zauważalne są elementy progresji, a dokładniej próby jej na siłę wprowadzania. Głos [[Chuck Schuldiner|Schuldinera]] stał się niskim [[growl]]em, ale nie, nie dlatego że połknął [[kamerton]].
*{{t|Symbolic ([[1995]])}} w Polsce zobaczył kutasa na murze i pomyślał ''co to za dziwny, mistyczny, pewnie pogański, znak? Nie wiem, ale to zajebisty temat na płytę!''

*{{t|The Sound of Perseverance ([[1998]])}} chłopcy z zespołu zobaczyli, że wytrwały człowiek wydaje taki dziwny dźwięk. Wzięli go jako motyw do riffu, i mieli pomysł na tytuł.
=== Individual Thought Patterns (1993) ===
<br clear=all>
Album jest progresywny, a zarazem bardzo ciężki, przez co wielu fanów miało problem z przytaszczeniem go do domów. Właśnie ta progresja odebrała Chuckowi dużo <del>pieniędzy</del> fanów, gdyż twierdzili oni że metal to ''napierdalanie na chama na bębnach, szarpanie strun, jakby były ze stali<ref>Szczerze mówiąc – są</ref> i darcie ryja jak świnia u masarza''.
{{Death}}

{{Stubmuz}}
== Zobacz też ==
[[Kategoria:Muzyka]]
* [[Chuck Schuldiner]]
[[Kategoria:Muzycy metalowi]]
* [[Steve DiGiorgio]]
* [[death metal]]

{{Przypisy}}

[[Kategoria:Death| ]]

Aktualna wersja na dzień 22:31, 6 sie 2021

To wszystko jego wina

Death (ang. Niebyt) – amerykański zespół death metalowy założony w 1984 przez Chucka Schuldinera. Chociaż w zasadzie trudno tu mówić o założeniu, gdyż była to tylko zmiana nazwy z Mantas.

Skład[edytuj • edytuj kod]

Skład to dość abstrakcyjne pojęcie w kontekście Death – Schuldiner był jedyną stałą, a poza nim na każdej płycie grał kto inny. Warto zaznaczyć, iż pierwszy album nagrał prawie sam, jedynie z pomocą perkusisty i osoby włączającej nagrywanie w magnetofonie. Chuck potrzebował składu tylko po to, by móc grać koncerty – sam nie dał niestety rady utrzymać dwóch gitar i basu siedząc przy perkusji.

Wybrana dyskografia[edytuj • edytuj kod]

Toż to szatan!!!

Scream Bloody Gore (1987)[edytuj • edytuj kod]

Tytuł albumu to miłe słowo w kierunku pani Tipper Gore – pomysłodawczyni nalepek Parental Advisory Explicit Content. Natomiast muzyka na tym albumie jest określana przez profesjonalnych krytyków muzycznych jako:



Cquote2.svg

Mocne pierdolnięcie na nisko zestrojonych gitarach, perkusją jak helikopter, i potępieńczym wokalem skazańca przed śmiercią
Cquote2.svg

Opis ten zawiera po części nieprawdę. Gitary nie były strojone nisko, struny były tylko luźno założone, a zamiast perkusji zastosowano karabin półautomatyczny i tamburyn. Nieumiejętności wokalne wynikały z tego, że Chuck olał szkołę, szczególnie rytmikę i muzykę.

Leprosy (1988)[edytuj • edytuj kod]

Muzyka na tym albumie nadal była death'owym napierdalaniem, ale zaczęły się pojawiać bardziej rozbudowane kompozycje i trudniejsze solówki. Bardziej zauważalne były zmiany tempa. W jednym utworze zmieniało się z 30 na 260 BPM kilkanaście razy, głównie dzięki zmianie w sekcji rytmicznej półautomatu na CKM. Najciekawsze jest to, iż mimo obecności basisty Chuck sam nagrywał ścieżki basu. Recenzenci i krytycy mówią o zbytnim skomplikowaniu materiału, choć tak naprawdę przyczyną był brak obycia basisty z instrumentem innym niż harmonijka ustna diatoniczna.

Warstwa liryczna nie obejmowała już horrorów, głównie dlatego, że Chuck nie opłacił kablówki. Jako że publiczna była za darmo, Chuck zaczął czerpać pomysły z emitowanych tam programów przyrodniczo-edukacyjnych. Gołym okiem widać nawiązania do medycyny, tytuły nawiązują do nazw chorób, ich objawów lub niechęci do sztucznego podtrzymywania życia.

Spiritual Healing (1990)[edytuj • edytuj kod]

Gitary na tym albumie są niżej zestrojone niż poprzednio, być może dlatego, że od poprzedniej wymiany miały czas się wyciągnąć. Zauważalne są elementy progresji, a dokładniej próby jej na siłę wprowadzania. Głos Schuldinera stał się niskim growlem, ale nie, nie dlatego że połknął kamerton.

Individual Thought Patterns (1993)[edytuj • edytuj kod]

Album jest progresywny, a zarazem bardzo ciężki, przez co wielu fanów miało problem z przytaszczeniem go do domów. Właśnie ta progresja odebrała Chuckowi dużo pieniędzy fanów, gdyż twierdzili oni że metal to napierdalanie na chama na bębnach, szarpanie strun, jakby były ze stali[1] i darcie ryja jak świnia u masarza.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Szczerze mówiąc – są