Deep Purple: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Ian Paice i Jon Lord to 40% Tró Deep Purple.)
 
(Nie pokazano 85 wersji utworzonych przez 54 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Arrow Festival8 Deep Purple-6.JPG|thumb|250px|Steve Morse, obecny wioślarz DP]]
{{redakcja|bez kitu to Wasyl odpindolił?}}
[[Plik:Deep Purple in 2004.jpg|thumb|200px|Stare dziady. Na emeryturę!]]
__NOTOC__
'''Deep Purple''' – <del>angielski</del> brytyjski zespół założony w [[1968]]. Razem z [[Led Zeppelin]] i [[Black Sabbath]] są uznawani za pionierów [[metal (muzyka)|metalu]], mimo że grali co najwyżej [[hard rock]] z domieszką idiotycznych melodyjek.


== Historia ==
[[Grafika:Steve morse.JPG|thumb|right|300px|Patrz, jaki alfons. Toż to Steve Morse, obecny wioślarz DP.]]
Historia grupy była bardzo burzliwa i z tego powodu składom trzeba było przydzielić numery, aby sami członkowie się w tym nie pogubili.


=== Skład Mk I ===
{{cytat|Yeah, Yeah, Yeah, Space Truckin'! - wymiękam.|[[Jan Kochanowski]] o literackim geniuszu '''Purpli'''}}
Swoją działalność „fioletowi” rozpoczęli od pokazania odcieni <del>ciemnej purpury</del> głębokiego fioletu, następnie napisali książkę<ref>Szatańska [[Wikipedia]] błędnie nazywa ją albumem</ref> i nagrali album ''Deep Purple'', żeby nikt nie miał wątpliwości, kto gra taki szajs. W 1969 r. z zespołu wylecieli [[Rod Evans|ci dwaj]], [[Nick Simper|których nie znasz]] i zostali zastąpieni [[Roger Glover|basistą, którego słychać]] oraz [[Ian Gillan|Gillanem]].


=== Mk II ===
'''Deep Purple''' - zespół hardrockowy, założony w... Eee... Zaraz... No, powiedzmy, ze 20 kwietnia 1968 roku. Ale tak w ogóle, to oni nie nazywali się od początku Deep Purple. I stworzyli [[Heavy Metal]] płytą ''[[Deep Purple In Rock|In Rock]]'', chociaż to pierdoły, bo heavy metal był później. Ich piosenki są znane z głupoty i prostactwa. Najsłynniejszy jest skład MkII, chociaż zespół posiada aż osiem wariantów. Kłótnie i walki między członkami są wręcz legendarne, walki na żarcie za kulisami, czy napieprzanie się instrumentami to normalka. W sumie przewinęło się przez niego 14 artystów, choć to i tak mniej niż kilometrowa lista byłych członków [[Santana|Santany]]. W każdym razie, po kolei.
Ten skład był później dwukrotnie reaktywowany, bo fani nie chcieli słuchać czegoś co nie było [[tró]]. W tym czasie DP odwiedzili [[Mount Rushmore]], po czym udawali ognistą kulę oraz głowicę maszyny i w końcu nie mogąc się zdecydować kim są wydali album ''Who Do We Think We Are''. Na czterech albumach z tego okresu DP wyprodukowali trochę śmiesznych melodyjek i hard rocka<ref>Nazywanego [[metal (muzyka)|heavy metalem]] w rozmowie z fanami [[Led Zeppelin|innych]] [[Black Sabbath|zespołów]]</ref>, a ich reputację ratują tylko ''Child in Time'' i ''Smoke on the Water''.


== Skład Mk I ==
=== Mk III ===
W tym okresie chłopcy nauczyli się śpiewać z uśmiechem o ''paleniu się'' i ''zagładzie'', a procent debilnych melodyjek w utworach odrobinę zmalał. Niestety dwóch płytach główny szarpidrut wkurzony tym, że nie ma [[Ian Gillan|na kim się wyżywać]] założył [[Rainbow|własny zespół]].
Grali jakieś pierdoły, było to w sumie bliskie [[Disco Polo]], ale w tamtym okresie zespół bez klawiszy był do dupy. Skład był następujący:


=== Mk IV ===
*Rod Evans - wokalizował sobie, takie pierdololo. Jego niewątpliwym osiągnięciem było zaśpiewanie Hey Joe lepiej od [[Jimi Hendrix|Hendrixa]]. Po Mk go nie chcieli, więc sobie poszedł. W sumie żadna strata.
Po rozwiązaniu zespołu przez Blackmore'a reszta jakimś cudem dostała prawa do nazwy i po znalezieniu [[Tommy Bolin|jakiegoś lipnego gitarzysty]] nagrała jeden album. Muzyka nie jest nawet warta wspominania, bo wtedy zawartość Deep Purple w Deep Purple wynosiła tylko 40% przez to nie była [[tró]] i [[kult|kvlt]].
*[[Ritchie Blackmore]] - wiosło. Niezły z niego choleryk, chociaż solówki niezłe odwala. Był obecny w Mark I, II, III i V. Nie lubi się z Ianem Gillianem, więc często go napierdalał gitarą.
*[[Jon Lord]] - Casio. Mimo to, że klawisze nie są zbyt hardrockowe, temu gościowi wyszło to nieźle. Podobno jeden z lepszych klawiszowców. Ale to pierdoły. Przez długi czas, do 2002 roku był stałym członkiem zespołu, głównie dlatego, że ciężko jest znaleźć klawiszowca, który by nie odwalał disco polo. Poszedł sobie, gdy zorientował się, że już od pewnego czasu na płytach nie ma już klawiszy, a zespół gra koncerty bez niego.
*Nick Simper - taa...
*[[Ian Paice]] - niezły napierdalacz. Znaczy się, perkusista. Jako że jest perkusistą, to stoi z tyłu i nie rzuca się, więc pozwolili mu grać przez cały czas. No i perkusją się ciężko walczy.


=== Pustka 1976–1984 ===
Przepraszam, muszę siku.
[[Plik:strohballen.gif]]<br />


=== Mk IIb ===
Już.
Spadająca popularność Rainbow i nieudana współpraca Gillana z [[Black Sabbath]] (Ian odszedł z zespołu po tym, jak w połowie Born Again Tour Tony Iommi chciał mu wstrzyknąć działkę heroiny) skłoniły obu liderów do wznowienia działalności. Reaktywowali się, grali w miarę zgodnie, nie licząc ustawicznych bójek. Nagrali dwie płyty, w którym wrócili do źródeł, czyli debilnych melodyjek. Dowodem na to jest singiel ''Perfect Strangers''. No i klawiszy nie było słychać, choć Lord jeszcze się nie zorientował. A potem dziewczynki się podrapały…
<!-- === Mk V === -->


=== Mk IIc ===
W tym składzie nagrali trzy płyty, takie progresywne, ale w 1969 ci których nie olinkowałem zostali wypieprzeni, a na ich miejsce przyszli [[Ian Gillan]] i [[Roger Glover]]. Tak powstało Deep Purple Mark II! <small><font color=red>(O mój boże, to [[Russel Crowe]]!)</font></small>
[[Plik:TheBattleRagesOn.jpg|thumb|200px|Smoki to [[alegoria]] Ritchiego i Gillana podczas nagrań albumu]]
Ze względu na to, że nikt nie chciał już słuchać składu innego niż jedyny właściwy, Ritchie ściągnął Gillana z powrotem. Efekt był taki, że muzycy nawiązali do tytułu albumu ''The Battle Rages On…'' i po długich próbach wzajemnego zadźgania się łyżkami Blackmore poszedł grać [[Blackmore's Night|gdzieś, gdzie obowiązują zasady BHP]].
<!-- === Mk VI === -->
<!-- === Mk VII i VIII === -->


== Mk IIa ==
== Zobacz też ==
* [[Ian Gillan]]
Tak, tak, ten skład ma trzy wersje, ten działał od 1969 do 1973, i jest tym najbardziej [[Kvlt]]. Gdy w 1970 wydali płytę In Rock, wpisali się w hard rocka, swoimi niepowtarzalnie prostackimi melodiami i deblinymi tekstami. Następnie kontynuowali uwstecznianie się, aż do ostatecznego etapu, ''Space Truckin''. Nagrali wtedy też koncert z orkiestrą - , coby [[Metallica]] później po nich zrzynała.
* [[Ritchie Blackmore]]
* [[Rainbow]]


{{przypisy}}
Przykład utworu z repertuaru Mk II (tłumaczenie):
{|
||
'''Płonąca czarna noc na dymiącej wodzie'''<br>
(Ponaddźwiękowe intro na basie)<br>
(Ostry riff)<br>
Czarna noc, nie jest fajna, o moja duszo!
Ale my zwiedzamy kosmos ciężarówką,
Która płooooooooooooooooooooooonieeeeeeeeeeeeeeeee,
I ślepy człowiek strzela do świataaa! <br>
(refren): Chodź, chodź, płonąca noc na dymiącej wodzieee! O moja duuuszooo!<br>
(5-cio minutówa solówka na klawiszach)
Próbuję cię zrozumieć, ale cicho, złamałaś mi serce,
A więc, pojechaliśmy nagrywać piosenki do Szwajcarii, chociaż mogliśmy przecież w studio w Londynie!
O moja duszooo! Kobieto kocham cię!!! AAAaaa!
O moja duuuszoooo! AAAaaAAAA!!<br>
(Odgłosy orgazmu)
AAaaAAAA!!!<br>
(W tle): NiieNienie, nie, nien...<br>
(Jakieś skrzypce)<br>
(10-cio minutowa solówka na gitarze)<br>
(W tle): NiEiniENIenie... Perfekcyjni obcyy...!<br>
|}


[[Kategoria:Deep Purple| ]]
W składzie zmienił się tylko Ian Gillan, jako wokalista, i Roger Glover, jako podnadźwiękowy basista. Gillan to szaleniec, tak nawiasem, nieustannie kłócił się z Blackmorem, i rzucał w niego żarciem, za co ten napierdalał go gitarą. Glover natomiast grał sobie, grał, ale to nic takiego w sumie. No i gra do dziś.


[[da:Deep Purple]]
== Mk III ==
[[en:Deep Purple]]
W końcu Blackmore wypieprzył Gillana, a ten poszedł sobie do własnego zespołu, którego nikt nie zna. W 1983 nagrał nawet płytę z [[Black Sabbath,]] ale jako że nie chciał zjadać zwierzątek to sobie poszedł. Glover też sobie poszedł, bo był skrycie zakochany w Gillanie. Do DP wrócił w Mk IIb, kiedy chwilowo się pogodzili. Mk III nagrało dwie płyty, takie nawet niezłe, ale potem Blackmore sobie poszedł.
[[es:Deep Purple]]

[[fi:Deep Purple]]
== Mk IV ==
[[it:Deep Purple]]
Toto nie jest warte wzmianki, nawet nie wiadomo jakim cudem ci goście mieli prawa do nazwy, bo tylko 2 na 5 członków zespołu było założycielami. No cóż, jako że reszta kłóciła się i procesowała, udało się im przemycić jedną płytę, a potem, w 1975 się rozwiązali, bo uznali że to ''[[Jasiu Śmietana|bez sęsu]]''.
[[pt:Deep Purple]]

== Pustka do 1984 ==
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>

== Mk IIb ==
[[Grafika:Deep Purple in 2004.jpg|thumb|right|200px|Stare dziady. Na emeryturę!!!]]

No, toć się zreaktywowali, grali w miarę zgodnie, nie licząc ustawicznych bójek, i nagrali dwie płyty, w którym wrócili do swojego debilizmu. Dowodem na to jest singiel ''[[Perfect Strangers]]''. No i klawiszy nie było słychać, choć Lord jeszcze się nie zorientował.

== Mk V, VI i IIc ==

Wiadomo, że taka maniana długo nie potrwa, toteż po 5 latach Gillan znowu sobie poszedł. Jednak reszta zespołu znęciła go sianem, więc wrócił, tylko żeby wypieprzyć Blackmore'a, a na jego miejsce wcisnąć [[Joe Satriani|Satrianiego]]. Satriani poszedł sobie po roku, bo zespół go ''krępował''.

== Mk VII i VIII ==
Ten skład potrwał trochę dłużej, aż osiem lat, co jest rekordem. Lecz w 2002 John Lord nareszczie zauważył, że nie ma go na płytach, i se poszedł. I tak to już są stare dziadki. Generalnie przez długi czas zawichrowanej histori zespołu artyści wchodzili w przeróżne kombinacje, dołączali do różnych innych zespołów, tak że trzeba mieć łeb na karku żeby to rozróźnić.

[[Kategoria:Angielskie zespoły|Deep Purple]]

Aktualna wersja na dzień 17:54, 6 sie 2020

Steve Morse, obecny wioślarz DP
Stare dziady. Na emeryturę!

Deep Purpleangielski brytyjski zespół założony w 1968. Razem z Led Zeppelin i Black Sabbath są uznawani za pionierów metalu, mimo że grali co najwyżej hard rock z domieszką idiotycznych melodyjek.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Historia grupy była bardzo burzliwa i z tego powodu składom trzeba było przydzielić numery, aby sami członkowie się w tym nie pogubili.

Skład Mk I[edytuj • edytuj kod]

Swoją działalność „fioletowi” rozpoczęli od pokazania odcieni ciemnej purpury głębokiego fioletu, następnie napisali książkę[1] i nagrali album Deep Purple, żeby nikt nie miał wątpliwości, kto gra taki szajs. W 1969 r. z zespołu wylecieli ci dwaj, których nie znasz i zostali zastąpieni basistą, którego słychać oraz Gillanem.

Mk II[edytuj • edytuj kod]

Ten skład był później dwukrotnie reaktywowany, bo fani nie chcieli słuchać czegoś co nie było tró. W tym czasie DP odwiedzili Mount Rushmore, po czym udawali ognistą kulę oraz głowicę maszyny i w końcu nie mogąc się zdecydować kim są wydali album Who Do We Think We Are. Na czterech albumach z tego okresu DP wyprodukowali trochę śmiesznych melodyjek i hard rocka[2], a ich reputację ratują tylko Child in Time i Smoke on the Water.

Mk III[edytuj • edytuj kod]

W tym okresie chłopcy nauczyli się śpiewać z uśmiechem o paleniu się i zagładzie, a procent debilnych melodyjek w utworach odrobinę zmalał. Niestety dwóch płytach główny szarpidrut wkurzony tym, że nie ma na kim się wyżywać założył własny zespół.

Mk IV[edytuj • edytuj kod]

Po rozwiązaniu zespołu przez Blackmore'a reszta jakimś cudem dostała prawa do nazwy i po znalezieniu jakiegoś lipnego gitarzysty nagrała jeden album. Muzyka nie jest nawet warta wspominania, bo wtedy zawartość Deep Purple w Deep Purple wynosiła tylko 40% przez to nie była tró i kvlt.

Pustka 1976–1984[edytuj • edytuj kod]

Strohballen.gif

Mk IIb[edytuj • edytuj kod]

Spadająca popularność Rainbow i nieudana współpraca Gillana z Black Sabbath (Ian odszedł z zespołu po tym, jak w połowie Born Again Tour Tony Iommi chciał mu wstrzyknąć działkę heroiny) skłoniły obu liderów do wznowienia działalności. Reaktywowali się, grali w miarę zgodnie, nie licząc ustawicznych bójek. Nagrali dwie płyty, w którym wrócili do źródeł, czyli debilnych melodyjek. Dowodem na to jest singiel Perfect Strangers. No i klawiszy nie było słychać, choć Lord jeszcze się nie zorientował. A potem dziewczynki się podrapały…

Mk IIc[edytuj • edytuj kod]

Smoki to alegoria Ritchiego i Gillana podczas nagrań albumu

Ze względu na to, że nikt nie chciał już słuchać składu innego niż jedyny właściwy, Ritchie ściągnął Gillana z powrotem. Efekt był taki, że muzycy nawiązali do tytułu albumu The Battle Rages On… i po długich próbach wzajemnego zadźgania się łyżkami Blackmore poszedł grać gdzieś, gdzie obowiązują zasady BHP.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Szatańska Wikipedia błędnie nazywa ją albumem
  2. Nazywanego heavy metalem w rozmowie z fanami innych zespołów