Dysk twardy

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Typowy dysk twardy we współczesnym laptopie

Dysk twardy – kawałek bardzo szybko nagrzewającego się żelastwa, najczęściej stosowany w pudełkach biurkowych, ostatnio widziany jak kręcił się koło iPodów. Jego poprzedni standard SATAnista, umożliwia bardzo szybki przepływ (dokładnie 666 MB/s) z talerzyków przez chipset do procesora kilku, często niepotrzebnych, danych. Najnowsze dyski SSD (Super Szybki Dysk) zapierCenzura2.svgją szybciej, niż papież po kremówki. W Polsce dysk twardy jest produkowany w Bumarze Łabędy do nowoczesnych czołgów i pojazdów i jest eksportowany do Etiopii.

Działanie

Dysk twardy służy jako miejsce do przechowywania filmów edukacyjnych z kategorii XXX, służących młodzieży za źródło informacji związanych z polskim systemem opieki socjalnej[1]. Po eksploatacji można go używać w charakterze przycisku do papieru.

Z wiekiem zaczyna tracić panowanie nad sobą i warczy na wszelkich użytkowników. Bezustannie się psuje. Talerze się wycierają i wypadają z miejsca, a głowice przepalają. Jeśli coś Ci się spieCenzura1.svgli w komputerze, to możesz mieć pewność, że to ten nowy, cholerny dysk twardy, którego taśma sygnałowa została źle podpięta przez tych niedoświadczonych idiotów z serwisu. Jeśli twój „twardziel” się spalił – pozostało ci jedynie wypieCenzura2.svglić go przez okno, kupić nowy i odpalić eMule'a w celu nadrobienia zaległości.

Przypisy

  1. W skrócie: jak zapewnić sobie becikowe


Crystal Clear app klaptop.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny informatyki. Jeśli klikasz szybciej niż myślisz – rozbuduj go. Szablon:Informatyka