Gorol

Gorol – w gwarze śląskiej określenie mrocznej istoty, która mieszka poza Śląskiem, a której najważniejszym celem jest zniszczenie tego, poza czym mieszka. Przypomnijmy, że gorolem jest zarówno Warszawiak, jak i Francuz, rdzenny aborygen czy Eskimos, aczkolwiek ci ostatni nie przepadają być nazywani gorolami.

Stereotyp

Cechuje się: nieróbstwem, pasożytnictwem, skandaliczną głupotą, całkowitym brakiem inteligencji, a przede wszystkim kultury przez duże K. Jest pewne, że pochodzi od małp, co tłumaczy w pełni jej prymitywizm, niezdolność do organizowania państwa i to, że wszyscy się od nich chcą odciąć. Uosobieniem wszystkich obrzydliwych cech tego parszywego stworzenia są zagłębiacy (z naciskiem na mieszkańców nekropolii Sosnowieś). Na szczęście dla Śląska, Zagłębie oddziela odeń rzeka zwana Brynicą, słynną z tego, że po przekroczeniu jej w którymkolwiek z kierunków można dostać wpierdol od tubylców.

Odwrotnością gorola jest hanys. Gorol w oczach przeciętnego hanysa, czyli slónzoka, jest w pół mongołem, z kolei dla przeciętnego gorola hanys jest w pół Niemcem (Dobroli sie, no niy?).

Użycie

Słowo gorol jest wręcz nadużywane przez bohaterów serialu fantasy Święta wojna, który pokazuje Śląsk takim, jakim nigdy nie był i nie będzie. Uwaga! Słowa gorol nie należy mylić z górolem. Gorol mieszka za rzeką, natomiast górol w górach. Jest tak, choć górol (szczególnie, te pieruny z Cieszyna) sam nazywa siebie gorolem (no i niy pedziołech że te z Cieszyna to sóm pieruny?!)

Ciekawostki

• Przeciętny hanys uważa, że gorol robi maksymalnie 3 godzinny dziennie.
• Gorole uważają, że hanysy nie myją zębów.
• Mniej więcej 30% goroli żyje w Warszawie, 20 procent w Krakowie, a reszta przeniosła się do Londynu.

Zobacz też

• Ślązak, hanys, zagłębiacy