Ibanez

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 19:01, 14 gru 2010 autorstwa Jeremy Kowalsky (dyskusja • edycje) (Że tak się wyrażę, doświadczenia własne... :P)

Ibanez[1] – firma produkująca gitary elektryczne, akustyczne i basowe oraz sprzęt typu wzmacniacz, efekt gitarowy, siwy dym i inne. Swoim wyglądaem przypominają niekiedy elektronikę, którą wyprodukukowała firma Yamaha oraz inne firmy, które podrabiają sprzęt marki Fender.

Historia

W 1935 jakiś Chińczyk chciał sobie zrobić firmę, która będzie robiła gitary. Zrobił to, ale to mu nic nie dało, bo była mało znana. W 1954 otworzył sklep muzyczny. Firma robiła podróby gitar jak wspomniany Fender, Gibson i innych, czyli tak jak Sky Way i Sounder. W końcu jak się rozrosła to porobiła troche swoich projektów i tak się rozsławiła. Teraz na tych gitarach wymiatają wymiatacze tacy jak Herman Li, Steve Vai, Joe Satriani, Paul Gilbert i inni, którzy robią to w dzień za pieniądze, jednak ich wybudzeni sąsiedzi wiedzą, że dźwięki, z którymi mają w nocy do czynienia generuje z siebie Fen..., ech, nieważne.

Cechy

Gitary Ibanez są gitarami typowo wyścigowymi. Wsiadasz, jedziesz, wygrywasz wyścig. Rozpoznawalną gitarą jest ta z serii Ibanez JEM. Ma charakterystyczny uchwyt dla małp, oraz drzewko życia. Często mają montowany mostek typu Floyd Rose.

Budowa

Ibanez zasłynął z nowatorskich rozwiązań jakimi były: wprowadzenie plastiku jako materiału do produkcji korpusów, papierowe stroiki, podświetlane podstrunnice we wszystkich kolorach tęczy, oraz niezwykle praktyczny uchwyt. Niezwykle zestawienie materiałów, kształtu i wygladu zaowocowalo nieprzewidzianym skutkiem w postaci możliwości użycia wyrobu gitaropodobnego jako anteny pozwalającej na odbiór sygnałów z kosmosu, której to sztuki wybitnymi adeptami są niejaki Joe Satriani, oraz Jacek Stachursky.

Głównymi elementami budowy odbiorniko-nadajników są:

  • plastikowe korpusy o wymyślnych kształtach;
  • przetworniki gitarowe (wg wielu gitarzystów zbędne gdyż jak powszechnie wiadomo plastik świetnie gra „z dechy”)
  • superśliskie podstrunnice w wersjach luksusowych inkustrowane podświetlanymi markerami nadającymi intrygujący wygląd rodem z filmów spod znaku serii Star Trek.
  • ostro zakończone główki pełniące rolę wzmacniacza sygnału, posiadające ponadto zadziorne, odblaskowe logo firmy, oraz wersję i zamazany rok produkcji nadajniko-odbiornika
  • ruchome mostki pozwalające na bieżąco dostroić pasmo sygnału międzygwiezdnego oraz zmienić mostek na nowy, kiedy nam się znudzi. Nie tak jak u jakichś frajerów grających na Fen...

Nowe akcesoria

Korporacja opracowała już projekt gotowanych strun wielokrotnego użytku. Do ich zagotowania ma wystarczyć już ponoć temperatura wody wynosząca zaledwie dwudzieścia stopni Celsjusza oraz dobre chęci niezbyt bogatego muzyka.

Przypisy

  1. W pewnych kręgach muzycznych zwany zresztą Jebanezem.

Szablon:Stubmuz Szablon:Stubbiz