Język włoski: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 94.173.9.155. Ofiarą rewertu jest 212.2.96.15.) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[Język]] włoski''' (wł. ''L'italiano'') – popularny na świecie [[języki romańskie|język romański]]. Wymowa i pismo jest identyczne jak w [[Łacina|łacinie]] Występuje we [[Włochy|Włoszech]], [[San Marino]], [[Watykan|Watykanie]], [[Szwajcaria|Szwajcarii]] i na mało znaczącej [[Istria|Istrii]]. |
'''[[Język]] włoski''' (wł. ''L'italiano'') – popularny na świecie [[języki romańskie|język romański]]. Wymowa i pismo jest identyczne jak w [[Łacina|łacinie]] Występuje we [[Włochy|Włoszech]], [[San Marino]], [[Watykan|Watykanie]], [[Szwajcaria|Szwajcarii]] i na mało znaczącej [[Istria|Istrii]]. |
||
W języku włoskim nie ma takich drobnych [[Litera|liter]] jak „[[j]]”, „[[k]]”, „[[w]]”, „[[x]]” oraz „[[y]]”. |
W języku włoskim nie ma takich drobnych [[Litera|liter]] jak „[[j]]”, „[[k]]”, „[[w]]”, „[[x]]” oraz „[[y]]”. Na ich miejsce wstawiono è, é i ù. |
||
Język włoski jest językiem [[poeta|poetów]], [[artysta|artystów]], zakochanych i innych odszczepieńców. |
Język włoski jest językiem [[poeta|poetów]], [[artysta|artystów]], zakochanych i innych odszczepieńców. |
||
Wersja z 16:58, 18 mar 2012
Język włoski (wł. L'italiano) – popularny na świecie język romański. Wymowa i pismo jest identyczne jak w łacinie Występuje we Włoszech, San Marino, Watykanie, Szwajcarii i na mało znaczącej Istrii.
W języku włoskim nie ma takich drobnych liter jak „j”, „k”, „w”, „x” oraz „y”. Na ich miejsce wstawiono è, é i ù.
Język włoski jest językiem poetów, artystów, zakochanych i innych odszczepieńców.
Nauka włoskiego jest niezwykle prosta, występuje w nim wiele słów znaczących w innych językach dokładnie to samo (np. tappeto–dywan, divano–kanapa, bagno-łazienka, colazione–śniadanie, cipolla-cebula, cara-droga (o kobiecie), carne-mięso, caldo–ciepły, curva-zakręt, tibia-piszczel itd.)
Język włoski stworzyli ludzie, którzy nie potrafili mówić poprawnie po łacinie. Wymieszali zatem łacinę, dialekty celtyckie i germańskie i z tego powstał tzw. pidżin, znany dziś pod nazwą języka włoskiego. Od teraz nie mamy „piccusa”, a pizzę.
