Joanna d’Arc

Joanna d'Arc na dwa lata przed jakże niepotrzebną, niewłaściwą, krzywdzącą dla niej śmiercią

Joanna d'Arc (właśc. Joanna Darts, ur. 6 stycznia 1412, zm. 30 maja 1431) – idolka nastolatków, bohaterska przywódczyni żabojadów w walce z Angolami. Wynalazczyni gry w dartsy.

Prawdopodobnie miała schizofrenię – słyszała głosy, których nikt nie słyszał. I choć masowo znajdowała na polach porozrzucane miecze, zrezygnowała z popularnej w owych czasach kariery zbieraczki złomu i wkroczyła na ścieżkę ku świętości, ozdabiając ją odrąbanymi kawałkami angielskich żołdaków. Niestety, jej świętość nie została wysoko oceniona przez sąd inkwizycyjny i samych Anglików. Została osądzona i przeznaczona na jedyną świętą i dziewiczą karmę dla ryb w Sekwanie (oczywiście po wcześniejszym podgrzaniu).

Jakiś czas później papież Kalikst III stwierdził, że jego poprzednik jakiś głupi chyba był i unieważnił wyrok. Niestety mimo wszelkich prób Joanny nie dało się już uratować. Dopiero w XX wieku zastanowiono się nad problemem ponownie i postanowiono Joannie d'Arc zrekompensować poniesione krzywdy. Otrzymała tytuł świętej i prawo do noszenia aureoli.