Kombinacja norweska

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Gunder Gundersen podczas tworzenia nowoczesnej kombinacji norweskiej
Jeśli biegasz lepiej, możesz skakać tak...
Możesz też lepiej biegać, ale zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie ci domalowywał w Paincie kłody pod nogi
Latem też można uprawiać kombinację norweską

Kombinacja norweska – sztucznie stworzony sport, łączący dwie, zupełnie nie pasujące do siebie konkurencje, czyli skoki narciarskie i biegi narciarskie. Ponieważ w obu konkurencjach najlepsi są Norwegowie, któregoś dnia postanowili je połączyć. Generalnie nikt nie pamięta kto tego dokonał, bowiem zasady były normalne, czyli po prostu bieg na 18 kilometrów i 1 skok. Potem kombinacja norweska została udziwniona. Dokonał tego Gunder Gundersen, który wymyślił nowe zasady.

Jak zostać kombinatorem norweskim[edytuj • edytuj kod]

Teoretycznie, aby zostać kombinatorem norweskim, trzeba być niezłym w obu konkurencjach... Niestety, nie da się. Jeśli jest się lepszym skoczkiem, przechodzi się do skoków narciarskich. Natomiast jeśli jest się lepszym biegaczem, przechodzi się do biegów. Generalnie, efektem jest to, że trzeba być zarówno kiepskim skoczkiem, jak i biegaczem.

Zasady[edytuj • edytuj kod]

Kombinacja norweska Gundersena[edytuj • edytuj kod]

Na początku kombinacji Gundersenem zawodnicy przystępują do skoków. Do drugiej serii przechodzi trzydziestu pięciu, więc jeśli się gorzej skacze, można zapomnieć o sukcesach w tej konkurencji. Po drugiej serii skoków zawodnicy przystępują do biegu, według dziwacznego przelicznika wymyślonego przez Gundera Gundersena, czyli 1 punkt straty to 15 sekund straty na starcie biegu. Czemu tak? Nie potrafił powiedzieć. Wygrywa pierwszy na mecie. Zazwyczaj lepsi biegacze wygrywają.

Kombinacja norweska huraganowa Gundersena[edytuj • edytuj kod]

Żeby rozegrać tę konkurencję, trzeba poczekać na huragan. Wtedy rozgrywa się dwie serie skoków, jak w normalnym Gundersenie. Potem straty po skokach przelicza się na metry według przeliczników, których nawet sam Gundersen nie znał. Na oko 1 punkt to coś około 100–150 metrów. Zawodników ustawia się w takiej ładnej spiralce i znowu czeka się na huragan. Kiedy przyjdzie trąba powietrzna, następuje jednoczesny start dla wszystkich i zawodnicy zaczynają kręcić się po stadionie. Następnie wylatują ze stadionu w dogodnym momencie i dalej biegną normalnie 15 kilometrów. Wygrywa pierwszy na mecie.

Kombinacja norweska sprinterska[edytuj • edytuj kod]

Raz, dwa, trzy! Jeden skok, bieg na 7,5 kilometra i koniec! Szybciutko i bez bólu (tu też zazwyczaj wygrywają lepsi biegacze)!

Kombinacja norweska ze startu wspólnego[edytuj • edytuj kod]

Wszyscy zawodnicy najpierw biegną 10 kilosów. Potem są dwa skoki, z tym że sędziom nie chce się czekać na zawodników i idą na piwo. Dzięki temu podczas konkursu skoków nie ma sędziów punktowych. Jedynie trzyosobowe jury złożone z trenerów najgorszych skoczków może odjąć 4,8 pkt. za brak telemarku i 10,8 za upadek.

Pentaly Race[edytuj • edytuj kod]

Konkurencja, w której zawodnik skaczący bliżej od drugiego o 0,5 m może mieć większą stratę niż inny z ogromną startą. Powodem jest podzielenie skoczni na sektory. Każdy sektor ma przypisaną liczbę rund karnych do pokonania w trakcie biegu. Łatwo sobie wyobrazić, jak długi dystans musiałby przebiec Robert Mateja. Po konkursie skoków zawodnicy biegają na 7,5 km oraz dodatkowe rundy karne po 150 m (zawodnik może je przebiec w dowolnym momencie biegu, przez co wielu zawodników oszukuje sędziów). Za brak telemarku zawodnicy biegają dodatkową rundę karną.

Drużynowa kombinacja norweska[edytuj • edytuj kod]

Zawodnicy grupują się po trzech lub czterech, w zależności od warunków, i obgadują się nawzajem, chcąc zdyskredytować przeciwników. Potem następują dwie serie skoków. Następnie pościgowy bieg sztafetowy 4×5 lub 3×5 kilometrów. Przelicznik 1 minuta = 40 punktów. Ten kretyński przelicznik wymyślił oczywiście Gundersen.

Drużynowa kombinacja norweska ze startu wspólnego[edytuj • edytuj kod]

Możliwie najbardziej udziwniona konkurencja. Kompilacja kombinacji ze startu wspólnego oraz kombinacji drużynowej.

Drużynowa kombinacja sprinterska[edytuj • edytuj kod]

Raz, dwa, trzy, cztery, pięć! Szybko, szybko! Dwóch zawodników po jednym skoku i sztafeta 2×7,5 kilometra! Szybko, choć wolniej niż indywidualnie!

Letnie Grand Prix w kombinacji norweskiej[edytuj • edytuj kod]

Jak kombinatorzy zobaczyli, że skoczkowie narciarscy mogą skakać latem, to oni też postanowili robić podobnie. Jednak pojawił się problem z bieganiem! Na szczęście znalazł się ktoś (czyt. Gunder Gundersen), kto wymyślił jak biegać latem! Można biegać na rolkach i odpychać się kijkami! I tak właśnie robią... W LGP pojawiają się wszystkie konkurencje zimowe.

Małe zmiany[edytuj • edytuj kod]

W pewnym momencie uznano, że jednak faktycznie biegacze mają z górki i w Pucharze Świata A zmieniono dystanse poszczególnych dyscyplin, co jednak nie zmieniło faktu, iż biegacze wciąż mają z górki.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

NonNews
Zobacz w NonNews temat: