Kurwa (słowo)
O kurwa!
Przeciętny obywatel o kurwie
Bardzo - kurwa jego mać - chętnie.
Ferdynand Lipski o złożonej mu propozycji wkładania drobnych kurew do wygłaszanych przez niego zdań
Wszystkie kobiety to kurwy.
Kurwa – najbardziej popularny wyraz w języku polskim. Często używa się go jako dodatek do urozmaicenia zdania np. „Jaś szedł do, kurwa, sklepu”. Zdanie to przepięknie oddaje znaczenie wyrazu. Kurwą możemy nazwać także kobietę o lekkich obyczajach (dziwkę). Kurwa może pełnić w zdaniu różne role, eg. jako przerywnik lub okaz zdziwienia – np. „O Kurwa!”. Kurwa najprawdopodobniej pochodzi z łaciny, „Curva” w tym języku znaczy „krzywa”, jako że wspomniane niewiasty niejednokrotnie są pogięte.
Kurwa może również występować w charakterze interpunktora, czyli zwykłego przecinka, np. „Przychodzę, kurwa, do niego, patrzę, kurwa, a tam jego żona, no i się, kurwa, wkurwiłem, no nie?”. Czasem kurwa zastępuje tytuł naukowy lub służbowy, gdy nie wiemy, jak się zwrócić do jakiejś osoby płci żeńskiej („chodź tu, kurwo jedna!”). Używamy też kurwy do charakteryzowania osób („brzydka, kurwa, nie jest”, „o kurwa, takiej kurwie na pewno nie pożyczę”), czy jako przerwy na zastanowienie („czekaj, czy ja, kurwa, lubię poziomki?”). Wyobraźmy sobie, jak ubogi byłby słownik przeciętnego Polaka bez prostej „kurwy”. Idziemy sobie przez ulicę, potykamy się nagle i mówimy do siebie: „bardzo mnie irytują nierówności chodnika, które znienacka narażają mnie na upadek. Nasuwa mi to złe myśli o władzach gminy”. Wszystkie te i o wiele jeszcze bogatsze treści i emocje wyraża proste „O kurwa!”, które wyczerpuje sprawę. Gdyby Polakom zakazać „kurwy”, niektórzy z nich przestaliby w ogóle mówić, gdyż nie umieliby wyrazić inaczej swoich uczuć. Cała Polska zaczęłaby porozumiewać się na migi i gesty. Doprowadziłoby to do nerwic, nieporozumień, niepewności i niepotrzebnych naprężeń w Narodzie Polskim. A wszystko przez jedną małą „kurwę”.
Dziwi jednak jedno – dlaczego słowo to nie jest używane publicznie (nie licząc filmów typu „Psy”, gdzie aktorzy prześcigają się w rzucaniu kurwami)? Praktycznie nie słyszymy, by politycy czy dziennikarze wplatali w swe zdania zgrabne kurwy. Pomyślmy: o ile piękniej wyglądałaby prognoza pogody wygłoszona w następujący sposób: Na zachodzie zachmurzenie będzie, kurwa, umiarkowane, wiatr raczej, kurwa, silny. Temperatura maksymalna ok. 2 st. Celsjusza, a więc kurewsko zimno, kurwa, będzie. Ogólnie, to, kurwa, jesień idzie. Pionierski ruch w kierunku wprowadzenia tego wyrazu do publicznych wypowiedzi wykonał wicemarszałek Sejmu RP IV kadencji, Józef Zych - cyt. Stary, kurwa, załatw to jakoś (podczas posiedzenia plenarnego Sejmu). „Kurwa” to środek prosty, wygodny i powszechnie stosowany w polskim słownictwie. Ot, taka sobie hipoteza. A co, kurwa?
Pochodzenie wyrazu: od Kurowa Mać, dzielnicy Kurowa.
- angielski - whore (shit!, fuck me, bitch!)
- hiszpański - puta (me cago en la puta!)
- niemiecki - Nutte, Hure, Schlampe, Dirne
- rumuński - Curva!
- serbski - Jebote!
- francuski - Putain!
- holenderski - hoer (godverdomme!)
- portugalski - porra!, caralha!
- japoński - Chikusho!
- Szwedzki - Horra!
Śród-kurwienie
Najtrudniejszym sposobem używanie „kurwy” jest wplatanie jej wpół słowa, np. Wyszłem do hiper-kurwa-marketu i było zaje-kurwa-biście. Takie ewolucje wymagają niezwykłej erudycji i giętkości języka. Nauka śródkurwienia jest długa i żmudna, jednak ludzie to potrafiący cieszą się powszechnym szacunkiem i uznaniem.
„Kurwa” jest doskonałym środkiem stylistycznym do wyrażania swoich agresywnych uczuć...
Kurwa w zdaniu
Kurwa to jedyne polskie słowo, które można wstawić w każde miejsce w każdym zdaniu. Na potwierdzenie tej tezy wystarczy przytoczyć prosty przykład banalnego zdania Jak masz na imię?. Ponadto, zwróćmy uwagę na fakt, iż użycie kurwy w różnych miejscach w zdaniu, nadaje mu zupełnie inny sens.
- Kurwa, jak masz na imię? - Tym zwrotem wyrażamy nadzwyczajne zainteresowanie całą sprawą.
- Jak, kurwa, masz na imię? - Tego zwrotu uzyjemy gdy bardzo chcemy podkreślić irytację faktem, iż dana osoba do tej pory nie zdradziła nam swojego imienia. Mimo dwugodzinnej konwersacji.
- Jak masz, kurwa, na imię? - Taki układ wyrazów w zdaniu zdecydowanie podkreśla naszą niezaspokojoną ciekawość imieniem pytanej osoby.
- Jak masz na, kurwa, imię? - Tego tekstu można użyć podkreślając szczególną pogardę dla imienia pytanej osoby i frustrację faktem, że ono w ogóle istnieje.
- Jak masz na imię, kurwa? - Tutaj stawiamy proste pytanie, po dłuższej chwili dodajemy kurwa. To doda nam poczucia wyższości i podkreśli naszą rolę w wielkiej grze pytania o imię.
Między innymi z powyższego powodu, kultowa trylogia stary wars została nakręcona w języku angielskim. W innym przypadku cała idea mowy mistrza yody legła by w gruzach. Jakkolwiek bowiem nie przestawialibyśmy kurwy w zdaniu, i tak nie zabrzmi to dziwnie.
Gdy mówię kurwa czuję się silniejszy
Po którym zwrocie szybciej odsuniesz się od kolegi?
- mógłbyś się przesunąć?
czy
- mógłbyś się kurwa przesunąć?
a może
- spierdalaj ty jebany jajociągu bo ci kurwa ryj rozpierdolę i cię twoja kurwa nie pozna
Odmiany kurw
W zależności od społeczności możemy spotkać się z kurwą lub kórwą. W zależności od stopnia wykształcenia spotykamy się z kórwami, kurwami bądź z brakiem kurw (co zdarza się raczej rzadko). Kórwy często chodzą w parze z hójami, chójami, dópami i fótbolem. No i??
