Ludzki żywot

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 20:14, 19 sie 2008 autorstwa ArturVonFornal (dyskusja • edycje) (nowe dzieło)
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Ludzki żywot – gra z gatunku MMORPG. Wydawca nie jest do końca znany, różnoracy specjaliści wspominają o Bóg Studios, jak również o Biologia Arts, ze szczególnym uwzględnieniem grupy Ewolucja. Okrzyknięta najbardziej innowacyjną grą wszechczasów, głównie z racji niesamowitych efektów graficznych oraz technologicznych; wielowątkowej, nieliniowej fabuły, a także z niebywałej popularności – obecnie gra w nią około 6 miliardów ludzi, a liczba ta systematycznie rośnie.

Ogólny zarys

Rozgrywka prowadzona jest z perspektywy pierwszej osoby (FPS) i opiera się w głównej mierze na interakcji z innymi graczami oraz otoczeniem. Bohater gry rozwija się, zdobywa doświadczenie i wiedzę. Wiele zamieszania wprowadza fakt, że fabuła gry nie jest w żadnym stopniu stała. Każdy z graczy rozpoczyna swoją historię zupełnie inaczej oraz prowadzi ją w zupełnie inny, indywidualny sposób. Każda rozgrywka niesie ze sobą zupełnie inny poziom wrażeń. Nawet najmniejsze wybory mają wpływ na kolejne wydarzenia. Fakt ten pogłębiony jest również przez bardzo duży aspekt losowości, oraz fakt, że na świat wpływają jednocześnie miliardy innych użytkowników.

Mechanika gry

Gracz jest w gruncie rzeczy całkowicie wolny, (wyjątkami są niektóre serwery z co bardziej restrykcyjną polityką) może robić cokolwiek, oczywiście w ramach zdrowego rozsądku i obowiązującego na serwerze prawa. Gracz, idąc przez życie zdobywa doświadczenie oraz nowe, przydatne bądź nie, umiejętności. Punkty biegłości w danej dziedzinie zdobywa jedynie dzięki praktyce. Im dłużej wykonuje daną pracę, tym lepiej mu ona wychodzi. Bardziej efektywnie dzieje się to, jeżeli pracujemy z już bardziej doświadczonym graczem, który nas uczy danej dziedziny. Często zdobywanie doświadczenia w niektórych domenach przychodzi łatwiej niż w innych. Jest to generowana losowo cecha, najczęściej na początku gry, bądź w początkowych jej etapach.

Postać gracza musi odżywiać się oraz załatwiać wiele innych czynności fizjologicznych. W przeciwnym wypadku, może to grozić przedwczesnym końcem gry.

Całe otoczenie jest tworzone przez oddziaływania graczy, a kolejni użytkownicy żyją w świecie zbudowanym przez poprzednich. Wszystkie miasta i jakiekolwiek rzeczy zostały zbudowane przez innych użytkowników, gry z takim stopniem interakcji trudno szukać.

Rozgrywka kończy się w momencie śmierci, czy po niej występuje jakiś inny poziom pozostaje tajemnicą. Duża część teistów wierzy, że po śmierci następuje przejście do etapu bonusowego w postaci nieba bądź piekła, a także spotkanie z samym twórcą projektu. Ateiści uważają, że po śmierci to będą martwi i nigdzie nie pójdą. Osobną grupę stanowią hinduiści czy buddyści, oni wierzą, że po śmierci następuje respawn, niestety traci się przy okazji cały ekwipunek, doświadczenie, oraz znów startuje na poziomie 0.

Przebieg gry

Gra zaczyna się w momencie narodzin (aczkolwiek według niektórych, zaczyna się ona już w momencie poczęcia). Gracz nie ma wpływu na jakim serwerze (zwanym w grze państwem) się urodzi, podobnie nie ma wpływu na swój wygląd, płeć czy inne statystyki początkowe. Pierwszym okresem jest wiek niemowlęcy i dziecięcy. Można powiedzieć, że jest to bardzo rozbudowany samouczek, w którym rolę nauczycieli na samym początku pełnią rodzice. Oni uczą w jaki sposób poruszać się po świecie, nauczają podstawowych umiejętności jak mówienie i interakcja z innymi graczami. Zapewniają również pożywienie i opiekę w pierwszych etapach.

Kolejną fazą jest wiek szkolny. Dla wielu jeden z trudniejszych kroków, zaczyna się on gdy postać uzyskuje w okolicach 7 poziomu (w zależności od zasad serwera oraz poczynań rodziców). W tym etapie gry pogłębiana jest nasza wiedza z najróżniejszych dziedzin. Również w tym momencie zaczynają być dostępne pierwsze tzw. Dokonania, przełomowe dla przebiegu gry chwile, np. pierwszy pocałunek. Etap szkolny jest stosunkowo długi i mozolny. Poziom, z którym gracz skończy ten element rozgrywki jest bardzo różny. Najczęściej wynosi jednak on obecnie około 20-30.

W tym czasie aktywuje się podpoziom bycia nastolatkiem. Niezwykle burzliwy i chaotyczny etap. W nim bardzo wzrasta stopień interakcji z innymi postaciami, pojawiają się nowe opcje i dokonania, wcześniej niedostępne, np. obudzenie się po pijaku na szwedzkim kutrze rybackim.

W końcowym stadium szkolnym następuje najczęściej wybranie klasy postaci. Zależy ona od wiedzy jaką zdobyliśmy przez cały poprzedni okres. Oczywiście niektórzy użytkownicy używają ułatwień w postaci tzw. Znajomości, albo wujka na stanowisku.

W kolejnym etapie gry zaczynamy przyjmować regularne questy, za które dostajemy wynagrodzenie, przeznaczane jest ono na pożywienie, płacenie rachunków, kupowanie kolejnych itemów itp.

W okolicach poziomu 20 do 40 gracze wstępują w formalne związki, po czym mogą zespawnować kolejnego użytkownika. Nazywane jest to poczęciem dziecka i zdarza się, że zostaje ono zainicjowane przypadkowo. Jest to etap opcjonalny, przez wielu w ogóle niepodejmowany z racji stopnia trudności.

Schyłkowym etapem jest emerytura. Niestety na bardzo wysokich poziomach doświadczenia spadają statystyki związane z siłą i kondycją. Później następuje już koniec gry i outro zwane śmiercią.

Strona techniczna

Życie chwalone jest za doskonałą oprawę audiowizualną. Każda lokacja dopieszczona jest w najmniejszych detalach, tekstury w niewyobrażalnej rozdzielczości, cienie i gra świateł w najlepszym, zapierającym dech w piersiach, wydaniu. Niesamowita jest również sztuczna inteligencja NPC, jak np. zwierząt. Aczkolwiek niektórzy twierdzą, że również oni są zwyczajnymi graczami, po prostu o dużo mniejszych prawach.

Fizyka w grze jest najwyższej jakości, bijąc na głowę dotychczasowe systemy takie jak Havok. Wielu użytkowników postanawia zgłębiać jej tajniki wybierając klasę naukowca.

Ale należy nadmienić, że całość ma bardzo niskie wymagania sprzętowe. Właściwie ruszy na każdej możliwej konfiguracji.

Opinie na temat gry

Wiele osób krytykuje Życie za jej miejscami bardzo wysoki stopień trudności. Nieprzewidywalność scenariusza skutkuje tym, że niemożliwym jest znalezienie solucji. Istnieją tylko ogólne poradniki dotyczące pojedynczych dziedzin życia. Zajmuje się tym m.in. psychologia. Brak zapisu w dowolnym momencie, ani nawet systemu checkpointów drastycznie obniża grywalność i komfort grania. Niektórzy również marzą o cheatach, ale oficjalnych nikt nie odkrył, a kod gry jest jak do tej pory niezłamany i nie powstały również żadne trainery. Mimo sporadycznych przypadków samobójstw, oraz kicków (które często są jedynei wypadkami), większość ludzi gra do końca, osiągając całkiem wysokie poziomy doświadczenia rzędu 80-90.