Nic

Plik:Nic.JPG

Zdjęcie przedstawiające nic

...

Albert Einstein o niczym

żeby nie było niczego...

Kononowicz Krzysztof o niczym

Nic – takie coś, które nie jest niczym, bo jest niczym. Nic jest więc po prostu czymś, co jest czymś, a jednocześnie nie jest niczym, chociaż wszyscy twierdzą, że jest to coś. Przykładowe nic:

• pół litra na dwóch

• sto złotych, jak twierdzi pewna pani z „Kilera” Trzysta dolarów? Co ja sobie za to kupię? Waciki?!?

• /dev/null

• TU NIC NIE MA

Sposoby wytwarzania

Pomijając wyżej wspomniany pierwiastek odkryty przez jajogłowych (którzy chyba nie bardzo wiedzieli, jak się do tego zabrać, skoro tego nie przeżyli), istnieje wiele sposobów wytwarzania niczego. Można na przykład wytworzyć anty-coś (dla każdej cząstki czegoś wytworzyć anty-cząstkę) – wywoła to efekt „silnika na antymaterię”, czyli spowoduje, że coś łącząc się z anty-czymś spowoduje jego zniknięcie i vice versa, dając w efekcie nic. Ten sposób jest dość trudny do wykonania, a poza tym wymaga on dużej ilości energii – energia ta też znika, tworząc drugie nic, a przecież chodziło nam tylko o jedno. Aby wytworzyć nic w warunkach domowych, należy na przykład:

• pójść do sklepu wilka i poprosić o 2 kg nic. Wilk zaprowadzi nas do piwnicy, zgasi światło i zapyta, co widzimy. Należy wtedy (zgodnie z prawdą) odpowiedzieć nic, na co wilk zasugeruje, żebyśmy wzięli sobie tyle ile, nam trzeba.

• w języku C/C++: przypisać do jakiejś zmiennej wynik funkcji, która zwraca void (jak wiadomo void oznacza właśnie nic).

• Wciskać kombinacje klawiszy "alt" + "F4" bardzo szybko, potem jeszcze nacisnąć "Enter" w odpowiednim momencie i zobaczy się nic w komputerze.

• w systemach uniksowych: użycie /dev/zero jako źródła danych, np. cat /dev/zero.

Jak wykryć nic

Wykrycie niczego bez specjalistycznych przyrządów jest niezwykle trudne dlatego, że nic jest niewidoczne, niewyczuwalne, nie ma zapachu oraz nie zajmuje żadnej przestrzeni.

Istnieje jednak pewna sytuacja, kiedy możemy być prawie pewni, że nic znajduje się w pobliżu. Czasem, kiedy ktoś siedzi i nie zajmuje się żadną rzeczą, którą uważamy za ważną, gdy zapytamy: Co robisz? osoba ta odpowiada nic. Zdarza się to niezwykle rzadko, ale jest wtedy 99,999...(i tak aż do ${\mathcal {1}}$+1)% pewność, że ta osoba wytwarza nic, oraz że pewna ilość niczego może już znajdować się w jej otoczeniu. Zwykle ilość wytworzonego niczego jest nieproporcjonalna do czasu siedzenia tej osoby.