Nic
...
Albert Einstein o niczym
Nic – takie coś, które nie jest niczym, bo jest niczym. Nic jest więc po prostu czymś, co jest czymś, a jednocześnie nie jest niczym, chociaż wszyscy twierdzą, że jest to coś. Buddyniści uważają, że nic to wielki trójkąt, który jest wszystkim. Przykładowe nic:
- pół litra na dwóch
- sto złotych, jak twierdzi pewna pani z „Kilera” Trzysta dolarów? Co ja sobie za to kupię? Waciki?!?
Właściwości
Nic jest cosiem 0-wymiarowym, bez wagi i wyglądu oraz z bezprzestrzennością Hassenberga z brakiem jakiejkolwiek energii, materii, a nawet trójkątów w niej. Jajogłowi próbowali wrzucać do niczego różne przyrządy, lampeczki i inne duperele, ale nie wyszły im badania, bo wszystko im znikało (podejrzewa się, że nicość ma właściwości znikomateryjne lub że mieszkają tam żaby-partyzantki.
Nicununbium
W roku 1989 jajogłowym udało się stworzyć coś, co przypomina właściwościami nicość (przynajmniej się tak podejrzewa). Był to zupełnie nowy pierwiastek, którego nazwali nicununbium (symbol: Ncm). Niestety zaraz po tym cała placówka badawcza wraz z naukowcami w środku i przestrzenią (wraz z trójkątami!) zniknęły, czyli stały się nicością (tu odkryto kolejną właściwość nicości: doskonała asymilacja otoczenia).
Sposoby wytwarzania
Pomijając wyżej wspomniany pierwiastek odkryty przez jajogłowych (którzy chyba nie bardzo wiedzieli, jak się do tego zabrać, skoro tego nie przeżyli), istnieje wiele sposobów wytwarzania niczego. Można na przykład wytworzyć anty-coś (dla każdej cząstki czegoś wytworzyć anty-cząstkę) – wywoła to efekt „silnika na anytmaterię” (który można zobaczyć w Star Treku), czyli spowoduje, że coś łącząc się z anty-czymś spowoduje jego zniknięcie i vice versa, dając w efekcie nic. Ten sposób jest dość trudny do wykonania, a poza tym wymaga on dużej ilości energii – energia ta też znika, tworząc drugie nic, a przecież chodziło nam tylko o jedno. Aby wytworzyć nic w warunkach domowych, należy na przykład:
- pójść do sklepu wilka i poprosić o 2 kg nic (lub inną ilość, zależnie ile nam potrzeba), tak jak zrobił zajączek w pewnej starej legendzie. Wilk zaprowadzi nas do piwnicy, zgasi światło i zapyta, co widzimy. Należy wtedy (zgodnie z prawdą) odpowiedzieć nic, na co wilk zasugeruje, żebyśmy wzięli sobie tyle ile, nam trzeba.
- w języku C/C++: przypisać do jakiejś zmiennej wynik funkcji, która zwraca void (jak wiadomo void oznacza właśnie nic).
- Wciskać kombinacje klawiszy "alt" + "F4" bardzo szybko, potem jeszcze nacisnąć "Enter" w odpowiednim momencie, i zobaczy się nic w komputerze.
- w systemach uniksowych: użycie /dev/zero jako źródła danych, np. cat /dev/zero.
Jak wykryć nic
Wykrycie niczego bez specjalistycznych przyrządów (które, niestety, zostały zniszczone podczas próby wytworzenia Nicununbium) jest niezwykle trudne, głównie dlatego, że nic jest niewidoczne, niewyczuwalne, nie ma zapachu oraz nie zajmuje żadnej przestrzeni. Istnieje jednak pewna sytuacja, kiedy możemy być prawie pewni, że nic znajduje się w pobliżu. Czasem, kiedy ktoś siedzi i nie zajmuje się żadną rzeczą, którą uważamy za ważną, gdy zapytamy Co robisz? osoba ta odpowiada nic. Zdarza się to niezwykle rzadko, ale jest wtedy 99,999...(i tak aż do +1)% pewność, że ta osoba wytwarza nic, oraz że pewna ilość niczego może już znajdować się w jej otoczeniu. Zwykle ilość wytworzonego niczego jest proporcjonalna do czasu siedzenia tej osoby.
