Opera

Ten artykuł dotyczy 'Opery'. Zobacz też Opera (program).

Opera – miejsce, do którego jeśli wejdziesz o 19.00 i po godzinie popatrzysz na zegarek, to będzie 19:20. Miejsce, gdzie wysyłają cię znajomi byś się odchamił. Od opery lepiej trzymać się z daleka chyba że meczy nas potrzeba drogiej opłaty za sen w niewygodnym fotelu.

Po co iść do opery

W operze najczęściej słucha się wycia, w którym na początku on śpiewa, że chce, potem ona śpiewa, że chce, potem razem śpiewają, że chcą, a potem śpiewają razem z chórem, że chcą. Wszystkiemu towarzyszy orkiestra. Wykonawcy są zatem szczęśliwi, o ile opera nie jest tragiczna, wtedy wyglądają jak ludzie nieco podmęczeni i, delikatnie mówiąc, wyrzygani z bytu. Na koniec dostają gromkie oklaski, gdyż szczęśliwi widzowie uradowani wiedzą, że już prawie wracają w domowe pielesze, by kontynuować sen. Wyjątek stanowią awangardowi śpiewacy, którzy zamiast owacji dostają pomidorami i jabłkami po głowach. W wyjątkowo trudnych przypadkach musi interweniować Wilhelm Tell oraz jego magiczne pantalony i jabłka oraz pomidory nieszczęsnym szansonistom po prostu zestrzelić. Takie rzutkie zachowanie publiczności jest o tyle niewłaściwe, że i tak nikt śpiewaków nie słuchał, bo ich nie rozumiał. A nie rozumiał, gdyż to było zwykłe pieprzenie opera jest gatunkiem intersubiektywnie trudno komunikowalnym.

Publiczność w międzyczasie podjada kanapki z kiełbasą wiejską, śpi, robi manicure, opróżnia kieszenie sąsiada (z kurzu), względnie myśli co napisać w raporcie, który trzeba przygotować dla szefa. Programu, czyli streszczenia treści opery i tak nie da się czytać, ponieważ jest ciemno, a zresztą jak tu się skupić przy takiej głośnej muzyce?

Ciekawostki

Społeczeństwo polskie dzieli się na zwolenników opery i operetki.

• Jeżeli z niewiadomych przyczyn, chciałbyś napaść na operę, to proszę stłuc szyby i wyważyć drzwi cicho i grzecznie.
• Mimo kampanii społecznej „Niepełnosprawni w łóżku, pełnosprawni na scenie

” śpiewacy zbiorowo odmówili w niej udziału. Przyczyny odmowy nie są znane.