Paszkwil: Różnice pomiędzy wersjami
M (link) |
M (- link) |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
* [[Plagiat]] |
* [[Plagiat]] |
||
* [[Polemika (literatura)|Polemika]] |
* [[Polemika (literatura)|Polemika]] |
||
* [[Porównanie parodii, pastiszu i paszkwilu]] |
|||
[[Kategoria:Gatunki literackie]] |
[[Kategoria:Gatunki literackie]] |
Wersja z 22:28, 25 lip 2006
Paszkwil w literaturze to utwór w wybredny lub niewybredny sposób ośmieszający danego autora lub poetykę. Paszkwil jest gatunkiem histerycznym i spontanicznym, ponieważ im jest młodszy i im bardziej pochodnie zostaje upubliczniony, tym większe jest w nim stężenie tak irracjonalnych składników, jak furia, dyslogika, dysgrafia i klapkowate spojrzenie na tekst kultury lub osobę która go sprowokowała. Główną realizacją paszkwilu jest znane od średniowiecza lekarstwo przepisywane gorączkującym pacjentom, zwane upustem złej krwi, którego skuteczność obalono w czasach Pierwszej Rzeczpospolitej, na światlejszych nieco terenach Zachodniej Europy.
Szczególnie ukochali sobie paszkwile niektórzy znakomici polscy poeci, walcząc tą bronią z głupkowatymi wydawcami i redaktorami pism, a także z mniej bystrymi kolegami, ale zwyczaj ten zanika i nie znajduje sobie zastępstwa w niczym analogiczym, dlatego krytyka literacka twierdzi, że literatura znajduje się na krawędzi, ale trudno powiedzieć co to za krawędź i czy, gdyby odwrócić się na pięcie, z tyłu również nie będzie krawędzi.
Zobacz też: