Sebastian Szczęsny

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Sebastian (nie)Szczęsny (ur. 23 września 1972)– polski komentator skoków narciarskich, boksu oraz podnoszenia ciężarów. Były kombinator norweski, jednak wybrał skoki.

Dobry, ładny, daleki i odległy komentator. Wysokie noty po 16,5 pkt. Jeden z najlepszych komentatorów na świecie, a niektórzy twierdzą, że nawet w Europie. Swoje najlepsze komentarze odpala zawsze w konkursie głównym. Ale jak wiadomo wszytko zależy od notów. Jego ulubionym daniem jest szpagetti, zwłaszcza na pięćdziesiątym centymetrze. Ulubieni skoczkowie to: Gregor Szlirecała, Tomas Morgensztoern, 38-letni Takanobu Okabe, Bjórn Ojnar Rómóren, Larsz Bysztołel, Robert „Robi” Kraniec, Vegard Hałkot Sklet, jak jeden mąż, Misiael „Michi” Urman. On jest znany z tego, że potrafi oddać kapitalny, długi, daleki skok z wielką gracją. Nienaganna sylwetka w locie i prosz bardzo, prosz bardzo!

Ulubione wypowiedzi

I co pan zrobił, panie Tomku?

Przy nieudanym skoku Morgensterna

To nie był błąd. To był wielbłąd

Przy skoku któregoś z jego ulubieńców

Coś, coś się dzieje z naszymi skoczkami

Gdy nasi skaczą słabo

...I te pięknie, równolegle ułożone narty. To już nie jest styl V

Przy każdym skoku Bjørna Einara Romørena

Ach, no i te punkty. Do punktów za odległość i noty doszły noty za wiatr i za belkę. Bardzo dużo, dużo się zrobiło tych składowych noty. Teraz trzeba z kalkulatorami siedzieć i liczyć, nieczytelne to jest. Bardzo, bardzo skomplikowane

O nowym systemie punktowania

Jak na zwycięzcę kwalifikacji to był podskok, a nie skok

Przy skoku Olli'ego

Absolutny geniusz skoków narciarskich

Przy każdym skoku Schliriego

Tak jest! On potrafi komentować znakomicie na tylnych wiatrach. Tak daleko jeszcze nikt nie komentował, ale po powrocie Szarana z lodowiska zanotował lot do studia w Warszawie.

Sposób komentowania

Jako pierwszy z komentatorów obrał wspaniały sposob na komentowanie skoków, a mianowicie odległośc zawodnika uzależnia tylko od kierunku wiatru, a więc gdy zawodnik skoczy daleko, to znaczy że miał "silne podmuchy pod narty", gdy skoczy blisko to znaczy że "mocno wiało z tyłu" (oczywiście wstązki na zeskoku wiszą nieruchomo, a chorągwia trenera ani drgnie). Czyni go to niezwykłym fachowcem w dziedzinie określania kierunków wiatru. Jego słynne komentarze na temat odległosci w stosunku do wiatru, słyszymy około 45 razy w pierwszej serii(pierwsza piątka jest już za dobra) i 25 razy w drugiej(jak wyżej). Nie ważne czy bedzie to zawodnik z 5 numerem startowym, czy 40, ważne jaki będzię wiatr. Są też tacy co podejrzewają, że poprostu wymyśla sobie te całe historie, aby znacząco ułatwić sobie komentowanie.

Bądź jak Sebastian

Chcesz być jak Sebastian? Nigdy nie możesz spamiętać przydomków skoczków narciarskich? Nic prostszego! Tajemnica Sebastiana jest prosta - znając nazwisko lub imię skoczka skracamy je do pierwszej sylaby, a na koniec dodajemy "i". Stąd tylko Sebastian i nikt inny wie, że przydomek Morgenesterna to "Morgi", Romana Koudelki "Koudi", Roberta Kranjca "Robi", Szlirencałera "Szliri", a Kuettela "Andi". Spróbuj!

Sebastian a nowy system liczenia punktów

Uzbrojony w kalkulator odejmuje bądź dodaje punkty za wiatr (w plecy lub pod narty), za obniżoną lub podwyższoną belkę, i twardo nie może pojąć dlaczego. Ale wie, że tak trzeba, choć jemu się to nie podoba. Wyjaśnienie jest proste. Wystarczy popatrzeć na poprzednie akapity. Wszak człowiek nie lubi zrywać ze swoimi przyzwyczajeniami. Bo jak w takiej sytuacji oceniać skoki przez wiatr? Te piekielne punkty! Ciągle nie może się pogodzić z tym, że Vegard Haukoe Sklett, który skoczył 210 metrów, jest za jakimś Stefanem Thurnbichlerem, który skoczył dwadzieścia metrów krócej.
Szablon:Komentatorzy