Wegetarianin

Ja do pedałów nic nie mam.

Robert Górski o wegetarianach

Wegetarianin (w jednym z narzeczy indiańskich za głupi, by polować) – osoba znajdująca się w stanie wegetatywnym lub ograniczająca się do jedzenia planktonu, trawy i jej pochodnych, w celu niekrzywdzenia produktów mięsnych (czyt. zwierząt). Przeciwieństwo kanibali.

Panuje opinia, że są to osoby niezwykle miłościwe, jednak z najnowszych badań wynika coś zupełnie innego. Prawdę wyjawił wegetarianin Jade Eroll Puget, gitarzysta amerykańskiego zespołu AFI, który wyznał „jestem wegetarianinem nie dlatego, że kocham zwierzęta, tylko dlatego, że nienawidzę roślin”.

Obecnie wiadomo, że każdy człowiek odżywiający się planktonem i/lub roślinami jest okrutniejszy od klasycznego wszystkożercy. Wegetarianie planują całkowite wyniszczenie flory ziemskiej. Mimo, że ich metoda jest pozbawiona sensu, budzi grozę wśród Żydów, masonów i cyklistów.

Rodzaje wegetarianizmu

Wegetarianizm ma swoje odmiany:

• quasi-wegetarianizm – niespożywanie produktów mięsnych jeden dzień w tygodniu;
• quasi-wegetarianizm katolicki – niespożywanie produktów mięsnych w piątki, chyba że papież ogłosi inaczej;
• pullo-wegetarianizm – możne jeść kurczaki, bo są smaczne i sprzedają je w KFC;
• hippo-wegetarianizm – można jeść konie. Ta forma wegetarianizmu jest rozpowszechniona podczas oblężenia miasta, gdy prawie wszystko już zjedzono;
• kseno-wegetarianizm – wegetarianizm wynikający z nienawiści do innych narodów;
• zoo-wegetarianizm – niespożywanie produktów mięsnych pochodzenia zwierzęcego;
• krypto-wegetarianizm – to udawanie, że jest się wegetarianinem w celu osiągnięcia korzyści majątkowych i osobistych;
• para-wegetarianizm – niespożywanie produktów mięsnych, chyba że się zapomni;
• aqua-wegetarianizm – można jeść zwierzęta, ale tylko pod wodą;
• meta-wegetarianizm – niespożywanie produktów mięsnych i dorabianie do tego teorii.