PEGI
PEGI (ang. Pan European Game Information) – system stworzony przez rodziców, którzy uważają, że ich dzieci mają za dużo wolności. Teoretycznie jest to tylko mała naklejka na płycie, w praktyce 2 dni przekonywania rodziców bez gwarancji, że zgodzą się zakupić twój wymarzony tytuł. Młodzież na całym świecie kombinuje tylko jak by to obejść. Na szczęście w Polsce ten system nie zabrania sprzedaży gier osobom poniżej wskazanego wieku[1]. Ostatnio telewizja stara się przypominać rodzicom o tym systemie, jednak jak na razie nie przyniosło to skutku.
Oceny wiekowe[edytuj • edytuj kod]
Ograniczenie | Informacje |
---|---|
Od lat 0 |
Po co robić gry, w które nikt nie gra… niczego ciekawego tam nie ma. |
Od lat 3 |
W te gry mogą grać dosłownie wszyscy… niestety jakość wydawanych artykułów poraża – większość osób powyżej 8 roku życia na takie gry nawet nie patrzy. |
Od lat 7 |
Tutaj pojawiają się już ciekawsze tytuły, jak na przykład FIFA czy Pro Evolution Soccer. Poza tymi dwoma raczej nic ciekawego. |
Od lat 12 |
Z tą nalepką pojawiają się pierwsze bijatyki i tym podobne. Każdy uczeń gimnazjum nawet na taką grę nie patrzy bo chce pokazać jaki to on dorosły. |
Od lat 16 |
Tutaj zaczyna być ciekawiej. Coraz częściej pojawia się to i owo więc oni coraz chętniej zasiadają przed komputerami. |
Od lat 18 |
Marzenie każdego ucznia[2]. Grę taką kupują tylko jeśli sprzedawca ma ponad 50 lat i zapomniał swoich okularów. Jeśli uda im się kupić tą grę, chodzą cali szczęśliwi, że za chwilę zobaczą to oraz to na ekranie[3]. |
Nadzór rodzicielski |
Ocena do oceniania TwarzKsiążki, Ćwierkacza i TicTac'a. Poco taką ocenę kura robić! Można to ocenić normalnie PEGI 3, no ludzie! |
Oceny zawartości[edytuj • edytuj kod]
Obrazek | Treść | Informacja |
---|---|---|
(Nieznany) | Przemoc | Gra zawiera elementy przemocy. Pozycje obowiązkowe dla uczniów chcących się wyżyć niekoniecznie na kolegach[4]. |
Seks | Nadzieja każdego gimbusa na grę na kształt filmu pornograficznego. Jeśli rodzice zobaczą tę grę u swojej pociechy na półce – szlaban gwarantowany. | |
(Nieznany) | Dyskryminacja | Nikogo nie interesują tytuły z tym znaczkiem. W końcu po co kupować grę o czymś, czego można samemu doświadczyć w szkole? |
(Nieznany) | Narkotyki | Gry będące swoistym filmem instruktażowym dla przyszłych narkomanów. |
(Nieznany) | Strach | Śmiech na sali. Tak naprawdę nikogo to nie straszy. Wyjątkami są Amnesia oraz Outlast[5]. |
(Nieznany) | Wulgarny język | Usłyszysz jakieś nowe przekleństwa i jutro zaszpanujesz przed kolegami z klasy… bezcenne! |
Na innych kontynentach[edytuj • edytuj kod]
Jeśli myślicie, że tylko w Europie używa się takich nalepek utrudniających życie, jesteście w błędzie. Młodzież na całym świecie boryka się z tym samym problemem, między innymi dzięki organizacjom typu ESRB. Rodzice polskich dzieci często nie są zaznajomieni z zagranicznymi oznaczeniami, co młodzież chętnie wykorzystuje sprowadzając gry z zagranicy[6].
Przypisy
- ↑ Co nie znaczy, że rodzice nie mogą ci dać szlabanu za kupno takiej gry
- ↑ Czytaj gimbusa
- ↑ Dopóki mama nie wejdzie do pokoju... wtedy mają problem
- ↑ Najczęściej nie chcą ryzykować wyżywania się na kolegach – bardzo często kończy się to podbitym okiem i kilkoma innymi siniakami
- ↑ W te gry nie radzę grać będąc samym w domu
- ↑ Tak. To dlatego wczoraj widziałeś u kolegi GTA