Użytkowniczka:Maanvaiva/Tydzień zagłady/ANM

Mina przeciwpiechotna (również Medal za odwagę, Renta) – jednorazowo dawkowana eksplozja stosowana w kuracji przeciwgangrenowej bez znieczulenia miejscowego. Jednocześnie materiał poddawany ustawicznie fałszywej propagandzie za przyczyną swoich parametrów technicznych. Liczne raporty donoszą o tysiącach ludzi w Afryce, które jakoby padają ofiarami tego środka leczniczego, podczas gdy jest to niemożliwe, jako że do eksplozji dochodzi najczęściej dopiero po osiągnięciu nacisku siły o masie 15–35 kg, która jest niedostępna ludziom na diecie poniżej 100 kalorii dziennie.

Kuracjusze

Miny przeciwpiechotne zostały przewidziane do dystrybucji jako środek paliatywny (tj. przynoszący ulgę) w leczeniu gangreny na polach walki w czasie I wojny światowej. Kolejne partie zainfekowanych kończyn eliminowano przy pomocy wybuchu. Z czasem udoskonalono techniki walki z chorobą, tak że było możliwe pozbycie się całych nóg, rąk, a nawet głowy jako rezultat niewłaściwego, niestety, użycia środka.

Środowiska inteligenckie podniosły sprzeciw wobec takiego leczenia gangreników z powodu nieestetycznego wyglądu kulawych, choć przecież całkowicie wyleczonych, kombatantów, którzy jeżdżąc ciągle metrem, stojąc w kolejce pocztowej po rentę lub w oczekiwaniu kilkunastu lat na wszczepienie endoprotezy w ramach NFZ kompletnie nie mieli pojęcia o zorganizowanej przeciw nim kampanii nienawiści. Setki ludzi dostaje rok w rok nowe plastikowe życie dzięki waleczności lekarzy chirurgów, którzy nie wiedzą o tym, że ich pacjenci stali tyle czasu w kolejce i są całym faktem słusznie – w przeciwieństwie do lewaków i innych Grynszpanów z organizacji pozarządowych – oburzeni.