Slayer: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
M
Znacznik: edytor źródłowy
M
Znacznik: edytor źródłowy
Linia 5: Linia 5:
== Wybrańcy piekieł ==
== Wybrańcy piekieł ==
Skład Slayera został ustalony w [[piekło|piekle]]. W castingu spośród synów [[Szatan]]a, tamtejsza [[Komisja Kontroli Gier i Zakładów]] wybrała:
Skład Slayera został ustalony w [[piekło|piekle]]. W castingu spośród synów [[Szatan]]a, tamtejsza [[Komisja Kontroli Gier i Zakładów]] wybrała:
* '''[[Tom Araya]]''' (bas, wokal) – ulubieniec Eli Bathóry, za młodu mordował owce na Ziemi Ognistej w [[Chile]];
* '''Tom Araya''' (bas, wokal) – ulubieniec Eli Bathóry, za młodu mordował owce na Ziemi Ognistej w [[Chile]];
* '''[[Kerry King]]''' (gitara) – wybraniec [[John Ronald Reuel Tolkien|Tolkiena]], krasnolud, wyłysiał po metanolu;
* '''Kerry King''' (gitara) – wybraniec [[John Ronald Reuel Tolkien|Tolkiena]], krasnolud, wyłysiał po metanolu;
* '''[[Jeff Hanneman]]''' (gitara) – kolekcjoner gadżetów po nazistach. Ostatnio Szatan wezwał go do siebie, bo Schuldiner miał dość jego fochów i przestał grać;
* '''Jeff Hanneman''' (gitara) – kolekcjoner gadżetów po nazistach. Ostatnio Szatan wezwał go do siebie, bo Schuldiner miał dość jego fochów i przestał grać;
* '''[[Dave Lombardo]]''' (bębny) – wytypowany przez F.D. Roosevelta, po rozpadzie zespołu obali Fidela i będzie dyktatorem [[Kuba|Kuby]]. Niestety nie gra już w zespole gdyż Szatan dawał mu za mało kasy.
* '''Dave Lombardo''' (bębny) – wytypowany przez F.D. Roosevelta, po rozpadzie zespołu obali Fidela i będzie dyktatorem [[Kuba|Kuby]]. Niestety nie gra już w zespole gdyż Szatan dawał mu za mało kasy.
* '''[[Paul Bostaph]]''' (bębny) – aktualny garowy, ale przy Lombardo to on może sobie pograć co najwyżej na różowych cymbałkach.
* '''Paul Bostaph''' (bębny) – aktualny garowy, ale przy Lombardo to on może sobie pograć co najwyżej na różowych cymbałkach.


== Zło i jego dzieje ==
== Zło i jego dzieje ==
Linia 15: Linia 15:


Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak ''Undisputted Attitude'', pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem – wydając 11 września 2001 płytę pod tytułem ''[[God Hates Us All]]''. Do kolejnego albumu grupa podeszła równie szatańsko – trzeba było czekać na niego pięć lat, a na dodatek nie wyszedł [[6 czerwca]]. Świeżością i nowością Slayer popisał się przy ''Christ Illusion''. Jest to dziewiąty album charakteryzujący się niczym, ale kogo to obchodzi – liczy się Szatan. ''Christ Illusion'' jest też znanym na świecie zbiorem kolęd. Reszta twórczości, jak to metal, szybko, dużo, składnie, nakurwiście. W 2009 roku wydali ''World Painted Blood'', by pół roku później wystąpić w Polsce i pokazać [[Metallica|Metallice]], jak bardzo w dupie mają ich ''Death Magnetic''.
Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak ''Undisputted Attitude'', pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem – wydając 11 września 2001 płytę pod tytułem ''[[God Hates Us All]]''. Do kolejnego albumu grupa podeszła równie szatańsko – trzeba było czekać na niego pięć lat, a na dodatek nie wyszedł [[6 czerwca]]. Świeżością i nowością Slayer popisał się przy ''Christ Illusion''. Jest to dziewiąty album charakteryzujący się niczym, ale kogo to obchodzi – liczy się Szatan. ''Christ Illusion'' jest też znanym na świecie zbiorem kolęd. Reszta twórczości, jak to metal, szybko, dużo, składnie, nakurwiście. W 2009 roku wydali ''World Painted Blood'', by pół roku później wystąpić w Polsce i pokazać [[Metallica|Metallice]], jak bardzo w dupie mają ich ''Death Magnetic''.

== Albumy studyjne ==
* ''[[Show No Mercy|Pokaż niezmiłowanie]]'' (1983)zwany również „Szał na marsie”
* ''[[Hell Awaits|Czekanie na Helu]]'' (1985)zwany „Hela, wejdź”
* ''[[Reign In Blood|Rej i blat]]'' (1986)
* ''[[South Of Heaven|Niebiańskie (po)południe]]'' (1988)zwany „Szał za chlebem”
* ''[[Seasons In The Abyss|Sesja ABS]]'' (1990)
* ''[[Divine Intervention|Dywanowa Interwencja]]'' (1994)
* ''[[Diabolus In Musica|Szatany w Muzyce]]'' (1998)
* ''[[God Hates Us All|Bóg Nas Nie Lubi]]'' (2001)
* ''[[Christ Illusion|Jezusowe Czary-mary]]'' (2006)
* ''[[World Painted Blood|Świat Pomalowany Czerwienią]]'' (2009)
* ''[[Repentless|Bez skruchy]]'' (2015)


== Ważniejsze piosenki ==
== Ważniejsze piosenki ==
* ''Ciaptak mój syn – Rozczarowanie Toma potomstwem''
* '''Ciaptak mój syn''' – rozczarowanie Toma potomstwem;
* ''Chomikiem w mordę – Autor nie zna genealogii''
* '''Chomikiem w mordę''' – autor nie zna genealogii;
* ''Most pod portem – Zafascynowanie nowymi rozwiązaniami architektonicznymi''
* '''Most pod portem''' – zafascynowanie nowymi rozwiązaniami architektonicznymi;
* ''Maska martwego skinheada – Strach pomyśleć''
* '''Maska martwego skinheada''' – strach pomyśleć;
* ''Stowarzyszenie umarłych szkieletów – Fascynacje literaturą dla młodzieży''
* '''Stowarzyszenie umarłych szkieletów''' – fascynacje literaturą dla młodzieży;
* ''Anioł Stanisław – Fascynacje polskimi serialami''
* '''Anioł Stanisław''' – fascynacje polskimi serialami;
* ''Gość w dom – Fascynacje polską gościnnością''
* '''Gość w dom''' – fascynacje polską gościnnością;
* ''Zbij ten blat – Powstał po tym jak Jeff kopnął małym palcem u nogi w stół''
* '''Zbij ten blat''' – powstał po tym, jak Jeff kopnął małym palcem u nogi w stół;
* ''Spirytus w afroamerykaninie – Zainteresowanie członków zespołu pijanym murzynem siedzącym koło studia''
* '''Spirytus w afroamerykaninie''' – zainteresowanie członków zespołu pijanym murzynem siedzącym koło studia;
* ''Rano śpią – Opis sytuacji po ostrej popijawie''
* '''Rano śpią''' – opis sytuacji po ostrej popijawie;
* ''Daj mi ten Sword – Fascynacja handlem w grach MMO''
* '''Daj mi ten Sword''' – fascynacja handlem w grach MMO.
[[Kategoria:Slayer| ]]
[[Kategoria:Slayer| ]]
[[en:Slayer]]
[[en:Slayer]]

Wersja z 22:47, 12 paź 2016

Slayer, kCenzura2.svgo!

Fan Slayera odpowiadający na pytanie o ulubiony zespół
Bóg także słucha Slayera

Slayer – czworo dzieci Szatana, które zebrały się w 1981 w słonecznym LA, by nieść światu zło-thrash metal. Jak wiadomo z billboardów, Bóg słucha Slayera.

Wybrańcy piekieł

Skład Slayera został ustalony w piekle. W castingu spośród synów Szatana, tamtejsza Komisja Kontroli Gier i Zakładów wybrała:

  • Tom Araya (bas, wokal) – ulubieniec Eli Bathóry, za młodu mordował owce na Ziemi Ognistej w Chile;
  • Kerry King (gitara) – wybraniec Tolkiena, krasnolud, wyłysiał po metanolu;
  • Jeff Hanneman (gitara) – kolekcjoner gadżetów po nazistach. Ostatnio Szatan wezwał go do siebie, bo Schuldiner miał dość jego fochów i przestał grać;
  • Dave Lombardo (bębny) – wytypowany przez F.D. Roosevelta, po rozpadzie zespołu obali Fidela i będzie dyktatorem Kuby. Niestety nie gra już w zespole gdyż Szatan dawał mu za mało kasy.
  • Paul Bostaph (bębny) – aktualny garowy, ale przy Lombardo to on może sobie pograć co najwyżej na różowych cymbałkach.

Zło i jego dzieje

Przez pierwszą dekadę istnienia Slayer był tak mhroczny, że z reguły pozostawał w cieniu Metalliki. Założony w tym samym miejscu i czasie, zadebiutował jazgotem Show No Mercy, gdy tamci właśnie kończyli się na Kill'em All. Potem sam postawił kropkę nad thrashem – Reign in Blood – w momencie, w którym The Four Whoresemen dopisali drugą i trzecią swym Master of Pulpet. Podobnie w 1988 wydali niedoceniany South of Heaven, podczas gdy Metallica jeszcze bardziej niedoceniony ...And Justice for All. Po tym albumie przestała jednak rzucać cień na Slayera, który był już wystarczająco kozacki w brzmieniu, by stać się jedynowładcą thrash metalu.

Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak Undisputted Attitude, pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem – wydając 11 września 2001 płytę pod tytułem God Hates Us All. Do kolejnego albumu grupa podeszła równie szatańsko – trzeba było czekać na niego pięć lat, a na dodatek nie wyszedł 6 czerwca. Świeżością i nowością Slayer popisał się przy Christ Illusion. Jest to dziewiąty album charakteryzujący się niczym, ale kogo to obchodzi – liczy się Szatan. Christ Illusion jest też znanym na świecie zbiorem kolęd. Reszta twórczości, jak to metal, szybko, dużo, składnie, nakurwiście. W 2009 roku wydali World Painted Blood, by pół roku później wystąpić w Polsce i pokazać Metallice, jak bardzo w dupie mają ich Death Magnetic.

Ważniejsze piosenki

  • Ciaptak mój syn – rozczarowanie Toma potomstwem;
  • Chomikiem w mordę – autor nie zna genealogii;
  • Most pod portem – zafascynowanie nowymi rozwiązaniami architektonicznymi;
  • Maska martwego skinheada – strach pomyśleć;
  • Stowarzyszenie umarłych szkieletów – fascynacje literaturą dla młodzieży;
  • Anioł Stanisław – fascynacje polskimi serialami;
  • Gość w dom – fascynacje polską gościnnością;
  • Zbij ten blat – powstał po tym, jak Jeff kopnął małym palcem u nogi w stół;
  • Spirytus w afroamerykaninie – zainteresowanie członków zespołu pijanym murzynem siedzącym koło studia;
  • Rano śpią – opis sytuacji po ostrej popijawie;
  • Daj mi ten Sword – fascynacja handlem w grach MMO.
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Slayer&oldid=1410122”