Road Fighter

Road Fighter – gra samochodowa wypuszczona w 1985 roku przez korpo-szczury z Konami na Famicoma, jego klony, MSX-a, a także w 1984 na automaty. W grze są wykorzystane modele samochodów w zakresie skal 1/60-1/72.

Rozgrywka na automatach

Po wrzuceniu pół-dolcowej monety przenosimy się na wyjątkowo długą drogę. Musimy przejechać sześć etapów i przedrzeć się na pierwszą lokatę z czterdziestej. Wyprzedzamy stertę prototypów Le Mans, prywatnych samochodów a także cystern i tirów bez prawidłowo zabezpieczonych klap z tyłu. Limitu czasowego nie ma, ale wóz pali dość sporo dieslowskiej ropy, bo 40 litrów na 100 km. Najpierw zaczynamy na jakiejś utwardzonej polnej drodze, potem przenosimy się na leśne drogi, dalej brniemy przez nadmorskie trasy i most długi jak cztery mosty Da Gama w Portugalii i prosty jak żaden inny na świecie, następnie jedziemy na wyjątkowo wąskiej prywatnej drodze wzdłuż plaży z palmami, prawie koniec wśród Gór Skalistych, aż skończymy wśród wioch. Po osiągnięciu mety sędzia robi zdjęcie i umieszcza dane dotyczące naszej jazdy w komputerze z DOS-em, a potem powtarzamy cały schemat. Można zagrać na dwóch, z tym że po uderzeniu w barierę kolejność graczy się zmienia. Prędkość maksymalna wozu gracza wynosi aż 400 km/h.

Rozgrywka na Famicomie

Tutaj jest inaczej niż na automacie, bo nie ma już double-playera, tylko single. Możemy rozpocząć grę na jednym z dwóch poziomów trudności. Tutaj są cztery etapy zamiast sześciu, a samochody to modele Matchboxa w przypuszczalnej skali 1/60. Ekran nie miga po uderzeniu. Prędkość wynosi 400 km/h, jednak Famicom i jego klony nie mogą tego odwzorować w żaden sposób, więc prędkość odczuwalna wynosi co najwyżej 100 km/h. Na NES-ie ta gra pójdzie tylko z przejściówką, bo ma inne cartridge.