Road Fighter

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Road Fighter – gra samochodowa wypuszczona w 1985 roku przez korpo-szczury z Konami na Famicoma, jego klony, MSX-a, a także w 1984 na automaty. W grze są wykorzystane reprodukcje firmy Matchbox w zakresie skal 1/60–1/70.

Rozgrywka na automatach[edytuj • edytuj kod]

Po wrzuceniu pół-dolcowej monety przenosimy się na wyjątkowo długą drogę. Jedziemy nieznaną reprodukcją firmy Matchbox w skali 1/60. Musimy przejechać sześć etapów i przedrzeć się na pierwszą lokatę z czterdziestej. Wyprzedzamy stertę prototypów Le Mans, prywatnych samochodów a także cystern i tirów bez prawidłowo zabezpieczonych klap z tyłu[1]. Limitu czasowego nie ma, ale wóz pali dość sporo dieslowskiej ropy – 40 litrów na 100 km. Najpierw zaczynamy na jakiejś utwardzonej polnej drodze, potem przenosimy się na leśne drogi[2]; dalej brniemy przez nadmorskie trasy[3]; most długi jak cztery mosty Da Gama w Portugalii i prosty jak żaden inny na świecie; następnie jedziemy na wyjątkowo wąskiej prywatnej drodze wzdłuż plaży z palmami, prawie koniec wśród Gór Skalistych, aż skończymy na szerokich (aczkolwiek oleistych) drogach wśród wioch. Po osiągnięciu mety sędzia robi zdjęcie i umieszcza dane dotyczące naszej jazdy w komputerze z DOS-em i Wordem, a potem powtarzamy cały schemat. Można zagrać na dwóch, z tym że po uderzeniu w barierę kolejność graczy się zmienia. Prędkość maksymalna wozu gracza wynosi aż 400 km/h, czego nie powstydziłaby się żadna inna reprodukcja.

Rozgrywka na Famicomie[edytuj • edytuj kod]

Tutaj jest inaczej niż na automacie, bo nie ma już double-playera, tylko single. Możemy rozpocząć grę na jednym z dwóch poziomów trudności[4]. Tutaj są cztery etapy zamiast sześciu, a samochody to modele Matchboxa w prawdopodobnej skali 1/60. Ekran nie miga po uderzeniu. Prędkość – według panelu danych – wynosi 400 km/h, jednak Famicom i jego klony nie mogą tego odwzorować w żaden sposób, więc prędkość odczuwalna wynosi co najwyżej 100 km/h. Na NES-ie ta gra pójdzie tylko z przejściówką, bo ma inne cartridge.

Rozgrywka na MSX-ie[edytuj • edytuj kod]

Ta gra doczekała się portu na MSX-a. Jest tylko single-player, a my jedziemy samochodem na radio z instalacją benzynową. Jest sześć etapów, wyprzedzamy różnych niedzielnych i sobotnich kierowców. Nie ma tu już kryterium ukończenia etapu na pozycji X. Kłamliwy prędkościomierz to tutaj jest pasek. Drogi są niewiele bardziej zadbane, a woda na niektórych etapach spowalnia pojazd o ponad połowę. Kierowcy przewożą Lechy starannie, bo zabezpieczyli klapy.

Przypisy

  1. Kierowca będzie z poziomu kokpitu wyrzucał beczki z piwem Żywiec
  2. Z ostatnimi zachowanymi drzewami
  3. Omijając smażalnie rybne z przeterminowanym olejem
  4. Ten drugi będzie się non-stop powtarzał