Jo: Różnice pomiędzy wersjami
GriegorBOT (dyskusja • edycje) M (added Category:Kultura Czech using HotCat) |
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M (se wstawiam link bo mi brakuje) |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Bohumil Hrabal 1985 český spisovatel foto Hana Hamplová.jpg|thumb|250px|Jedna z pierwszych nowel Bohumila Hrabla pt. ''Jo'' opowiadała historię nieszczęśliwe zakochanego Honzy, który w gospodzie zapijał smutki. Dzieło składało się z 30 stron zapisanych wyłącznie partykułą „jo”]] |
[[Plik:Bohumil Hrabal 1985 český spisovatel foto Hana Hamplová.jpg|thumb|250px|Jedna z pierwszych nowel Bohumila Hrabla pt. ''Jo'' opowiadała historię nieszczęśliwe zakochanego Honzy, który w gospodzie zapijał smutki. Dzieło składało się z 30 stron zapisanych wyłącznie partykułą „jo”]] |
||
'''Jo''' (cz. ''jo'' [ˈjɔ]) – [[język czeski|czeska]] partykuła ogólnego użytku, stosowana by wyrazić potwierdzenie, zdziwienie, uwagę, aprobatę, dezaprobatę, zawiedzenie, podniecenie, ból, żałość, rozkosz, kondolencje, gratulacje, złość, radość, zagubienie, ciekawość, trwogę lub żal – w zależności od odpowiedniego zaakcentowania. Tym samym „jo” jest dowodem na to, że czeszczyzna jest językiem tonalnym. [[Partykuła]] ta stanowi ok. 55%<ref>W gwarach rejonu Karlowych War współczynnik dobija do 72%</ref> słownictwa używanego przez Czechów, dzięki czemu odpowiednie opanowanie używania „jo” pozwala porozumiewać się w języku czeskim na poziomie B2. |
'''Jo''' (cz. ''jo'' [ˈjɔ]) – [[język czeski|czeska]] partykuła ogólnego użytku, stosowana by wyrazić potwierdzenie, zdziwienie, uwagę, aprobatę, dezaprobatę, zawiedzenie, podniecenie, ból, żałość, rozkosz, kondolencje, gratulacje, złość, radość, zagubienie, ciekawość, trwogę lub żal – w zależności od odpowiedniego zaakcentowania. Tym samym „jo” jest dowodem na to, że [[język czeski|czeszczyzna]] jest językiem tonalnym. [[Partykuła]] ta stanowi ok. 55%<ref>W gwarach rejonu Karlowych War współczynnik dobija do 72%</ref> słownictwa używanego przez Czechów, dzięki czemu odpowiednie opanowanie używania „jo” pozwala porozumiewać się w języku czeskim na poziomie B2. |
||
== Etymologia == |
== Etymologia == |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
[[Kategoria:Czechy]] |
|||
[[Kategoria:Językoznawstwo]] |
[[Kategoria:Językoznawstwo]] |
||
[[Kategoria:Kultura Czech]] |
[[Kategoria:Kultura Czech]] |
||
Aktualna wersja na dzień 19:21, 13 cze 2022
Jo (cz. jo [ˈjɔ]) – czeska partykuła ogólnego użytku, stosowana by wyrazić potwierdzenie, zdziwienie, uwagę, aprobatę, dezaprobatę, zawiedzenie, podniecenie, ból, żałość, rozkosz, kondolencje, gratulacje, złość, radość, zagubienie, ciekawość, trwogę lub żal – w zależności od odpowiedniego zaakcentowania. Tym samym „jo” jest dowodem na to, że czeszczyzna jest językiem tonalnym. Partykuła ta stanowi ok. 55%[1] słownictwa używanego przez Czechów, dzięki czemu odpowiednie opanowanie używania „jo” pozwala porozumiewać się w języku czeskim na poziomie B2.
Etymologia[edytuj • edytuj kod]
Ze staroczeskiego: yo: „defenestrować”, „zrzucać z mostu” < ze starocerkiewnosłowiańskiego: ⱖ: „obcinać grzywkę i zapuszczać z tyłu” < z praindoeuropejskiego: *yeh2-: „używać reklamówki z Lidla jako torebki”.
Przykład użycia[edytuj • edytuj kod]
- – Jo?
- – Jo.
I tak rozpadła się Czechosłowacja.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ W gwarach rejonu Karlowych War współczynnik dobija do 72%
