Grafomania: Różnice pomiędzy wersjami
(podkreślenie) |
|||
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 27 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Cytat|Pierwszy, który porównał oczy do gwiazd był [[poeta|poetą]]-geniuszem, każdy następny – '''grafomanem'''.|Anonimowa sentencja o '''grafomanii''', parafraza zapowiedzi do „Snu kochającego psa” [[Jacek Kaczmarski|J. Kaczmarskiego]]}} |
|||
'''Grafomania''' - czwarty rodzaj literacki, za którego wynalezienie przyznano [[Nagroda Debila|Nagrodę Debila]] dwóm uczniom warszawskiego gimnazjum w [[1117]] roku. Nie różnie się wiele od [[masło]]lka w nowelkach pozytywistycznych. Jest algorią tanich telefonów na kartę. |
|||
{{Cytat|Pierwsza polska fabryka [[Słownik:Gramofon|gramofonów]], zatrudniająca wszystkich krajowych '''grafomanów'''.|Adolf Nowaczyński, ''System Doktora Caro. Utopja humorystyczna'' (1927)}} |
|||
'''Grafomania''' – zaburzenie psychiczne, chorobliwa skłonność do pisania i zadręczania środowiska swoimi wypocinami. Z reguły nie jest leczona przez specjalistów, jako że papieru i długopisów jest pod dostatkiem, a nikt nie musi tego czytać. Wyraz jest częstym [[epitet]]em, jakim obrzucają się przedstawiciele różnych klik literackich. |
|||
== Cechy == |
|||
{{dodopracowania}} |
|||
Na [[Nonsensopedia|Nonsensopedii]] grafomania uznawana jest za [[Nonsensopedia:Bełkot|bełkot]] i ekspresowo leczona ekspresowym kasowaniem. W szkole, na języku polskim, grafomania jest przedmiotem zachwytu polonisty, licznych dyskusji, opracowań i [[ocena niedostateczna|jedynek]]. Utwór grafomański charakteryzuje się z reguły przegadaniem, brakiem konsekwencji stylistycznej, oklepanymi zwrotami i banałami. Z tego powodu spod oceny wyłączone są najczęściej przemówienia [[polityk]]ów. |
|||
{{stub}} |
|||
== Repertuar grafomana == |
|||
[[Kategoria:Literatura]] |
|||
* wyważanie otwartych drzwi; |
|||
[[Kategoria:Nauki humanistyczne]] |
|||
* tłumaczenie z polskiego na nasze; |
|||
* stare śpiewki; |
|||
* zawracanie Wisły kijem; |
|||
* pisanie na Berdyczów. |
|||
== Przykłady utworów grafomańskich == |
|||
* Eliza Orzeszkowa, ''Nad Niemnem''; |
|||
* Witold Gombrowicz, ''Ferdydurke''; |
|||
* Henryk Sienkiewicz, ''Potop''. |
|||
== Przykłady utworów niebędących grafomanią == |
|||
* Henryk Sienkiewicz, ''Potop''; |
|||
* Witold Gombrowicz, ''Ferdydurke''; |
|||
* Eliza Orzeszkowa, ''Nad Niemnem''. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Koeljowanie]] |
|||
* [[Suspensja]] |
|||
[[Kategoria:Zagadnienia związane z literaturą]] |
Aktualna wersja na dzień 13:39, 24 lip 2022
Pierwszy, który porównał oczy do gwiazd był poetą-geniuszem, każdy następny – grafomanem.
- Anonimowa sentencja o grafomanii, parafraza zapowiedzi do „Snu kochającego psa” J. Kaczmarskiego
Pierwsza polska fabryka gramofonów, zatrudniająca wszystkich krajowych grafomanów.
- Adolf Nowaczyński, System Doktora Caro. Utopja humorystyczna (1927)
Grafomania – zaburzenie psychiczne, chorobliwa skłonność do pisania i zadręczania środowiska swoimi wypocinami. Z reguły nie jest leczona przez specjalistów, jako że papieru i długopisów jest pod dostatkiem, a nikt nie musi tego czytać. Wyraz jest częstym epitetem, jakim obrzucają się przedstawiciele różnych klik literackich.
Cechy[edytuj • edytuj kod]
Na Nonsensopedii grafomania uznawana jest za bełkot i ekspresowo leczona ekspresowym kasowaniem. W szkole, na języku polskim, grafomania jest przedmiotem zachwytu polonisty, licznych dyskusji, opracowań i jedynek. Utwór grafomański charakteryzuje się z reguły przegadaniem, brakiem konsekwencji stylistycznej, oklepanymi zwrotami i banałami. Z tego powodu spod oceny wyłączone są najczęściej przemówienia polityków.
Repertuar grafomana[edytuj • edytuj kod]
- wyważanie otwartych drzwi;
- tłumaczenie z polskiego na nasze;
- stare śpiewki;
- zawracanie Wisły kijem;
- pisanie na Berdyczów.
Przykłady utworów grafomańskich[edytuj • edytuj kod]
- Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem;
- Witold Gombrowicz, Ferdydurke;
- Henryk Sienkiewicz, Potop.
Przykłady utworów niebędących grafomanią[edytuj • edytuj kod]
- Henryk Sienkiewicz, Potop;
- Witold Gombrowicz, Ferdydurke;
- Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem.