Salsa: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to PoszczucieHumoru. Autor wycofanej wersji to By Serscull.) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Poziomy zatłoczenia parkietu == |
== Poziomy zatłoczenia parkietu == |
||
# '''Nieudana impreza''' – na sali jest obecnych pięć osób w tym: [[barman]], dwie [[kelner|kelnerki]], [[DJ]] oraz [[manager]]. Jeśli przyjdziesz na imprezę w tym czasie, parkiet jest cały Twój. Musisz wziąć jednak pod uwagę, że DJ będzie puszczał najgorszą muzykę, jaką ma, barman będzie |
# '''Nieudana impreza''' – na sali jest obecnych pięć osób w tym: [[barman]], dwie [[kelner|kelnerki]], [[DJ]] oraz [[manager]]. Jeśli przyjdziesz na imprezę w tym czasie, parkiet jest cały Twój. Musisz wziąć jednak pod uwagę, że DJ będzie puszczał najgorszą muzykę, jaką ma, barman będzie podawał rozwodnione [[piwo]], kelnerki będą niemiłe. No i nie [[szpan|poszpanujesz]] |
||
# '''Średnie zapełnienie''' – cechuje większość imprez w pierwszej godzinie (dopóki nie przyjdą salsowi wymiatacze, wówczas robi się ''względnie tłoczno''). Przez cały czas trwania utrzymuje się głównie na [[salsoteka|salsotekach]] wymierających - przychodzą na nie tylko osoby początkujące, względnie średniozaawansowane (ale tylko w celu [[lans|lansu]]) |
# '''Średnie zapełnienie''' – cechuje większość imprez w pierwszej godzinie (dopóki nie przyjdą salsowi wymiatacze, wówczas robi się ''względnie tłoczno''). Przez cały czas trwania utrzymuje się głównie na [[salsoteka|salsotekach]] wymierających - przychodzą na nie tylko osoby początkujące, względnie średniozaawansowane (ale tylko w celu [[lans|lansu]]) |
||
# '''Względnie tłoczno''' – standardowe zatłoczenie na popularnych imprezach. Figury wychodzące skomplikowaniem poza pojedynczy obrót partnerki kończą się z reguły wbiciem [[zagrożenia w salsie#Łokieć|łokcia]]/[[zagrożenia w salsie#Obcas|obcasa]] w czyjeś plecy. Mimo że tańczenie w takim tłoku nie jest w żadnym stopniu przyjemne, obowiązkiem każdego [[salsero]] jest tańczenie z miną, jakby parkiet był typu ''nieudana impreza''. |
# '''Względnie tłoczno''' – standardowe zatłoczenie na popularnych imprezach. Figury wychodzące skomplikowaniem poza pojedynczy obrót partnerki kończą się z reguły wbiciem [[zagrożenia w salsie#Łokieć|łokcia]]/[[zagrożenia w salsie#Obcas|obcasa]] w czyjeś plecy. Mimo że tańczenie w takim tłoku nie jest w żadnym stopniu przyjemne, obowiązkiem każdego [[salsero]] jest tańczenie z miną, jakby parkiet był typu ''nieudana impreza''. |
||
# '''Wersja kongresowa''' – najbardziej ekstremalna wersja. Jedyną możliwą do zatańczenia figurą jest pojedynczy obrót partnerki w prawo (najlepiej wykonywany stopniowo, przez trzy takty, przy |
# '''Wersja kongresowa''' – najbardziej ekstremalna wersja. Jedyną możliwą do zatańczenia figurą jest pojedynczy obrót partnerki w prawo (najlepiej wykonywany stopniowo, przez trzy takty, przy nieprzerwanej analizie otoczenia). Taniec na takim parkiecie wymaga ogromnej wprawy i koordynacji; jednocześnie należy: tańczyć, rozpychać się [[zagrożenia w salsie#Łokieć|łokciami]], dźgać [[zagrożenia w salsie#Obcas|obcasami]], uśmiechać się i udawać lekkość [[motyl|motyla]]. |
||
== Opcje rozgrywki dostępne dla partnera == |
== Opcje rozgrywki dostępne dla partnera == |
||
Wersja z 14:24, 14 sie 2008
|
Ten artykuł dotyczy 'tańca'. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
Salsa – popularny w niektórych kręgach rodzaj tańca. Oparta jest na zasadzie gracz-komputer: partner (jest nim zwykle mężczyzna, ale nie zawsze) próbuje za pomocą różnych dostępnych mu środków przekazywania informacji (ręce, noga, słowa i in.) poinformować partnerkę (jest nią zwykle kobieta, ale nie zawsze) o tym, w jaki sposób powinna się przemieszczać. Zależnie od fantazji partnera (i stopnia zatłoczenia parkietu) dostępne są różne opcje rozgrywki.
Poziomy zatłoczenia parkietu
- Nieudana impreza – na sali jest obecnych pięć osób w tym: barman, dwie kelnerki, DJ oraz manager. Jeśli przyjdziesz na imprezę w tym czasie, parkiet jest cały Twój. Musisz wziąć jednak pod uwagę, że DJ będzie puszczał najgorszą muzykę, jaką ma, barman będzie podawał rozwodnione piwo, kelnerki będą niemiłe. No i nie poszpanujesz
- Średnie zapełnienie – cechuje większość imprez w pierwszej godzinie (dopóki nie przyjdą salsowi wymiatacze, wówczas robi się względnie tłoczno). Przez cały czas trwania utrzymuje się głównie na salsotekach wymierających - przychodzą na nie tylko osoby początkujące, względnie średniozaawansowane (ale tylko w celu lansu)
- Względnie tłoczno – standardowe zatłoczenie na popularnych imprezach. Figury wychodzące skomplikowaniem poza pojedynczy obrót partnerki kończą się z reguły wbiciem łokcia/obcasa w czyjeś plecy. Mimo że tańczenie w takim tłoku nie jest w żadnym stopniu przyjemne, obowiązkiem każdego salsero jest tańczenie z miną, jakby parkiet był typu nieudana impreza.
- Wersja kongresowa – najbardziej ekstremalna wersja. Jedyną możliwą do zatańczenia figurą jest pojedynczy obrót partnerki w prawo (najlepiej wykonywany stopniowo, przez trzy takty, przy nieprzerwanej analizie otoczenia). Taniec na takim parkiecie wymaga ogromnej wprawy i koordynacji; jednocześnie należy: tańczyć, rozpychać się łokciami, dźgać obcasami, uśmiechać się i udawać lekkość motyla.
Opcje rozgrywki dostępne dla partnera
- light: tańczymy spokojnie, delikatnie starając się pokazać, jak swobodnie czujemy się w tańcu
- medium: tańczymy ostro, ale do granicy utracenia równowagi przez partnerkę; wybieramy wolne piosenki
- hard: przerażone oczy partnerki mówiące "oso chozzzzi" to sytuacja wyjściowa. Najlepiej wybrać piosenki szybkie i bardzo szybkie. Prowadzimy aż do trzeszczenia stawów.
- extreme: najlepiej tańczyć z teściową lub z żoną, z którą chcemy wziąć rozwód. Preferowany również jako odstraszasz dla namolnych tancerek. Wybieramy ofiarę i podczas bardzo szybkiego kawałka prowadzimy najtrudniejsze, najbardziej skomplikowane układy, jakie tylko znamy. Obowiązkowe spojrzenie z cyklu "jestem wielkim mistrzem, nauczę cię salsy".
Zagrożenia
Na salsowych parkietach można spotkać następujące zagrożenia:
Łokieć
Łokieć jest to szeroko stosowana broń (biała, czarna lub żółta - zależy od rasy tancerza) na parkietach salsowych. Najczęściej stosowana jest do:
- Oznaczania i bronienia swojego terytorium na parkiecie (w formie fruwającego łokcia)
- Upominania innych tancerzy o tym, że zapomnieli przeprosić, gdy na nas wpadli
- Wyjaśniania niejasności między osobami tańczącymi ze sobą
Obcas
Obcas (szpilka) jest rozpowszechnioną na parkietach bronią, stosowaną głównie przez kobiety (ale niekoniecznie!). Najczęściej przyjmuje postać wierzgnięcia lub mocno postawionego kroku w tył.
Rozróżniane są następujące formy ataku:
- Atak na stopę - najmniej skuteczny, wyklucza atakowanego z tańca tylko na krótką chwilę.
- Atak na ścięgno Achillesa - bardzo skuteczny, potrafi wykluczyć z tańca na czas trwania jednej piosenki, całej imprezy, a nawet kilku tygodni.
- Atak na łydkę - akrobatyczna forma, tylko dla najbardziej wprawionych w bojach kobiet. Nie powoduje szczególnego bólu, natomiast jest bardzo skutecznym ostrzeżeniem.
Styling
Zależnie od formy kontaktu partnerów w tańcu, rozróżniamy dwie formy:
W parze
Najczęściej wykonywany przez partnerkę, zwykle przyjmuje formy energicznego wymachiwania rękami, głową (włosami) i nogami. Zawiera w sobie również rozmaite formy ataku (por. Łokieć, Obcas). Skuteczność ataku zależy wprost proporcjonalnie od tempa muzyki oraz od dynamiki tańca.
Solo
Wykonywany niezależnie, w różnych formach, przez obojga partnerów. Może przyjąć formy od delikatnych, przypominających skradanie, aż do znanych z karate kata. Ze względu na swoją nieprzewidywalność, styling solo pomaga natychmiastowo uzyskać miejsce na nawet najbardziej zatłoczonym parkiecie.
Przeprosiny
Po każdym ataku powinnismy uśmiechnąć się do ofiary i powiedzieć do niej „przepraszam” (najlepiej w języku, który ofiara rozumie). Ma to na celu zdjąć z nas odpowiedzialność za celowość. Nie jest istotne, który raz przeprowadziliśmy dany atak na tej samej osobie.
