Radio: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie) |
M |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
== Koniec wieku == |
== Koniec wieku == |
||
[[Grafika:Jan Nowak-Jezioranski RFE.jpg|200px|right|thumb|Jan Nowak-Jeziorański, twórca innego radia]] |
[[Grafika:Jan Nowak-Jezioranski RFE.jpg|200px|right|thumb|Jan Nowak-Jeziorański, twórca innego radia]] |
||
W latach siedemdziesiątych zorientowano się, że polskiego radia nikt nie słucha. W sprawie zorientował się nawet maszt nadawczy w Gąbinie, najwyższa konstrukcja techniczna na świecie i z |
W latach siedemdziesiątych zorientowano się, że polskiego radia nikt nie słucha. W sprawie zorientował się nawet maszt nadawczy w Gąbinie, najwyższa konstrukcja techniczna na świecie i z nudów zawalił się z hukiem. Masztu w dawnym rozmiarze zbudować nie zdołano, toteż postawiono na szybki [[lifting]] - tak powstała audycja [[Lato z radiem|Leto z rozhlasem]]<ref>Ljeto s radioprijomnikom</ref> i program III PR, zwany pieszczotliwie trujką. Najpopularniejsza audycja w tym czasie to ''Litania przebojów'' zakończona tradycyjnie pierwszą trójcą. W programie II PR odbywał się co niedzielę krótki kurs prawa pod hasłem "Jak szanować prawo autorskie" w którym grano całe płyty, nie bardzo przejmując się prawem autorskim, lub wychodząc z założenia, że krajom [[komuna|komunistycznym]] należy się z definicji [[GFDL]]. |
||
== Narodziny nowych technologii== |
== Narodziny nowych technologii== |
||
Wersja z 11:51, 13 gru 2008
Zima nasza, wiosna wasza a Lato z radiem!
- Wrzuta na ścianie z lat 80.
Vysila stanice Česky Rozhlas
- Radio u naszych sąsiadów
Uwaga uwaga, nadchodzi!
- DJ Stefan Starzyński w słuchowisku z r. 1939
Podajemy numer konta...
- Program ekonomiczny na fali 66.6 MHz
Radio - urządzenie mówiąco – grające z początku ubiegłej epoki. Składa się z głośnika (w niektórych przypadkach zastępowanego ryjem), tajemniczych bebechów i pokręteł. W czasach historycznych radio miało skalę, zastąpioną obecnie przez kolorowe cyferki na wyświetlaczu. Obecnie radia można słuchać z następujących urządzeń: telefon komórkowy, komputer, latarka, budzik, kalkulator, zegarek na rękę. Tradycyjne radioodbiorniki są w zaniku.
Powstanie radia
W roku 1901 na kornwalijskich klifach na półwyspie Lizard spotkało się dwóch dżentelmenów: Włoch Giugliemo Marconi i Rosjanin Aleksander Popow, aby stoczyć pojedynek o honor i pół litra, kto naprawdę wynalazł boom-boxa. Impreza, transmitowana przez BBC, RAI, Radio Moskwa i RMF FM, skończyła się remisem - wskutek tego przez kilkadziesiąt lat na Wschodzie uczono w szkołach, że radio wynalazł Popow, a na Zachodzie - Marconi. Pierwszym programem przesłanym przez Marconiego do USA w roku 1901 były Rozmowy niedokończone - transmisję przerwała po pięciu minutach burza nadciągająca od strony Torunia.
Złote lata radia
Pierwsza polska stacja radiowa nazywała się Raszyn - nazwę wkrótce zmieniono na Warszawa I ze względu na podobieństwo do angielskiego słowa Russian. W czasach socjalistycznych bliższe prawdy było określenie pierwsze.
Po II wojnie światowej w Polsce powstały rozgłośnie radiowe, niektóre z nich nadające programy polityczne typu hardcore, np. Fala 49 okraszone wrzutami muzycznymi z wiejskich festynów. Pierwsi znani didżeje to Wanda Odolska i Stefan Martyka, który swą popularność przypłacił głową[1]. Grał nie te piosenki? W roku 1956 podczas wydarzeń poznańskiego czerwca rozjuszony lud zrzucał nadajniki transmitujące na tej samej fali program jedynie słusznego wtedy radia Moskwa[2].
W latach 60. najpopularniejszym polskim didżejem był Józef Światło, prowadzący show pt. UB mega mix. Niestety, sława okazała się równie szkodliwa co w przypadku Martyki[3]. Tymczasem rodzima radiofonia rozpoczęła nadawanie programu na falach ultrakrótkich w paśmie niedostępnym dla polskich radioodbiorników - 88 - 100 MHz. Stąd dalej najpopularniejszymi rozgłośniami w Polsce były Radio Wolna Europa, Głos Ameryki i Radio Luksemburg. Programów rozrywkowych dostarczały głównie radio Tirana[4] i Radio Beijing International[5].
Koniec wieku
W latach siedemdziesiątych zorientowano się, że polskiego radia nikt nie słucha. W sprawie zorientował się nawet maszt nadawczy w Gąbinie, najwyższa konstrukcja techniczna na świecie i z nudów zawalił się z hukiem. Masztu w dawnym rozmiarze zbudować nie zdołano, toteż postawiono na szybki lifting - tak powstała audycja Leto z rozhlasem[6] i program III PR, zwany pieszczotliwie trujką. Najpopularniejsza audycja w tym czasie to Litania przebojów zakończona tradycyjnie pierwszą trójcą. W programie II PR odbywał się co niedzielę krótki kurs prawa pod hasłem "Jak szanować prawo autorskie" w którym grano całe płyty, nie bardzo przejmując się prawem autorskim, lub wychodząc z założenia, że krajom komunistycznym należy się z definicji GFDL.
Narodziny nowych technologii
Heavy metal powstał wskutek fascynacji muzyków dźwiękami zagłuszarek, uprzyjemniających odbiór programów z zachodu. Inne popularne programy radiowe, głównie na falach krótkich, polegały na podawaniu cyfr w pięciocyfrowych grupach w różnych dziwnych językach, np: jedna, sedum, vosum, nulla, tři[7]. Tak oto narodził się digital broadcasting (radiofonia cyfrowa).
W wolnej Polsce
Pierwsze niezależne rozgłośnie radiowe - radio FUN (później RMF FM), Radio Zet i Radio "S" działały na mocy ustawy "Prawo Kaduka"[8]. W myśl tej samej zasady nadawał koncern toruński, aż wprowadzono ustawę, w myśl której nadawać każdy może, byle nie w eterze. Prawodawca przewidział zatem z dziesięcioletnim wyprzedzeniem boom radiofonii internetowej.
Teoria o skracaniu fal radiowych
W początkowych latach radia nadawano na falach długich. W latach 60. słuchano radia na falach średnich, zwłaszcza zagranicznych rozgłośni rozrywkowych. W latach 70. i 80. podstawowym zakresem były fale krótkie, na których można było usłyszeć coś poza Strofami dla Ciebie i Jerzym Urbanem. W następnym dziesięcioleciu słuchano radia na UKF. Obecnie proces przyswajania programu radiowego odbywa się z pominięciem fal radiowych.
Lista ważnych rozgłośni radiowych w historii Polski
- Radio Wolna Europa
- Radio Głos Ameryki
- BBC
- Radio Caroline
- Radio Luxembourg
Słownik radiowo - polski
- power play - utwór pojawiający się na antenie równie często co kac po wypiciu alkoholu. Najpopularniejszym power playem od 80 lat jest utwór grany o północy przez program I PR.
- antena - miejsce, z którego nadawane są programy radiowe. Uwaga, jesteśmy na antenie - informuje DJ obawiając się, że za chwilę z niej spadnie.
- a teraz... - sposób rozpoczynania 50 procent wypowiedzi w programach radiowych
- czas na... - sposób rozpoczynania pozostałych 50 procent wypowiedzi w programach radiowych
Przypisy
- ↑ [1]= Stefan Lipiński Nietoperz cicho śmignął] (uzyskano 13/12/08)
- ↑ zwane zagłuszarkami
- ↑ Józef Światło w archiwach IPN (dostęp 13 grudnia 2008)
- ↑ Słynna zapowiedź tego radia: A teraz rubryka: Marksizm-leninizm doktryną zawsze młodą i naukową
- ↑ Rozgłośnia stosowała specyficzną wymowę polskich wyrazów, m. in. /Chyny/
- ↑ Ljeto s radioprijomnikom
- ↑ Według nieoficjalnych informacji, zdobytych przez Nonsensopedię były to programy dla przedszkoli szpiegowskich
- ↑ Dziennik Ustaw poz. nr. 666
