Aerosmith: Różnice pomiędzy wersjami
(t) |
M (→Zobacz też: zbędny redlink) |
||
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 21 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Sex is like a gun. You aim, you shoot, you run|Motto życiowe Tylera}} |
|||
'''Aerosmith''' – zespół rockowy założony gdzieś koło 1970 roku. Gra do dziś, mimo że członkowie grupy powoli zaczynają krztusić się krupniczkami. Wokalistą kapeli jest [[Steven Tyler]], który w wolnym od śpiewania czasie ćpał i zdradzał żonę z kochanką a kochankę z inną kochanką. Prawdopodobnie w poprzednim wcieleniu był bramkarzem łapiącym piłki ustami. Czasami na koncertach, gdy jest głodny, połyka melony w całości. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* '''Tom Hamilton''' – basista. Skomponował kilka hitów, ale mało kto o tym pamięta. |
|||
⚫ | |||
* '''Brad Whitford''' – gitara rytmiczna. Gra lepiej od Perrego, ale jest za mało medialny, więc stoi z boku. |
|||
== Historia == |
== Historia == |
||
Zespół powstał w 1970 w Bostonie. Na początku śpiewali głównie o seksie, narkotykach i alkoholu |
Zespół powstał w [[1970]] w Bostonie. Na początku śpiewali głównie o seksie, narkotykach i alkoholu. Przełomowy okazał się album ''Toys in the Attic'' z 1975 roku, który zrobił z nich pierwszy zespół rockowy USA. Z czasem panowie zamiast grać woleli wciągać i chlać, a Tyler w tym czasie spłodził <del>Arwenę</del> Liv, która o tym, że jest jej ojcem dowiedziała się 11 lat później. W 1979 Perry obraził się i założył własny zespół, a dwa lata później odszedł Whitford. Zespół spadł na dno i nikt nie chciał ich zapraszać, bo naćpany Tyler średnio po 10 minutach mdlał. W dodatku w radiu nie poznawał swoich własnych piosenek. W 1984 wrócili Perry i Whitford i cała grupa poszła na odwyk. Rzekomo czyści w 1987 roku nagrali płytę ''Permanent Vacation'' i wrócili na szczyt. I tak zaczął się okres [[komercja|komerchy]] w zespole. |
||
⚫ | |||
⚫ | W tym czasie popularni byli też [[Guns N' Roses]] i [[Bon Jovi]], a jako że te kapele są nieco podobne, 3/4 słuchaczy nie potrafiło ich od siebie odróżnić. Następne płyty to ''Pump'' z 1989 i ''Get a Grip'' z 1993 roku i także dobrze się sprzedały. Z czasem Aerosmith zaczęli eksperymentować i zaczęły powstawać różne dziwne twory jak Nine Lives czy Just Push Play. No cóż raczej średnio na tym wyszli. No ale w tym czasie nagrali też piosenkę „I don't wanna miss a thing”, użytą w ''Armageddonie'', którą pokochały gospodynie domowe, dzięki czemu stała się ich największym hitem. Jednak dla części starych fanów granica komerchy została przekroczona i obrazili się na zespół. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* {{t|Tom Hamilton}}basista i największy ćpun w grupie. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* {{t|Brad Whitford}}gitara rytmiczna, a po za tym nic ciekawego. |
|||
* '''Dream On''' – prehistoryczny kawałek. Często coverowany przez wokalistów chcących się popisać jak pięknie wyciągają. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Guns N' Roses]] |
|||
* [[KISS]] |
|||
* [[Mötley Crüe]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Plik:Get_A_Grip.jpg|thumb|right|250px|Ulubiona okładka zoofili]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* {{t|Dream on}} pierwszy wielki hit zespołu. Opowiada o ćpunie, który rozmyśla nad swoim życiem. |
|||
* {{t|Mama kin}} piosenka ma ponad 40 lat, a dalej nikt nie wie co oznacza jej tytuł. Prawdopodobnie chodzi o [[Marihuana|magiczne zioło]]. |
|||
⚫ | |||
* {{t|Love in an elevator}} utwór napisany prawdopodobnie po pijaku, bo na trzeźwo takiego tekstu nie napisałaby nawet Maria Peszek. |
|||
* {{t|Walk this way}} ulubiona piosenka [[Aleksander Kwaśniewski|Kwacha]], który jednak pod wpływem [[Alkoholizm|choroby filipińskiej]] przekręcił słowa i tak powstał słynny tekst ''Nie idźcie tą drogą''. |
|||
* {{t|Angel}} kolejny smut o zakochanym kolesiu, dla którego jego dziewczyna jest aniołem. |
|||
* {{t|Amazing}} piosenka znana głównie dzięki ładnej dziewczynie, która wystąpiła w teledysku. Po za tym nic wyjątkowego oprócz tego, że Steven na końcu drze się bardziej niż zwykle. |
|||
* {{t|Dude (Looks like a lady)}} z dedykacją dla [[Hipster|hipsterów]] i Conchity. |
|||
* {{t|Pink }} jak sam tytuł mówi piosenka opowiada o różu. Trochę dziwny kolor jak na zespół uważający się za rockowy, ale kto co lubi. |
|||
* {{t|Jaded }} kolejna piosenka, która zyskała popularność dzięki dziewczynie z teledysku. |
|||
* {{t|What it takes }} kolejny smut o miłości |
|||
* {{t|Falling in love (Is hard on the knees)}} wbrew pozorom nie jest to kolejna piosenka o miłości, tylko o [[Seks|dorosłych sprawach]]. |
|||
* {{t|Sweet emotion }} znowu o [[Seks|dorosłych sprawach]]. |
|||
* {{t|Janie's got a gun }} jak wyżej, ale tym razem w wersji hard, bo robił to ojciec z córką. |
|||
* {{t|Livin on the edge }} Tyler postanowił ponarzekać trochę na nasz straszny i okrutny świat. Co ciekawe chłopak z teledysku bardzo przypomina [[Katarzyna Waśniewska|pewną panią z Sosnowca]]. |
|||
* {{t|Rag doll }} piosenka o gościu cierpiącym na infantylizm parafiliczny. |
|||
{{stub|muz}} |
|||
⚫ | |||
[[es:Aerosmith]] |
[[es:Aerosmith]] |
||
[[it:Aerosmith]] |
[[it:Aerosmith]] |
Aktualna wersja na dzień 13:21, 19 maj 2021
Sex is like a gun. You aim, you shoot, you run
- Motto życiowe Tylera
Aerosmith – zespół rockowy założony gdzieś koło 1970 roku. Gra do dziś, mimo że członkowie grupy powoli zaczynają krztusić się krupniczkami. Wokalistą kapeli jest Steven Tyler, który w wolnym od śpiewania czasie ćpał i zdradzał żonę z kochanką a kochankę z inną kochanką. Prawdopodobnie w poprzednim wcieleniu był bramkarzem łapiącym piłki ustami. Czasami na koncertach, gdy jest głodny, połyka melony w całości.
Skład[edytuj • edytuj kod]
- Steven Tyler – wokalista, czasem coś zagra na harmonijce. Znany głównie z wielkich ust.
- Joe Perry – gitarzysta prowadzący. Kiedy jest zły bije Stevena gitarą po głowie albo zrzuca go ze sceny.
- Tom Hamilton – basista. Skomponował kilka hitów, ale mało kto o tym pamięta.
- Joey Kramer – perkusista. To on wymyślił nazwę zespołu.
- Brad Whitford – gitara rytmiczna. Gra lepiej od Perrego, ale jest za mało medialny, więc stoi z boku.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Zespół powstał w 1970 w Bostonie. Na początku śpiewali głównie o seksie, narkotykach i alkoholu. Przełomowy okazał się album Toys in the Attic z 1975 roku, który zrobił z nich pierwszy zespół rockowy USA. Z czasem panowie zamiast grać woleli wciągać i chlać, a Tyler w tym czasie spłodził Arwenę Liv, która o tym, że jest jej ojcem dowiedziała się 11 lat później. W 1979 Perry obraził się i założył własny zespół, a dwa lata później odszedł Whitford. Zespół spadł na dno i nikt nie chciał ich zapraszać, bo naćpany Tyler średnio po 10 minutach mdlał. W dodatku w radiu nie poznawał swoich własnych piosenek. W 1984 wrócili Perry i Whitford i cała grupa poszła na odwyk. Rzekomo czyści w 1987 roku nagrali płytę Permanent Vacation i wrócili na szczyt. I tak zaczął się okres komerchy w zespole.
W tym czasie popularni byli też Guns N' Roses i Bon Jovi, a jako że te kapele są nieco podobne, 3/4 słuchaczy nie potrafiło ich od siebie odróżnić. Następne płyty to Pump z 1989 i Get a Grip z 1993 roku i także dobrze się sprzedały. Z czasem Aerosmith zaczęli eksperymentować i zaczęły powstawać różne dziwne twory jak Nine Lives czy Just Push Play. No cóż raczej średnio na tym wyszli. No ale w tym czasie nagrali też piosenkę „I don't wanna miss a thing”, użytą w Armageddonie, którą pokochały gospodynie domowe, dzięki czemu stała się ich największym hitem. Jednak dla części starych fanów granica komerchy została przekroczona i obrazili się na zespół.
Ważniejsze utwory[edytuj • edytuj kod]
- Crazy – piosenka o niezrównoważonym psychicznie gościu, który najpierw narzeka na swoją dziewczynę, a potem stwierdza, że nie może bez niej żyć.
- Cryin – kolejna piosenka o nieszczęśliwej miłości. Większość ludzi myli ją z Crazy.
- I don't wanna miss a thing – jeszcze jeden smęt o miłości. Utwór uwielbiany przez gospodynie domowe, znienawidzony zaś przez starych fanów zespołu, którzy nazywają go pożal się Boże piosenką z „Armageddonu”.
- Dream On – prehistoryczny kawałek. Często coverowany przez wokalistów chcących się popisać jak pięknie wyciągają.