Mop

Robert Leszczyński – słynny sobowtór mopa

Czworonożny mop

Mop – niegdyś bardzo popularne zwierzę domowe, obecnie zagrożone wymarciem, które składa się z anatomicznego drążka i równie anatomicznej pofrędzlowanej szmaty. Egzystuje w domach i prowadzi samotniczy tryb życia. Czasami odpoczywa w towarzystwie innych środków czystości. Jest najlepszym przyjacielem gospodyń domowych i sprzątaczek – prawie jak pies. Stworzenie to nie wymaga zbyt wiele opieki i nakładów finansowych. Żywi się brudem ogólnodostępnym na podłogach. Małymi mopiątami zajmują się matka i ojciec mopowie. Zajęciami nielubianymi przez mopa są najczęściej:

• czyszczenie;
• wyciskanie;
• moczenie;
• dezynfekowanie.

Historia

Mop został odkryty ponad 200 lat temu, ale człowiekowi udało się go oswoić zaledwie pół wieku temu. Było to spowodowane głównie tym, że mopy właziły ludziom na głowy i udawały włosy.

To właśnie dzięki nim powstały jakże popularne w tym sezonie dredy. Niektórzy ludzie wyrywali bezczelnie z mopa jego frędzle i przyklejali sobie na głowę, wmawiając innym osobnikom ludzkim, że mają nowa fryzurę. Jednak z czasem mopy zbuntowały się, tworząc hierarchię i pod dowództwem Mopo Monalizy II w 1213, rozpętały I i nie ostatnią wojnę między ludźmi a mopami. Dzięki pomysłowości królowej Mopo Monalizy II, te miłe i wszakże czyste stworzenia wygrały bitwę. Z wielką siłą spadały na stopy i nogi wrogów, miażdżąc je przeraźliwie. W skutek tego, z kości pozostawały ości. W 1345, mopy rozpętały kolejną wojnę z ludźmi o niedogodne warunki ich pobytu w ludzkich mieszkaniach. Wszakże, po I wojnie było dużo strat i ludzie zostali uznani za gatunek zagrożony wyginięciem, bez większych sporów podpisali z mopami kontrakt, zwany Pierwszym Kontraktem Mopolistycznym.

W Pierwszym Kontrakcie Mopolistycznym zawarte były informacje tj:
– Mopy będą miały osobne pomieszczenia, lub kąty, w których znajdować się będzie czyste, czerwone lub niebieskie wiadro, z niewielką gąbką i żółtą szmatą.
– Mop i człowiek są równi wobec siebie względem praw.
– Mop może ukarać człowieka, spadając mu z całej siły na:

• stopy;
• plecy;
• brzuch;
• inne części ciała nieosłonięte ubraniem.

– Człowiek może ukarać mopa, pstrykając go lekko w nasadę jego bujnej czupryny.
– Mop musi być wyciskany i myty w wodzie miękkiej przynajmniej raz na 2 tygodnie.
– Mop w każdej chwili może zagrać w Grę na Nonsensopedii.
Od tego czasu między ludźmi a mopami nie dochodziło już do większych sporów.

Życiorys

Mop od dawna był zadziwiającym dla ludzi stworzeniem. Nieśmiały, rzadko dostępny, ujawniał swoje prawdziwe oblicze dopiero, gdy znajdował się w swoim żywiole. Jego największa pasją jest zmywanie podłogi. Lubi ślizgać się po równej powierzchni i zaglądać w ciemne kąty. Robi to z wielkim zaangażowaniem. Wykręcanie jego bujnych włosów sprawia, że pokarm pobrany z podłogi, przedostaje się do jamy gębowej. Jest to bardzo trudna czynność, jednak przez wiele pokoleń radziły sobie z nią bez większych problemów.

Ciekawostki

• Ulubionym zajęciem mopa jest pocieranie szmaciastą częścią o powierzchnie płaskie, np. podłogę.
• Okres godowy mopa nie został jeszcze ustalony, jednak naukowcy stworzyli teorię, że zwierze to rozmnaża się w czasie jesienno-zimowym, podczas wzmożonych zabrudzeń podłóg.
• Jedynym agresywnym zachowaniem jakie do tej pory zostało zarejestrowane, jest rzucanie się z drążkiem na właściciela.
• Własnego mopa można złapać prawie wszędzie, od bazarów po hipermarkety.
• Jedną z ulubionych zabaw jest upadanie z głośnym hukiem na ziemie, zwłaszcza, gdy w domu jest zupełna cisza.
• W chwili osamotnienia jest świetnym partnerem człowieka do tańca.
• Gdy brak ci bratniej duszy, możesz w łatwy sposób zrobić swojego nowego przyjaciela. Włosy i kręgosłup masz już z głowy.
• Może służyć jako peruka, gdy ktoś kompletnie wyłysieje.