Gumka do ścierania

Wymazywanie jest częstą praktyką w krajach szanujących prawa człowieka

Kto gumką wojuje, ten od gumki ginie

Popularne przysłowie

Szablon:Tprzedmiot otrzymywany z przetopionego kauczuku używany do ścierania śladów krwi z asfaltu przed przyjazdem policji.

Historia

Po raz pierwszy gumka do ścierania pojawia się na arenie cywilizacji w XVIII wieku, kiedy to Joseph Priestley, angielski duchowny użył jej do wymazania pamięci wielu naukowców, przypisując sobie ich odkrycia (m.in. odkrycie tlenu). Późnej użyto gumki przeciwko Josephowi, wymazując jego dom. Na przestrzeni wieków XIX i XX gumki nierzadko używano w celach propagandowych, wymazując niewygodne idee, ludzi, czy też całe nacje. Po II wojnie światowej gumka stała się jeszcze bardziej popularna, uczestnicząc w najważniejszych wydarzeniach ostatnich lat:

• 1984, Włocławek – wymazanie Jerzego Popiełuszko,
• 1997, Paryż – wymazanie księżnej Diany,
• 2001, Nowy Jork – wymazanie WTC za pomocą samolotu wypełnionego gumką,
• 2008, Wiedeń – wymazanie gola reprezentacji Polski w piłce nożnej.
• 2010, Smoleńsk - wymazanie polskiej elity narodowej przy użyciu brzozy wykonanej z gumki do ścierania.

Zastosowanie

Gumka do ścierania wbrew obiegowej opinii znajduje swoje zastosowanie nie tylko w ścieraniu, ale także w innych dziedzinach życia. Naukowcy zajmujący się badaniem gumki do ścierania stwierdzili możliwość zastosowania gumki w charakterze źródła energii. Spalarnie gumek miałyby zastąpić przestarzałe i niemodne spalarnie węgla kamiennego. Stwierdzono także skuteczność stosowania gumki w chemioterapii, mizantropii i metalurgii. Gumka jest także powszechnie stosowana jako składnik chleba nadający mu konsystencję idealnie łysej opony.

Nieliczni ludzie używają gumki do wymazywania śladów grafitu z papieru. Wierzą oni, że gumka w magiczny sposób usuwa grafit z ich celulozowej tkaniny. Jest to oczywiście nieprawdą, bowiem gumki nakładają na grafit warstwę farby, maskując ślady ołówka.

Zobacz też

• Piórnik
• Komunizm

To jest tylko zalążek artykułu o jakimś przedmiocie. Jeśli nie boisz się tego dotknąć – rozbuduj go (artykuł, nie przedmiot).