Cz: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{ |
{{cytat|'''Cz'''asem '''cz'''arny '''cz'''eladnik '''cz'''ęstuje '''cz'''tery '''cz'''arty '''cz'''osnkiem.<br/>'''Cz'''esio '''cz'''ęsto '''cz'''eka na '''cz'''kawkę.|'''Cz''' samo o sobie}} |
||
{{t}}taki sobie dwuznak. |
|||
== Zastosowanie == |
== Zastosowanie == |
||
Wersja z 12:54, 12 sie 2013
Czasem czarny czeladnik częstuje cztery czarty czosnkiem.
Czesio często czeka na czkawkę.
- Cz samo o sobie
Szablon:Ttaki sobie dwuznak.
Zastosowanie
Najczęściej „cz” (podobnie jak „sz”) jest używane do gnębienia cudzoziemców (np. Grzegorz Brzęczyszczykiewicz).
Historia
Cz wzięło się... W sumie to nie wiemy. Prawdopodobnie C zobaczyło „Sz” i tak mu się spodobało, że poszło do sklepu i kupiło „Z”. Od tamtej pory razem egzystują jako „Cz” w jedynym słusznym związku małżeńskim. Każdy jednak wie, że C ma romans z H, dlatego istnieje „Ch”.
Ciekawostki
Cz jest pierwszym dwuznakiem w słowie „Czeladź”.
Cz jest drugim dwuznakiem w słowie „Szczur”.
Cz jest trzecim dwuznakiem w słowie „ochrzczony”.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.
