Scalanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(no wygląda to jakoś)
Znacznik: edytor źródłowy
(zostawiam pustą sekcję o zastosowaniach żeby jutro pamiętać co mam napisać)
Znacznik: edytor źródłowy
Linia 4: Linia 4:
== Metody ==
== Metody ==
* '''Na ''Ctrl+C, Ctrl+V''''' – czyli metoda klasyczna, świetnie znana [[student]]om wszelkiej maści. Prosta w zastosowaniu i efektywna.
* '''Na ''Ctrl+C, Ctrl+V''''' – czyli metoda klasyczna, świetnie znana [[student]]om wszelkiej maści. Prosta w zastosowaniu i efektywna.
* '''Na szefa''' – zlecamy zadanie komuś innemu, na przykład jednemu z naszych twórczych kolegów. Zdecydowanie najprostsza metoda.
* '''Na [[szef]]a''' – zlecamy zadanie komuś innemu, na przykład jednemu z naszych podwładnych bądź kolegów. Zdecydowanie najprostsza metoda.
* '''Na [[Chińczyk]]a''' – rodzaj programowania rozproszonego, rozdajemy po dwie literki każdemu Chińczykowi<ref>Jest ich tak na oko z miliard, wystarczy</ref> i każemy złączyć. Potem łączymy pary literek w czwórki, czwórki w ósemki, ósemki w szesnastki i zanim się obejrzymy kod będzie scalony.
* '''Na [[audiofil]]a''' – zapisujemy tekst do scalenia na [[Kaseta magnetofonowa|kasetach magnetofonowych]]<ref>Tak, da się, na przykład przy pomocy [[Commodore 64|takiego antyku]]</ref>, rozkręcamy kasetę, tniemy taśmę na kawełeczki i sklejamy taśmą. Potem pozostaje tylko nawinąć to cudo na szpulkę w kasecie.
* '''Na [[Programista|programistę]]''' – korzystamy z jakiegoś systemu kontroli wersji, na przykład [[Git]], [[SVN]] albo [[NSDAP]].
* '''Na [[Programista|programistę]]''' – korzystamy z jakiegoś systemu kontroli wersji, na przykład [[Git]], [[SVN]] albo [[NSDAP]].


== Historia powstania ==
== Historia powstania ==
Powstanie opcji scalania w systemach kontroli wersji jest zwyczajną [[Ewolucja|ewolucją]] metody klasycznej, doprawioną szczyptą znudzonych programistów, oraz garścią skąpstwa pracodawców załamujących ręce nad zasobożerną metodą klasyczną.
Powstanie opcji scalania w systemach kontroli wersji jest zwyczajną [[Ewolucja|ewolucją]] ''Ctrl+C, Ctrl+V'', doprawioną szczyptą znudzonych programistów oraz garścią skąpstwa pracodawców załamujących ręce nad zasobożerną metodą klasyczną. Sporo czasu zajęło wymyślenie [[algorytm]]u, który by siał jak największe zniszczenia w kodzie. Dookoła tego bajzlu powstała nawet cała nauka, której przedstawiciele zajmują się przede wszystkim kłótniami i pisaniem bezużytecznych programów.

== Zastosowania ==



== Przykład ==
== Przykład ==

Wersja z 23:06, 24 cze 2017

Szablon:Inkubator otwarty Scalanie gałęzi – (ang. brancz merdż) – w systemach kontroli wersji to działanie polegające na połączeniu wielu wandalizmów dokonanych na pliku bądź plikach. Jest wykorzystywany najczęściej w przypadku, gdy nad danym projektem haruje więcej niż jedna osoba i na koniec trzeba scalić ich wypociny.

Metody

  • Na Ctrl+C, Ctrl+V – czyli metoda klasyczna, świetnie znana studentom wszelkiej maści. Prosta w zastosowaniu i efektywna.
  • Na szefa – zlecamy zadanie komuś innemu, na przykład jednemu z naszych podwładnych bądź kolegów. Zdecydowanie najprostsza metoda.
  • Na Chińczyka – rodzaj programowania rozproszonego, rozdajemy po dwie literki każdemu Chińczykowi[1] i każemy złączyć. Potem łączymy pary literek w czwórki, czwórki w ósemki, ósemki w szesnastki i zanim się obejrzymy kod będzie scalony.
  • Na audiofila – zapisujemy tekst do scalenia na kasetach magnetofonowych[2], rozkręcamy kasetę, tniemy taśmę na kawełeczki i sklejamy taśmą. Potem pozostaje tylko nawinąć to cudo na szpulkę w kasecie.
  • Na programistę – korzystamy z jakiegoś systemu kontroli wersji, na przykład Git, SVN albo NSDAP.

Historia powstania

Powstanie opcji scalania w systemach kontroli wersji jest zwyczajną ewolucją Ctrl+C, Ctrl+V, doprawioną szczyptą znudzonych programistów oraz garścią skąpstwa pracodawców załamujących ręce nad zasobożerną metodą klasyczną. Sporo czasu zajęło wymyślenie algorytmu, który by siał jak największe zniszczenia w kodzie. Dookoła tego bajzlu powstała nawet cała nauka, której przedstawiciele zajmują się przede wszystkim kłótniami i pisaniem bezużytecznych programów.

Zastosowania

Przykład

Załóżmy, że w przypływie natchnienia (bądź dotyku Boga) spływa na ciebie ochota napisania jakiegoś dzieła, dzięki któremu świat stanie się lepszy[3].

O świecie wspaniały,
Jakże miło patrzeć na ciebie
Przez dziurę w skarpecie.

Po popełnieniu takiego „dzieła” postanawiasz pokarać uraczyć nim cały świat. Załóżmy że dwóch twoich przyjaciół (spokojnie, my tylko zakładamy ich istnienie) postanawia mieć wkład w twoje dzieło i napisali kolejne fragmenty tego czegoś. Owe fragmenty mogłyby wyglądać tak:

Lecz gdy przychodzi burza
Deszcz pada wiadrami
I łabędzie latają kluczami.

oraz

Czasem słońce czasem deszcz,
Nieś wietrze liście
Póki żołnierz karabin dźwiga!

Działanie systemu

Załóżmy, że ideał do jakiego dążymy wygląda następująco:

O świecie wspaniały,
Jakże miło patrzeć na ciebie
Przez dziurę w skarpecie.

Lecz gdy przychodzi burza
Deszcz pada wiadrami
I łabędzie latają kluczami.

Czasem słońce, czasem deszcz,
Nieś wietrze liście
Póki żołnierz karabin dźwiga!

Scalanie przy użyciu systemu kontroli wersji często osiąga ten wyśrubowany cel, lecz zdarza się również że efekt scalania jest zgoła odmienny:

O świecie wurzaczasem deszcz,
skarpecie.I łabędzie lPrzez dziurę w atają kluczami.
że miło patrzeć na ciebie liście

Póki żołnierz karabigdy przychodzi b
Czasem słońDeszcz pada wiadramice, źwiga!spaniały,Lecz 
Nieś wietrzeJakn d

Przypisy

  1. Jest ich tak na oko z miliard, wystarczy
  2. Tak, da się, na przykład przy pomocy takiego antyku
  3. Lub gorszy, jeśli wolisz