Jo: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (stuprocentowa prawda, potwierdzam) |
|||
Linia 9: | Linia 9: | ||
:– ''Jo.'' |
:– ''Jo.'' |
||
I tak rozpadła się [[Czechosłowacja]]. |
I tak rozpadła się [[Czechosłowacja]]. |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Hej!]] |
|||
* [[Kurde]] |
|||
* [[No chyba!]] |
|||
* [[O co kaman?]] |
|||
* [[Toruń]] |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
Wersja z 07:37, 5 kwi 2020
Jo (cz. jo [ˈjɔ]) – czeska partykuła ogólnego użytku, stosowana by wyrazić potwierdzenie, zdziwienie, uwagę, aprobatę, dezaprobatę, zawiedzenie, podniecenie, ból, żałość, rozkosz, kondolencje, gratulacje, złość, radość, zagubienie, ciekawość, trwogę lub żal – w zależności od odpowiedniego zaakcentowania. Tym samym „jo” jest dowodem na to, że czeszczyzna jest językiem tonalnym. Partykuła ta stanowi ok. 55%[1] słownictwa używanego przez Czechów, dzięki czemu odpowiednie opanowanie używania „jo” pozwala porozumiewać się w języku czeskim na poziomie B2.
Etymologia
Ze staroczeskiego: yo: „defenestrować”, „zrzucać z mostu” < ze starocerkiewnosłowiańskiego: ⱖ: „obcinać grzywkę i zapuszczać z tyłu” < z praindoeuropejskiego: *yeh2-: „używać reklamówki z Lidla jako torebki”.
Przykład użycia
- – Jo?
- – Jo.
I tak rozpadła się Czechosłowacja.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ W gwarach rejonu Karlowych War współczynnik dobija do 72%