Perfect: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor wizualny |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | '''Perfect''' – polski [[zespół rockowy]] założony najprawdopodobniej gdzieś w czasach II Rzeczypospolitej, jeszcze za życia Marszałka Piłsudskiego. |
||
[[Plik:Zbigniew Hołdys 2006.jpg|thumb|[[Zbigniew Hołdys|Zbychu Hołdys]], legendarne serce i dusza Perfectu, który wypisał się ze składu po dwóch płytach, a i tak jest uważany za najważniejszego z grupy. Polska odpowiedź na [[David Gilmour|Davida Gilmoura]] i [[Slash|Slasha]]]] |
[[Plik:Zbigniew Hołdys 2006.jpg|thumb|[[Zbigniew Hołdys|Zbychu Hołdys]], legendarne serce i dusza Perfectu, który wypisał się ze składu po dwóch płytach, a i tak jest uważany za najważniejszego z grupy. Polska odpowiedź na [[David Gilmour|Davida Gilmoura]] i [[Slash|Slasha]]]] |
||
⚫ | '''Perfect''' – polski [[zespół rockowy]] założony najprawdopodobniej gdzieś w czasach II Rzeczypospolitej, jeszcze za życia Marszałka Piłsudskiego. Znani są z wylansowania paru hitów, które społeczeństwo, w latach 80. wygłodniałe hymnów pokoleniowych, właśnie za takie uważa. Mimo że tematyka piosenek obraca się głównie wokół tematów bliskich rockmanom – czyli alkoholu i beznadziei życia. |
||
== Najważniejsi członkowie == |
== Najważniejsi członkowie == |
||
⚫ | * [[Zbigniew Hołdys]] – głos pokolenia i sumienie narodu. Założyciel i pomysłodawca Perfectu, pierwszy wokalista i gitarzysta. Z czasem postanowił powiększyć skład i zaprosił do niego Markowskiego, który szybko zajął jego miejsce jako frontmana i wokalu, a z czasem nawet dobrał mu innych gitarzystów. Odszedł w 1991 roku. |
||
⚫ | * [[Grzegorz Markowski]] – wokalista, który raz chwyciwszy stery Perfectu nie oddał ich nigdy. Prowadził niesamowitą karierę solową, między innymi jako malarz wykańczający pierwsze odcinki [[Metro w Warszawie|warszawskiego metra]] i właściciel firmy budowlanej, a także śpiewając razem z córką. Na starość zyskał włosy a'la [[Geralt z Rivii]]. |
||
⚫ | * [[Zbigniew Hołdys]] – głos pokolenia i sumienie narodu.Założyciel i pomysłodawca Perfectu, pierwszy wokalista i gitarzysta. Z czasem postanowił powiększyć skład i zaprosił do niego Markowskiego, który szybko zajął jego miejsce jako frontmana i wokalu, a z czasem nawet dobrał mu innych gitarzystów. |
||
⚫ | * [[Grzegorz Markowski]] – wokalista, który raz chwyciwszy stery Perfectu nie oddał ich nigdy. Prowadził niesamowitą karierę solową, między innymi jako malarz wykańczający pierwsze odcinki warszawskiego metra i właściciel firmy budowlanej, a także śpiewając razem z córką. Na starość zyskał włosy a'la [[Geralt z Rivii]]. |
||
* Ryszard Sygitowicz – gitarzysta ściągnięty do składu przez Markowskiego, by pozagłuszać Hołdysa. Miał być rodzimy [[Jimi Hendrix]], a wyszedł [[Jack Black]]. |
* Ryszard Sygitowicz – gitarzysta ściągnięty do składu przez Markowskiego, by pozagłuszać Hołdysa. Miał być rodzimy [[Jimi Hendrix]], a wyszedł [[Jack Black]]. |
||
* Piotr Szkudelski – perkusista, który wytrzymał w składzie bardzo wiele lat. Odszedł dopiero na kilka miesięcy przed końcem kariery. Poza tym, można o nim powiedzieć tyle, że był. |
* Piotr Szkudelski – perkusista, który wytrzymał w składzie bardzo wiele lat. Odszedł dopiero na kilka miesięcy przed końcem kariery. Poza tym, można o nim powiedzieć tyle, że był. |
||
Linia 12: | Linia 11: | ||
Dyskografia Perfectu składa się z bardzo wielu płyt, choć przez większość fanów uznawane są tylko dwie pierwsze, ''Perfect'' i ''UNU'' oraz koncertówka oryginalnie nazwana ''Live''. Następne dwanaście lat grupa piła, jednak ostatecznie powróciła w wielkim stylu nagrywając siedem albumów studyjnych, siedem koncertowych, trzy wideo i czternaście składanek. Ostatecznie panowie stwierdzili, że nawet [[komercja]] ma jakieś granice i pożegnali się pierwszym w karierze singlem. |
Dyskografia Perfectu składa się z bardzo wielu płyt, choć przez większość fanów uznawane są tylko dwie pierwsze, ''Perfect'' i ''UNU'' oraz koncertówka oryginalnie nazwana ''Live''. Następne dwanaście lat grupa piła, jednak ostatecznie powróciła w wielkim stylu nagrywając siedem albumów studyjnych, siedem koncertowych, trzy wideo i czternaście składanek. Ostatecznie panowie stwierdzili, że nawet [[komercja]] ma jakieś granice i pożegnali się pierwszym w karierze singlem. |
||
== |
== Ważniejsze przeboje == |
||
* '''Autobiografia''' – podobno hymn pokolenia lat 80. |
* '''Autobiografia''' – podobno hymn pokolenia lat 80. reprezentujących hasło ''sex, drugs, rock and roll & Pola Raksa''. |
||
* '''Pepe wróć!''' – kolejna pieśń, w której słuchacze doszukiwali się nie wiadomo czego, jakiegoś opozycjonisty o pseudonimie Pepe. A tak naprawdę chodziło o piwo. Pełne. |
* '''Pepe wróć!''' – kolejna pieśń, w której słuchacze doszukiwali się nie wiadomo czego, jakiegoś opozycjonisty o pseudonimie Pepe. A tak naprawdę chodziło o [[piwo]]. Pełne. |
||
* ''' |
* '''Chcemy być sobą''' – poza tym, że łatwo refren przerobić na ''Chcemy bić [[ZOMO]]'', to niewiele w niej buntu, którego się dopatrują fani. |
||
* '''Nie płacz Ewka''' – popularna pieśń obozowo-biwakowa. Mimo że podmiot liryczny płaczliwy deklaruje chęć przeprowadzenia się do przyjaciół na tamten świat, bo znajomym z tego świata w głowie tylko telewizor, meble i mały fiat, to ludziom zawsze wydaje się, że to chodzi o o przyjaciół ze szlaku z Bieszczad. |
* '''Nie płacz Ewka''' – popularna pieśń obozowo-biwakowa. Mimo że podmiot liryczny płaczliwy deklaruje chęć przeprowadzenia się do przyjaciół na tamten świat, bo znajomym z tego świata w głowie tylko telewizor, meble i mały fiat, to ludziom zawsze wydaje się, że to chodzi o o przyjaciół ze szlaku z Bieszczad. |
||
* '''Niepokonani''' – hymn już z lat 90. Zespół tym samym deklaruje, że już nic więcej nowego nie nagra, bo trzeba zejść ze sceny niepokonanym. Jak obiecali, tak zrobili. Czternaście lat i pięć płyt później. |
* '''Niepokonani''' – hymn już z lat 90. Zespół tym samym deklaruje, że już nic więcej nowego nie nagra, bo trzeba zejść ze sceny niepokonanym. Jak obiecali, tak zrobili. Czternaście lat i pięć płyt później. |
||
* '''Ale |
* '''Ale wkoło jest wesoło''' – pierwotnie miał protest song. Wyszła z tego piosenka, w której Hołdys się lansuje na tego niewygodnego. |
||
⚫ | |||
* '''Co się stało z Magdą K?''' – i do tej pory nie wiadomo, co się stało. A to był miejscowy proboszcz, ja wam mówię! |
|||
⚫ | |||
* '''Nie patrz jak ja tańczę''' – dostaniesz reklamówkę pomarańczy z [[Tesco]] z autografem, jeśli nie będziesz patrzeć. Albo nawet z [[Lidl]]a, ale WYJDŹ! |
* '''Nie patrz jak ja tańczę''' – dostaniesz reklamówkę pomarańczy z [[Tesco]] z autografem, jeśli nie będziesz patrzeć. Albo nawet z [[Lidl]]a, ale WYJDŹ! |
||
== Inne pieśni == |
|||
* '''Zamieniam się w psa''' – szczekający Markowski – bezcenne. |
|||
* '''Trzeba żyć''' – wzruszająca piosenka o tematyce pro życiowej, stanowczo odradzająca popełnienie [[Samobójstwo|samobójstwa]]. Zaśpiewana z Patrycją Markowską, która porównawszy wokal swój i ojca popadła w depresję i zaczęła regularnie ciąć się pestkami z pomidorów. Tak się kończy wspólne bieganie w stroju Adama po śniegu z kudłatym tatą… |
|||
* '''Nie pytaj''' – i tak pan o ''twarzy jak stare jabłko'' ci nie odpowie. |
|||
* '''Schody''' – tak, sam Markowski chciał być kiedyś takim jak ty. Oczywiście, że możesz już pociąć się ze szczęścia. |
|||
{{stub|muz}} |
|||
[[Kategoria:Polskie zespoły]] |
[[Kategoria:Polskie zespoły]] |
Wersja z 10:54, 17 kwi 2021
Perfect – polski zespół rockowy założony najprawdopodobniej gdzieś w czasach II Rzeczypospolitej, jeszcze za życia Marszałka Piłsudskiego. Znani są z wylansowania paru hitów, które społeczeństwo, w latach 80. wygłodniałe hymnów pokoleniowych, właśnie za takie uważa. Mimo że tematyka piosenek obraca się głównie wokół tematów bliskich rockmanom – czyli alkoholu i beznadziei życia.
Najważniejsi członkowie
- Zbigniew Hołdys – głos pokolenia i sumienie narodu. Założyciel i pomysłodawca Perfectu, pierwszy wokalista i gitarzysta. Z czasem postanowił powiększyć skład i zaprosił do niego Markowskiego, który szybko zajął jego miejsce jako frontmana i wokalu, a z czasem nawet dobrał mu innych gitarzystów. Odszedł w 1991 roku.
- Grzegorz Markowski – wokalista, który raz chwyciwszy stery Perfectu nie oddał ich nigdy. Prowadził niesamowitą karierę solową, między innymi jako malarz wykańczający pierwsze odcinki warszawskiego metra i właściciel firmy budowlanej, a także śpiewając razem z córką. Na starość zyskał włosy a'la Geralt z Rivii.
- Ryszard Sygitowicz – gitarzysta ściągnięty do składu przez Markowskiego, by pozagłuszać Hołdysa. Miał być rodzimy Jimi Hendrix, a wyszedł Jack Black.
- Piotr Szkudelski – perkusista, który wytrzymał w składzie bardzo wiele lat. Odszedł dopiero na kilka miesięcy przed końcem kariery. Poza tym, można o nim powiedzieć tyle, że był.
Dyskografia
Dyskografia Perfectu składa się z bardzo wielu płyt, choć przez większość fanów uznawane są tylko dwie pierwsze, Perfect i UNU oraz koncertówka oryginalnie nazwana Live. Następne dwanaście lat grupa piła, jednak ostatecznie powróciła w wielkim stylu nagrywając siedem albumów studyjnych, siedem koncertowych, trzy wideo i czternaście składanek. Ostatecznie panowie stwierdzili, że nawet komercja ma jakieś granice i pożegnali się pierwszym w karierze singlem.
Ważniejsze przeboje
- Autobiografia – podobno hymn pokolenia lat 80. reprezentujących hasło sex, drugs, rock and roll & Pola Raksa.
- Pepe wróć! – kolejna pieśń, w której słuchacze doszukiwali się nie wiadomo czego, jakiegoś opozycjonisty o pseudonimie Pepe. A tak naprawdę chodziło o piwo. Pełne.
- Chcemy być sobą – poza tym, że łatwo refren przerobić na Chcemy bić ZOMO, to niewiele w niej buntu, którego się dopatrują fani.
- Nie płacz Ewka – popularna pieśń obozowo-biwakowa. Mimo że podmiot liryczny płaczliwy deklaruje chęć przeprowadzenia się do przyjaciół na tamten świat, bo znajomym z tego świata w głowie tylko telewizor, meble i mały fiat, to ludziom zawsze wydaje się, że to chodzi o o przyjaciół ze szlaku z Bieszczad.
- Niepokonani – hymn już z lat 90. Zespół tym samym deklaruje, że już nic więcej nowego nie nagra, bo trzeba zejść ze sceny niepokonanym. Jak obiecali, tak zrobili. Czternaście lat i pięć płyt później.
- Ale wkoło jest wesoło – pierwotnie miał protest song. Wyszła z tego piosenka, w której Hołdys się lansuje na tego niewygodnego.
- Niewiele ci mogę dać – ale jeśli but McCartneya wystarczy, to możesz wpaść w sobotę.
- Nie patrz jak ja tańczę – dostaniesz reklamówkę pomarańczy z Tesco z autografem, jeśli nie będziesz patrzeć. Albo nawet z Lidla, ale WYJDŹ!