Lestat de Lioncourt: Różnice pomiędzy wersjami
(Jak Pippo tak radzi...) |
M |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Lestat_de_Lioncourt.jpg|thumb|right| |
[[Grafika:Lestat_de_Lioncourt.jpg|thumb|right|250px|Strzeżcie się, bezbożnicy i fani [[Edward Cullen|Edwarda]]! Lestat czuwa!]] |
||
'''Lestat de Lioncourt''' – [[wampir]], jeden z głównych bohaterów sagi autorstwa [[Anne Rice]] – [[Kroniki wampirów]]. |
'''Lestat de Lioncourt''' – [[wampir]], jeden z głównych bohaterów sagi autorstwa [[Anne Rice]] – [[Kroniki wampirów]]. |
||
==Dzieciństwo i młodość== |
== Dzieciństwo i młodość == |
||
Lestat urodził się jako synek zubożałej rodzinki szlacheckiej i był jednym z trojga dzieciaków, którzy przeżyli. Nie dość, że bidny był, to go jeszcze wydziedziczono. Jak był już duży pojechał raz do lasu, by pognać tamtejsze [[wilk]]i, ale one były sprytniejsze i zrobiły mu kuku. Zszokowany Lestat doszedł do siebie po, hm... Pomocy swojej matki, która <s>zasadziła mu kopa na rozpęd</s> wysłała do miasta, by poznał Nicolasa. Panowie się ekhem, zaprzyjaźnili i zwiali do [[Paryż]]a. |
Lestat urodził się jako synek zubożałej rodzinki szlacheckiej i był jednym z trojga dzieciaków, którzy przeżyli. Nie dość, że bidny był, to go jeszcze wydziedziczono. Jak był już duży pojechał raz do lasu, by pognać tamtejsze [[wilk]]i, ale one były sprytniejsze i zrobiły mu kuku. Zszokowany Lestat doszedł do siebie po, hm... Pomocy swojej matki, która <s>zasadziła mu kopa na rozpęd</s> wysłała do miasta, by poznał Nicolasa. Panowie się ekhem, zaprzyjaźnili i zwiali do [[Paryż]]a. |
||
==Przemiana== |
== Przemiana == |
||
Marzenia Lestata o byciu aktorem się nie sprawdziły. Pewien porządnie wkur{{cenzura}} wampir porwał w gruncie rzeczy przystojnego Lestata, zamknął na klucz, a sam oddał się wątpliwej przyjemności [[Palenie czarownic|samospalenia]]. Więźnia uprzednio przemienił w wampira, chociaż nie wytłumaczył mu za dużo. Ponieważ nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, Lestat był wtedy przynajmniej zamożny (Magnus zostawił trochę kasy w skrzyni). |
Marzenia Lestata o byciu aktorem się nie sprawdziły. Pewien porządnie wkur{{cenzura}} wampir porwał w gruncie rzeczy przystojnego Lestata, zamknął na klucz, a sam oddał się wątpliwej przyjemności [[Palenie czarownic|samospalenia]]. Więźnia uprzednio przemienił w wampira, chociaż nie wytłumaczył mu za dużo. Ponieważ nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, Lestat był wtedy przynajmniej zamożny (Magnus zostawił trochę kasy w skrzyni). |
||
==Życie jako wampir== |
== Życie jako wampir == |
||
[[Filozofia|Fizjologicznie]] nastawiony do życia Lestat dużo myślał i wyrywał lachony – między innymi samą [[Akasha|Akashę]], królową wampów. Metroseksualizm de Lincourta objawiał się w wykwintych i cholernie drogich ciuchach z <s>ciuchlandu</s> czarnego jedwabiu <ref>Później się zapuścił</ref>. Materialistyczne nastawienie do życia sprawiało, że często sypiał z facetami - w poprzednich wiekach [[kobieta]] znaczyła tyle co krowa <ref>Ale mnie feministki zjadą...</ref>. Oprócz tego stworzył kilka nowych wampirów - przemienił [[Gabriella de Lioncourt|swoją matkę]], kumpla i na spółkę z [[Louis de Pointe du Lac|Louisem]] stworzył małego demona, potocznie zwanego Claudią. Chodzące zło próbowało go spalić, ale on cudem przeżył i regenerował siły przez jakieś kilkadziesiąt lat w zatęchłej norze. Kiedy odwiedził go Louis, wszystko mu zbrzydło, zakopał się w ziemi, ale [[ |
[[Filozofia|Fizjologicznie]] nastawiony do życia Lestat dużo myślał i wyrywał lachony – między innymi samą [[Akasha|Akashę]], królową wampów. Metroseksualizm de Lincourta objawiał się w wykwintych i cholernie drogich ciuchach z <s>ciuchlandu</s> czarnego jedwabiu <ref>Później się zapuścił</ref>. Materialistyczne nastawienie do życia sprawiało, że często sypiał z facetami - w poprzednich wiekach [[kobieta]] znaczyła tyle co krowa <ref>Ale mnie feministki zjadą...</ref>. Oprócz tego stworzył kilka nowych wampirów - przemienił [[Gabriella de Lioncourt|swoją matkę]], kumpla i na spółkę z [[Louis de Pointe du Lac|Louisem]] stworzył małego demona, potocznie zwanego Claudią. Chodzące zło próbowało go spalić, ale on cudem przeżył i regenerował siły przez jakieś kilkadziesiąt lat w zatęchłej norze. Kiedy odwiedził go Louis, wszystko mu zbrzydło, zakopał się w ziemi, ale [[nu metal]] pobudził go do życia. |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
[[Kategoria:Postacie fikcyjne]] |
[[Kategoria:Postacie fikcyjne]] |
||
Wersja z 21:21, 29 maj 2009
Lestat de Lioncourt – wampir, jeden z głównych bohaterów sagi autorstwa Anne Rice – Kroniki wampirów.
Dzieciństwo i młodość
Lestat urodził się jako synek zubożałej rodzinki szlacheckiej i był jednym z trojga dzieciaków, którzy przeżyli. Nie dość, że bidny był, to go jeszcze wydziedziczono. Jak był już duży pojechał raz do lasu, by pognać tamtejsze wilki, ale one były sprytniejsze i zrobiły mu kuku. Zszokowany Lestat doszedł do siebie po, hm... Pomocy swojej matki, która zasadziła mu kopa na rozpęd wysłała do miasta, by poznał Nicolasa. Panowie się ekhem, zaprzyjaźnili i zwiali do Paryża.
Przemiana
Marzenia Lestata o byciu aktorem się nie sprawdziły. Pewien porządnie wkur
wampir porwał w gruncie rzeczy przystojnego Lestata, zamknął na klucz, a sam oddał się wątpliwej przyjemności samospalenia. Więźnia uprzednio przemienił w wampira, chociaż nie wytłumaczył mu za dużo. Ponieważ nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, Lestat był wtedy przynajmniej zamożny (Magnus zostawił trochę kasy w skrzyni).
Życie jako wampir
Fizjologicznie nastawiony do życia Lestat dużo myślał i wyrywał lachony – między innymi samą Akashę, królową wampów. Metroseksualizm de Lincourta objawiał się w wykwintych i cholernie drogich ciuchach z ciuchlandu czarnego jedwabiu [1]. Materialistyczne nastawienie do życia sprawiało, że często sypiał z facetami - w poprzednich wiekach kobieta znaczyła tyle co krowa [2]. Oprócz tego stworzył kilka nowych wampirów - przemienił swoją matkę, kumpla i na spółkę z Louisem stworzył małego demona, potocznie zwanego Claudią. Chodzące zło próbowało go spalić, ale on cudem przeżył i regenerował siły przez jakieś kilkadziesiąt lat w zatęchłej norze. Kiedy odwiedził go Louis, wszystko mu zbrzydło, zakopał się w ziemi, ale nu metal pobudził go do życia.
