Fakt autentyczny: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Bot: naprawa przekierowań) |
M (Literówka) |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
* „Moja teściowa spadła ze schodów i nawet nie złamała sobie karku!” (zięć potwierdzający słuszność tego faktu okrzykiem: „Jak babcię kocham!”) |
* „Moja teściowa spadła ze schodów i nawet nie złamała sobie karku!” (zięć potwierdzający słuszność tego faktu okrzykiem: „Jak babcię kocham!”) |
||
* „Twój [[dziadek]] był w [[Wehrmacht|Wehrmachcie]]!” ([[Jacek Kurski]] o [[Ty|Tobie]], zaświadczający się „słowem harcerza”) |
* „Twój [[dziadek]] był w [[Wehrmacht|Wehrmachcie]]!” ([[Jacek Kurski]] o [[Ty|Tobie]], zaświadczający się „słowem harcerza”) |
||
* „Jesteśmy przygotowani na wypadek sytuacji kryzysowej, na przykład – ataku terrorystycznego” (polskie służby porządkowe, bijące się w pierś przy słowach: „czy te oczy |
* „Jesteśmy przygotowani na wypadek sytuacji kryzysowej, na przykład – ataku terrorystycznego” (polskie służby porządkowe, bijące się w pierś przy słowach: „czy te oczy mogą kłamać?”) |
||
==Zobacz też== |
==Zobacz też== |
Wersja z 08:28, 3 lip 2011
Fakt autentyczny (z łac. – facere, czyli cera po użyciu mydełka Fa) – jedynie prawdziwy fakt, istniejący w przeciwieństwie do innych faktów (na przykład – Fakt).
Ogłaszany jest zazwyczaj ze śmiertelnie poważną miną, przy jednoczesnym wypowiadaniu uroczystej formułki, spełniającej rolę zaklęcia, np:
- „Jak babcię kocham!”
- „Mówię poważnie!”
- „No, serio!”
- „Ja nie kłamię!”
- „Pięć palców na sercu!”
- „Słowo harcerza!”
- „Czy te oczy mogą kłamać?”
Prawdziwy fakt autentyczny zazwyczaj jest niesprawdzalny empirycznie, w czym tkwi jego siła przekonywania. Inaczej mówiąc – jest obiektem wiary.
Przykłady faktów autentycznych
- „Moja teściowa spadła ze schodów i nawet nie złamała sobie karku!” (zięć potwierdzający słuszność tego faktu okrzykiem: „Jak babcię kocham!”)
- „Twój dziadek był w Wehrmachcie!” (Jacek Kurski o Tobie, zaświadczający się „słowem harcerza”)
- „Jesteśmy przygotowani na wypadek sytuacji kryzysowej, na przykład – ataku terrorystycznego” (polskie służby porządkowe, bijące się w pierś przy słowach: „czy te oczy mogą kłamać?”)