Foch

Ale jesteś... FOCH!

Gimnazjalistka w odpowiedź na odmówienie zaspokojenia jej potrzeb

Foch, jak sama nazwa wskazuje, jest bez sensu.

Porzekadło ludowe

Szablon:Tlepka wydzielina pochodzenia zazwyczaj organicznego. Wyróżnia się dużą gęstością i jej charakterystyczną barwą przezroczystą.

Po co?

Foch jest często używany do ataku. Jest to broń niezbyt szybkostrzelna. Jest natomiast doskonałym środkiem przeciw pojedynczym osobnikom lub, jeśli jest się doświadczonym fochowniczem/czką, małym grupom. Jest niezbyt skuteczny przeciwko większemu gronu osób, ze względu na jego szybkostrzelność i mały zasięg. $1{\frac {foch}{min}}$, jednak niektórzy potrafią uzyskać nawet $13.68{\frac {foch}{min}}$ i więcej!

Jak?

Aby strzelić focha najpierw należy wydzielić focha. Nikt nie wie, w jaki sposób on się wydziela, po prostu w pewnych sytuacjach tak się dzieje bo tak. Następnie należy wcześniej wydzielony foch rozpędzić w stronę przeciwnika. Są różne sposoby, najpopularniejsze jest po prostu załapanie wcześniej wydzielonego focha w ręce, a następnie rzucenie go w stronę celu. Strzelanie fochem ma pewne skutki uboczne. Najczęściej, jest to zablokowanie narządu mowy, które polega na zamknięciu się. Dostępne są również specjalne narzędzie do strzelania focha, a nawet dozowniki pomagające zaaplikować odpowiednią ilość substancji.

Skutki

Uderzenie fochem nie jest dość bolesne, lecz strzelony w odpowiednie miejsce, może spowodować poważne obrażenia. Najczęściej fochem celuje się w twarz. Po oberwaniu pozostaje zaczerwienienie skóry w miejscu oberwanym. Skutek ten utrzymuje się od 1 minuty do nawet godziny – jest to zależne od ilości fochu użytego podczas ataku.

Zwolennicy paradygmatu strukturalnego w fochologii (nauce o fochu) dzielą z kolei focha na trzy etapy:

1. Przedfosze (wydarzenia bezpośrednio poprzedzające strzelenie focha przez fochanta, czyli wystąpienie czynników fochogennych z jednoczesnym wystąpieniem gotowości fochowej u fochanta. W skrajnych przypadkach, u jednostek bardziej wyrachowanych, następuje także bilans fochowy, czyli aprioryczny rachunek zysków i strat ze strzelonego focha u fochanta)
2. Strzał właściwy (zgodnie z opisem powyżej)
3. Odfaszanie (faza trwająca od minuty do całego życia. Jej długość w 90% zależy od fochanta, w 8 od czynników fochogennych i w 4 % od czynników zewnętrznych takich jak wysokość składki ZUS, wynik meczu z Brazylią i inne)

ODMIANA FOCHA:

W kulturze Polskiej istnieje również odmiana pospolitego FOCHa, jest nim "Knurzy foch" - nazwa wzięła się od przezwiska autora. Knurzy foch występuje najczęściej w dużej grupie, polega na zwróceniu uwagi zgromadzonych, mianowicie na rzuceniu hasła np.:

"Mam już dość wychodzę!"

Po czym rzucający foch wychodzi, ale w takie miejsce aby spokojnie obserwować zachowanie grona znajomych, gdy nikt ze znajomych nie reaguje, osoba rzucająca focha wraca i powtarza akcje do skutku.

Zobacz również

• Ferdinand Foch