Poradnik:Jak stworzyć fotografię artystyczną: Różnice pomiędzy wersjami
M (doceniamy zaangażowanie, ale myśliników, liczb, spójników itp. nie linkujemy! To już zakrawało na worek linków) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{linki}} |
|||
'''Jak stworzyć [[fotografia artystyczna|fotografię artystyczną]]''' – poradnik |
'''Jak stworzyć [[fotografia artystyczna|fotografię artystyczną]]''' – poradnik |
||
Linia 5: | Linia 4: | ||
== Ciemność i jasność == |
== Ciemność i jasność == |
||
* Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla [[Niedziela|niedzielnych]] fotografów. Prawdziwy artysta przez duże |
* Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla [[Niedziela|niedzielnych]] fotografów. Prawdziwy artysta przez duże „ą” dobrze wie, że najlepiej widać to, czego nie widać. Takie podejście do tematu świadczy o poszukiwaniu wyższych walorów dzieła sztuki. Najprostszy sposób osiągnięcia tego efektu, to robienie zdjęć bez udziału światła. Najlepsi twórcy tworzą swoje dzieła nie zdejmując dekielków z obiektywów. |
||
* Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby [[biały|biała]] kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego malarza, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na |
* Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby [[biały|biała]] kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego malarza, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na 99%. Ponownie, to czego nie widać, jest wyrazem wielkiego artyzmu. Jeśli widać za dużo, nie trzeba się tym przejmować – można po prostu urwać taki kawałek fotografii (o tym dalej). Droga do osiągnięcia tego efektu jest prosta: wystarczy zaświecić [[Latarka|latarką]] w obiektyw, bądź skierować go pod słońce. I koniecznie wydłużyć czas ekspozycji. |
||
== Nieostrość == |
== Nieostrość == |
||
Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie |
Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie rozmazana i niewyraźna – na ogół ma to znaczenie w tych [[Przypadek Romów|przypadkach]], w których artyście z jakiś przyczyn nie udało się stworzyć dzieła doskonale ciemnego lub jasnego (o czym powyżej). |
||
Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej [[duch|duszy]] artysty |
Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej [[duch|duszy]] artysty i świadczyć o jego zaangażowaniu w tworzenie dzieła. Może to również świadczyć o tym, iż artysta został popchnięty przez [[Dresiarz|pewną osobę]]. Aby uzyskać ten efekt należy przede wszystkim zrezygnować ze [[statyw|statywu]] oraz maksymalnie wydłużyć czas ekspozycji. Jeśli to za [[wirus|mało]], warto spróbować robić [[zdjęcie|zdjęcia]] w bardziej wyrafinowany sposób, na przykład mocując aparat do kierownicy rowerowej i pstrykając podczas szaleńczego downhillu. |
||
== Kolorystyka == |
== Kolorystyka == |
||
Zdjęcie artystyczne powinno być [[Kolor czarny|czarno]] |
Zdjęcie artystyczne powinno być [[Kolor czarny|czarno]]-[[Kolor biały|białe]], ale przewiduje się też inne wariacje [[Kolory|kolorystyczne]]. Na przykład niesamowite i bijące po oczach mieszanki, oscylujące głównie wokół takich barw jak: [[Komunizm|komunistyczna]] [[Kolor czerwony|czerwień]] i jajeczna żółć. |
||
== Dodatki == |
== Dodatki == |
||
Ważnym elementem fotografii artystycznej są szumy i inne wysokiej rangi artefakty, takie jak [[Włosy|włosy]], pył, [[Kurz|kurz]], fragmenty [[Śniadanie|śniadania]], dziwne |
Ważnym elementem fotografii artystycznej są szumy i inne wysokiej rangi artefakty, takie jak [[Włosy|włosy]], pył, [[Kurz|kurz]], fragmenty [[Śniadanie|śniadania]], dziwne kropki, tajemnicze [[UFO|talerze latające]] itd. Wszystko to powinno być przyklejone albo do matrycy/kliszy albo do obiektywu. Dobrze jeśli obiektyw jest porysowany. Najlepiej szczotką drucianą. |
||
{{stub}} |
{{stub}} |
||
[[Kategoria:Poradniki|Stworzyć fotografię artystyczną]] |
[[Kategoria:Poradniki|Stworzyć fotografię artystyczną]] |
||
fjbdsjkbdfbghffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffdgfdgfdfbldjbdf |
|||
gdfjhldfjyoio45ju6htrhtrhhththtrhtrhthtrjhtjrjjbnfbvdsdsdsgghshrrhwehehdhdnfdfndfnfbbfidhgiugdehiufgewihtieuwrhtjkrhruhtirehtiuhtriuthiurehtriutr |
|||
DUPA DUPA DUPA WAC |
Wersja z 20:22, 6 wrz 2008
Jak stworzyć fotografię artystyczną – poradnik
Na to pytanie nie ma jednej odpowiedzi. Za pomocą tego poradnika poznasz jednak jedną, niesamowicie ważną, opartą na podstawowych zasadach.
Ciemność i jasność
- Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla niedzielnych fotografów. Prawdziwy artysta przez duże „ą” dobrze wie, że najlepiej widać to, czego nie widać. Takie podejście do tematu świadczy o poszukiwaniu wyższych walorów dzieła sztuki. Najprostszy sposób osiągnięcia tego efektu, to robienie zdjęć bez udziału światła. Najlepsi twórcy tworzą swoje dzieła nie zdejmując dekielków z obiektywów.
- Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby biała kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego malarza, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na 99%. Ponownie, to czego nie widać, jest wyrazem wielkiego artyzmu. Jeśli widać za dużo, nie trzeba się tym przejmować – można po prostu urwać taki kawałek fotografii (o tym dalej). Droga do osiągnięcia tego efektu jest prosta: wystarczy zaświecić latarką w obiektyw, bądź skierować go pod słońce. I koniecznie wydłużyć czas ekspozycji.
Nieostrość
Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie rozmazana i niewyraźna – na ogół ma to znaczenie w tych przypadkach, w których artyście z jakiś przyczyn nie udało się stworzyć dzieła doskonale ciemnego lub jasnego (o czym powyżej).
Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej duszy artysty i świadczyć o jego zaangażowaniu w tworzenie dzieła. Może to również świadczyć o tym, iż artysta został popchnięty przez pewną osobę. Aby uzyskać ten efekt należy przede wszystkim zrezygnować ze statywu oraz maksymalnie wydłużyć czas ekspozycji. Jeśli to za mało, warto spróbować robić zdjęcia w bardziej wyrafinowany sposób, na przykład mocując aparat do kierownicy rowerowej i pstrykając podczas szaleńczego downhillu.
Kolorystyka
Zdjęcie artystyczne powinno być czarno-białe, ale przewiduje się też inne wariacje kolorystyczne. Na przykład niesamowite i bijące po oczach mieszanki, oscylujące głównie wokół takich barw jak: komunistyczna czerwień i jajeczna żółć.
Dodatki
Ważnym elementem fotografii artystycznej są szumy i inne wysokiej rangi artefakty, takie jak włosy, pył, kurz, fragmenty śniadania, dziwne kropki, tajemnicze talerze latające itd. Wszystko to powinno być przyklejone albo do matrycy/kliszy albo do obiektywu. Dobrze jeśli obiektyw jest porysowany. Najlepiej szczotką drucianą.
Autorowi tego hasła oderwało palce zaraz po tym, jak wklepał kilka zdań. Jeśli chcesz go zastąpić – rozbuduj to hasło.