Izabela Łęcka: Różnice pomiędzy wersjami
M („Izabela łęcka” przeniesiono do „Izabela Łęcka”: No wiecie co!) |
M (Na oko...) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
'''Izabela Łęcka''' |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
[[Grafika:CandicemicheleL337.jpg|200px|thumb|right|Iza dla Playboya]] |
[[Grafika:CandicemicheleL337.jpg|200px|thumb|right|Iza dla Playboya]] |
||
Izabela|Belcia urodziła się w nieco zubożałej, ale za to arystokratycznej rodzinie. Razem z ojcem (matka odwaliła kitę w nieokreślonej przeszłości) podróżowała po całej [[Europa|Europie]], a dobrzy ludzie udzielali im gościny w swoich pałacach. Po wyczerpaniu pieniędzy i wypędzeniu z następnego dworku, gdzie nadużyli gościnności gospodarzy, Iza i tatuś postanowili kupić kamienicę w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie dalej pasożytowali na społeczeństwie. W obliczu biedy panna Łęcka zgodziła się na występ w sesji Playboya (numer ten cieszył się zresztą największym zainteresowaniem w historii polskiej edycji), co nieco podreperowało budżet.<br> |
|||
Mniej więcej wtedy poznała również Wokulskiego, który wydawał jej się idealnym mężem (zarabiał dużo i był totalnym łosiem). Do osiągnięcia szczęścia potrzebowała jeszcze kogoś, z kim mogłaby przyprawiać Stachowi rogi. Padło na jej kuzyna (!) Starskiego. W wyniku protestów niedoszłego męża, plan spalił na panewce. Zrozpaczona Izabela zamknęła się w klasztorze. Według różnych wersji umarła tam na chorobę sierocą, lub uciekła, by wieść rozpustne, nieskrępowane konwenansami życie. |
|||
== Wygląd zewnętrzny i wpływ na mężczyzn == |
== Wygląd zewnętrzny i wpływ na mężczyzn == |
||
| ⚫ | |||
Nie ma sensu ukrywać, że Izabela była gorącą dziewczyną. Na jej hot image składały się: |
Nie ma sensu ukrywać, że Izabela była gorącą dziewczyną. Na jej hot image składały się: |
||
| Linia 13: | Linia 16: | ||
* [[piersi|wielkie, błękitne oczy]] |
* [[piersi|wielkie, błękitne oczy]] |
||
* zgrabne i powabne ciało |
* zgrabne i powabne ciało |
||
W związku z powyższymi panna Łęcka nie mogła opędzić się od wielbicieli wydzwaniających na jej komórkę i czekających pod kamienicą, by zdobyć jej autograf. Modne było pojedynkowanie się w obronie jej honoru. |
W związku z powyższymi panna Łęcka nie mogła opędzić się od wielbicieli wydzwaniających na jej [[komórka|komórkę]] i czekających pod kamienicą, by zdobyć jej autograf. Modne było pojedynkowanie się w obronie jej honoru. |
||
== Charakter == |
== Charakter == |
||
Charakterek miała nasza pannica wredny. Zakochana w posągu Apolla, ignorowała fanów, rzadko kiedy rozdając więcej niż 4-5 autografów (o zdjęciu nie było w ogóle mowy!). Lubiła siadać na szezlongu i przeżywać schizy (np. o tym, że ojciec i Wokulski grają o nią w karty). Izę pasjonował też teatr (czytaj Rossi) i muzyka (czytaj boys bandy). Poza tym dziewczynę cechowała powierzchowna religijność (nie chciała podpaść cioci, która należała do [[moherowe berety|moherowych beretów]], obycie w towarzystwie i naiwność. |
Charakterek miała nasza pannica wredny. Zakochana w posągu Apolla, ignorowała fanów, rzadko kiedy rozdając więcej niż 4-5 autografów (o zdjęciu nie było w ogóle mowy!). Lubiła siadać na szezlongu i przeżywać schizy (np. o tym, że ojciec i Wokulski grają o nią w karty). Izę pasjonował też teatr (czytaj Rossi) i muzyka (czytaj boys bandy). Poza tym dziewczynę cechowała powierzchowna religijność (nie chciała podpaść cioci, która należała do [[moherowe berety|moherowych beretów]], obycie w towarzystwie i naiwność. |
||
== Opinie == |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
| Linia 27: | Linia 26: | ||
* Uważała siebie za anioła, a ludzi biednych za grzeszników (brud i nędza były oznaką grzesznego życia) |
* Uważała siebie za anioła, a ludzi biednych za grzeszników (brud i nędza były oznaką grzesznego życia) |
||
[[Kategoria:postacie fikcyjne]] |
[[Kategoria:postacie fikcyjne|Łęcka, Izabela]] |
||
[[Kategoria:biografie]] |
[[Kategoria:biografie|Łęcka, Izabela]] |
||
[[Kategoria:literatura polska]] |
[[Kategoria:literatura polska|Łęcka, Izabela]] |
||
Wersja z 16:25, 18 sie 2009
Mniam, mniam...
- Stanisław Wokulski, reprezentant męskiej części Warszawy
Rozpustna dziwka
- Anonimowa Warszawianka
Ignacy, przynieś do mojego gabinetu chusteczki i niech przez następne pół godziny nikt mi dupy nie zawraca!
- Wokulski po zdobyciu Playboya z sesją Izy
Izabela Łęcka (1853- 18??) – postać fikcyjna z powieści Laska (powieść) Bolesława Prusa. Postać tytułowa, femme fatale, poliglotka, lanserka, króliczek Playboya w maju 1875.
Biografia
Izabela|Belcia urodziła się w nieco zubożałej, ale za to arystokratycznej rodzinie. Razem z ojcem (matka odwaliła kitę w nieokreślonej przeszłości) podróżowała po całej Europie, a dobrzy ludzie udzielali im gościny w swoich pałacach. Po wyczerpaniu pieniędzy i wypędzeniu z następnego dworku, gdzie nadużyli gościnności gospodarzy, Iza i tatuś postanowili kupić kamienicę w Warszawie, gdzie dalej pasożytowali na społeczeństwie. W obliczu biedy panna Łęcka zgodziła się na występ w sesji Playboya (numer ten cieszył się zresztą największym zainteresowaniem w historii polskiej edycji), co nieco podreperowało budżet.
Mniej więcej wtedy poznała również Wokulskiego, który wydawał jej się idealnym mężem (zarabiał dużo i był totalnym łosiem). Do osiągnięcia szczęścia potrzebowała jeszcze kogoś, z kim mogłaby przyprawiać Stachowi rogi. Padło na jej kuzyna (!) Starskiego. W wyniku protestów niedoszłego męża, plan spalił na panewce. Zrozpaczona Izabela zamknęła się w klasztorze. Według różnych wersji umarła tam na chorobę sierocą, lub uciekła, by wieść rozpustne, nieskrępowane konwenansami życie.
Wygląd zewnętrzny i wpływ na mężczyzn
Nie ma sensu ukrywać, że Izabela była gorącą dziewczyną. Na jej hot image składały się:
- długie, popielatoblond włosy
- wielkie, błękitne oczy
- zgrabne i powabne ciało
W związku z powyższymi panna Łęcka nie mogła opędzić się od wielbicieli wydzwaniających na jej komórkę i czekających pod kamienicą, by zdobyć jej autograf. Modne było pojedynkowanie się w obronie jej honoru.
Charakter
Charakterek miała nasza pannica wredny. Zakochana w posągu Apolla, ignorowała fanów, rzadko kiedy rozdając więcej niż 4-5 autografów (o zdjęciu nie było w ogóle mowy!). Lubiła siadać na szezlongu i przeżywać schizy (np. o tym, że ojciec i Wokulski grają o nią w karty). Izę pasjonował też teatr (czytaj Rossi) i muzyka (czytaj boys bandy). Poza tym dziewczynę cechowała powierzchowna religijność (nie chciała podpaść cioci, która należała do moherowych beretów, obycie w towarzystwie i naiwność.
Ciekawostki
- Izabela nie rozumiała, na czym polegało obliczanie procentów (choć nie gardziła cieczą z 40% alkoholu).
- Znała angielski i francuski, dzięki czemu mogła robić Wokulskiego w konia.
- Uważała siebie za anioła, a ludzi biednych za grzeszników (brud i nędza były oznaką grzesznego życia)
