Grzejnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Cerber. Autor wycofanej wersji to 89.78.201.60.)
Linia 1: Linia 1:
'''Grzejnik''' (po [[ingliszu]] jest ''Radiator'' co bardziej oddaje schemat działania polegający na reakcjach radioaktywnych) inaczej '''<strike>karofylel</strike>'''... '''<strike>kafolyrel</strike>'''... '''<strike>karoryfel</strike>'''... no niech będzie już ten '''grzejnik'''; jest to magiczne urządzenie, które w reakcji jąder [[wodór|wodoru]] wytwarza [[energia|energię]], która następnie zostaje skonwertowana w energię cieplną, czyli to takie fajne uczucie jak jest [[zimno]] i się przy takim grzejniczku stanie.
'''Grzejnik''' (po [[ingliszu]] jest ''Radiator'' co bardziej oddaje schemat działania polegający na reakcjach radioaktywnych) inaczej '''<strike>karofylel</strike>'''... '''<strike>kafolyrel</strike>'''... '''<strike>karoryfel</strike>'''... no niech będzie już ten '''grzejnik'''; jest to magiczne urządzenie, które w reakcji jąder [[wodór|wodoru]] wytwarza [[energia|energię]], która następnie zostaje skonwertowana w energię cieplną, czyli to takie fajne uczucie jak jest [[zimno]] i się przy takim grzejniczku stanie.


W grzejniku występuje obwód zamknięty, wodór dostarczany jest w postaci [[cząsteczka|cząsteczki]] [[woda|wody]]. Woda krąży w obwodzie aż zostanie rozbita w desyntezatorze cząstek, wtedy na niewiarygodnie krótką chwilę cząsteczka wody rozpada się na dwa [[atom]]y H i jeden O. Atomy wodoru przyśpieszają i zderzają się z innymi atomami wodoru, wytwarzając przy tym energię, która przechodząc przez ekrany zbudowane z odpowiedniego [[izotop]]u, wytrącając z niego [[elektron]]y, energia uzyskana z tego zderzenia zostaje zatrzymana na pokrywającej grzejnik, wierzchniej warstwie zbudowanej z jakiegoś metalu (najczęściej [[aluminium]]). Atomy wodoru po wytrąceniu elektronu z izotopu odbijają się i znów łącząc z tlenem tworząc cząsteczkę wody, dzięki czemu w obiegu nie brakuje [[paliwo|paliwa]]. Wszystko to dzieje się w ułamkach [[sekunda|sekund]].
W grzejniku występuje obwód zamknięty, wodór dostarczany jest w postaci [[cząsteczka|cząsteczki]] [[woda|wody]]. Woda krąży w obwodzie aż zostanie rozbita w desyntezatorze cząstek, wtedy na niewiarygodnie krótką chwilę cząsteczka wody rozpada się na dwa [[atom]]y H i jeden O. Atomy wodoru przyśpieszają i zderzają się z innymi atomami wodoru, wytwarzając przy tym energię, która przechodząc przez ekrany zbudowane z odpowiedniego [[izotop]]u, wytrącając z niego [[elektron]]y, energia uzyskana z tego zderzenia zostaje zatrzymana na pokrywającej grzejnik, wierzchniej warstwie zbudowanej z jakiegoś metalu (najczęściej [[aluminium]]). Atomy wodoru po wytrąceniu elektronu z izotopu odbijają się i znów łącząc z tlenem tworząc cząsteczkę wody, dzięki czemu w obiegu nie brakuje [[paliwo|paliwa]]. Wszystko to dzieje się w ułamkach [[sekunda|sekund]] w oparciu w wykres [[Funkcja machometryczna|funkcji machometrycznej]].


W zależności od mocy grzewczej grzejnika stosuje się w nim inne izotopy. Najczęściej [[uran (pierwiastek)|uranu]] lub [[pluton (pierwiastek)|plutonu]]. Trwają eksperymentalne próby przy użyciu pierwiastka [[Ununpentium]]; obecnie badania przeprowadzane są w Massachusetts Institute of Technology (MIT) i fundowane są z amerykańskiego budżetu przeznaczonego na różnego rodzaju "[[czarne projekty]]". Wytężone prace prowadzone są w 260 osobowej grupie, której przewodzi Ralph M. Parsons. Mimo wielu lat badań, nadal użycie tego pierwiastka nastręcza trudności.
W zależności od mocy grzewczej grzejnika stosuje się w nim inne izotopy. Najczęściej [[uran (pierwiastek)|uranu]] lub [[pluton (pierwiastek)|plutonu]]. Trwają eksperymentalne próby przy użyciu pierwiastka [[Ununpentium]]; obecnie badania przeprowadzane są w Massachusetts Institute of Technology (MIT) i fundowane są z amerykańskiego budżetu przeznaczonego na różnego rodzaju "[[czarne projekty]]". Wytężone prace prowadzone są w 260 osobowej grupie, której przewodzi Ralph M. Parsons. Mimo wielu lat badań, nadal użycie tego pierwiastka nastręcza trudności.

Wersja z 23:22, 15 gru 2009

Grzejnik (po ingliszu jest Radiator co bardziej oddaje schemat działania polegający na reakcjach radioaktywnych) inaczej karofylel... kafolyrel... karoryfel... no niech będzie już ten grzejnik; jest to magiczne urządzenie, które w reakcji jąder wodoru wytwarza energię, która następnie zostaje skonwertowana w energię cieplną, czyli to takie fajne uczucie jak jest zimno i się przy takim grzejniczku stanie.

W grzejniku występuje obwód zamknięty, wodór dostarczany jest w postaci cząsteczki wody. Woda krąży w obwodzie aż zostanie rozbita w desyntezatorze cząstek, wtedy na niewiarygodnie krótką chwilę cząsteczka wody rozpada się na dwa atomy H i jeden O. Atomy wodoru przyśpieszają i zderzają się z innymi atomami wodoru, wytwarzając przy tym energię, która przechodząc przez ekrany zbudowane z odpowiedniego izotopu, wytrącając z niego elektrony, energia uzyskana z tego zderzenia zostaje zatrzymana na pokrywającej grzejnik, wierzchniej warstwie zbudowanej z jakiegoś metalu (najczęściej aluminium). Atomy wodoru po wytrąceniu elektronu z izotopu odbijają się i znów łącząc z tlenem tworząc cząsteczkę wody, dzięki czemu w obiegu nie brakuje paliwa. Wszystko to dzieje się w ułamkach sekund w oparciu w wykres funkcji machometrycznej.

W zależności od mocy grzewczej grzejnika stosuje się w nim inne izotopy. Najczęściej uranu lub plutonu. Trwają eksperymentalne próby przy użyciu pierwiastka Ununpentium; obecnie badania przeprowadzane są w Massachusetts Institute of Technology (MIT) i fundowane są z amerykańskiego budżetu przeznaczonego na różnego rodzaju "czarne projekty". Wytężone prace prowadzone są w 260 osobowej grupie, której przewodzi Ralph M. Parsons. Mimo wielu lat badań, nadal użycie tego pierwiastka nastręcza trudności.

Grzejnik to jeden z tych wynalazków, o których każdy wie ale nikt nie wie kto go wymyślił, podobnie jest z naleśnikami. Jednakże, pierwsze projekty grzejnika powstały podczas II Wojny Światowej, niestety prototyp był bardzo niestabilny i silnie wybuchowy. Pod koniec wojny plany grzejnika przechwyciło USA i w próbach ulepszenia go stworzyło przez pomyłkę bombę atomową.

Grzejniki mają też zastosowanie w mieszkaniach. Dla potrzeb budownictwa wielorodzinnego produkuje się trzy główne modele:

  • zimne
  • zapowietrzone
  • kapiące

Wersje de'Luxe łączą powyższe funkcje w jednym grzejniku.

Szablon:Stubtech