Viking metal: Różnice pomiędzy wersjami
M (addendum) |
M (kat) |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
*[[Amon Amarth]] |
*[[Amon Amarth]] |
||
*[[Bathory]] |
*[[Bathory]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Podgatunki black metalu|Viking]] |
Wersja z 11:32, 22 kwi 2011
Ten artykuł jest w edycji i kogoś właśnie osłabiło w trakcie jego pisania. Aby go nie dobić, poczekaj aż wytrzeźwieje i dokończy swoją twórczość. Jeżeli trwałoby to zbyt długo, skontaktuj się z administratorem lub z użytkownikiem o nicku Risen911. |
Szablon:Tcoś dryfującego pomiędzy black metalem a folk metalem. Każdy zespół viking metalowy jest jednocześnie zespołem pagan metalowym, jednak nie każdy zespół pagan metalowy jest zespołem viking metalowym. Czynnikiem decydującym o zmianie nazwy jest pochodzenie ze Skandynawii Norwegii, bo Szwedzi to cioty, a Finowie to za duże buce. Zależność pomiędzy kolejnymi gatunkami przedstawiamy na działaniach poniżej:
Im dłużej ten gatunek istnieje, tym bardziej oddala się on od black metalu, a zbliża w kierunku death metalu (patrz Amon Amarth), metalu symfonicznego (patrz Turisas), czy też zaciera się jego granica z folk metalem, z którego de facto powstał.
Twórcy
Viking metal tworzą zazwyczaj młodzi, wysocy Norwedzy o długich włosach, którzy mieszkają w drewnianym domku w zapomnianej wiosce na fiordzie. Jako że dookoła mają góry, rzeki, lasy, zwierzęta, a co najważniejsze – spokój, ilekroć wyjdą z domu, nie mogą opanować swojej rozkoszy, a co za tym idzie dumy, że urodzili się w takim raju. Co bardziej zdolni nabywają sprzęt i nagrywają swoje EP-ki, aby podzielić się ze światem kawałkiem Skandynawii. Wbrew pozorom, Varg Vikernes nie tworzy viking metalu, tylko swój specyficzny black metal o tematyce mitologicznej. Żeby ktoś czasem gafy nie strzelił.
Charakterystyka
Tematyka
Viking metal opowiada głównie o tym, jak tysiąc lat temu dzielni wojowie walczyli o losy wsi, gdzie i za ile można było kupić dobry alkohol oraz jak do teraz zdrożał. Niekiedy opowiada też o życiu ówczesnych kobiet, ponieważ na przekór całemu światu, Wikingowie szanowali swoje kobiety. Nierzadko znaleźć też można nawiązania do mitologii nordyckiej mówiącej, że Odyn i spółka to dobre ziomki były i gdyby żyli do teraz, świat byłby o wiele lepszy.