Cannibal Corpse
 |
Ten artykuł powstał przy współudziale Szatanaaa! Jeżeli chcesz go rozbudować – pamiętaj, kto po nim wcześniej stąpał! |
Cannibal Corpse – amerykański zespół brutal death metalowy, założony w 1988 w Buffalo w stanie Nowy Jork w USA na Ziemi. Są kanibalami, z czego wywodzi się ich nazwa i okładki będące fotografiami ich obiadu. Można ich zobaczyć w filmie Ace Ventura: Psi detektyw wykonujących utwór Hammer Smashed Face[1].
Historia
Wczesne lata
Grupa została założona przez Chrisa Barnesa, Boba Rusaya, Jack'a Owena, Alexa Webstera i polaka Paula Mazurkiewicza, po zerżnięciu ilu-się-da pomysłów z miejscowych grup:
- Tirant Sin
- Beyond Death
- Leviathan.
Nagrali oni ich kawałki ze zmienionymi tytułami na demie o jakże wymownej nazwie Cannibal Corpse. Wkrótce podpisali dożywotni kontrakt z Metal Blade Records. Szefom wytwórni brakowało na browara, więc postanowili wydać album, nazwany później Eaten Back to Live. Na tym i na następnym (Butchered at Birth) wystąpił gościnnie Glen Beton Benton, żeby muzyka nie była tak ch
owa i ktoś kupił ten shit. Okładki przedstawiały zdjęcia z albumów rodzinnych chłopaków z zespołu, a że ich rodziny nie były najpiękniejsze, w Niemczech zabroniono ich sprzedaży[2].
Ciąg dalszy kariery
W 1993 ukazało się EP Hammer Smashed Face, na którym główne miejsce zajmowały wytwory coveropodobne covery m.in. Possessed i Black Sabbath, a grupa wystąpiła w Polsce na Metal Hammer Festival. Bob Rosay zobaczywszy zabrzańskie rejony przemysłowe, przeraził się, że takie rzeczy będzie widywał częściej, odszedł z zespołu, a jego miejsce zajął Rob Barrett. Bob – Rob, co za różnica, nikt się tą zmianą nie przejął, a że Rob kochał Zabrze, to po roku tam znów zagrali.
Chris Barnes w 1995 zrozumiał poprawność decyzji Boba, też odszedł z zespołu, a jego miejsce zajął „Corpsegrinder”. W zespole zmieniło się tylko to, że nikt nie reagował na „Chris, do nogi!”, a plątał się jakiś nieznany koleś, podający się za ich wokalistę. W 1997 Rob zrozumiał, że powodem odejścia Boba nie był krajobraz Zabrza i uciekł w pizdu do Malevolent Creation, a jego miejsce zajął pedał pedofil gitarzysta Nevermore – Pat O'Brien[3].
26 września 2000 wydali DVD/VHS „Live Cannibalism” zawierające nagrania zespołu podczas jedzenia obiadu. W 2003 wydali EP Worm Infested[4] zawierające wyłącznie covery. 4 listopada 2003 wydali box 15 Years os Killing Spree, który zawierał ich albumy w gustownym pudełeczku. Fani zakupiwszy ten box dopiero po czasie zorientowali się, że teraz mają po dwa egzemplarze ich albumów, a w sklepie im powiedziano, że „Bez paragonu z kasy zwrotów nie przyjmujemy”. Szkoda, że nikt takowego nie dostał.
Dyskografia
- Eaten Back to Live – sami nie wiedzą o co chodzi, gdyż ten tytuł został wypowiedziany przez konającego człowieka, którego właśnie mieli zjeść.
- Butchered at Birth – miły początek życia, nieprawdaż?
- Tomb of the Mutilated – po apelach obrońców życia resztki z bankietu pochowali w grobie i, uznawszy to za humanitarny gest, nazwali z tej okazji stosownie nazwali album.
- The Bleeding – kurwa, ja krwawię, napiszmy o tym album.
- Vile – a to skur, zjedźmy go w tytule albumu.
- Gallery of Suicide – pierwowzór Sali samobójców.
- Bloodthirst – płyta o wampirach i ich pragnieniu krwi.
- Gore Obsessed – chłopakom spodobały się horrory gore.
- The Wretched Spawn – ej, z moją spermą jest coś nie tak.
- Kill – z powodu awarii aparatu, chłopcy nie mogli zafotografować na okładkę żadnych chędożących się zwłok.
- Evisceration Plague – chłopaki zaczęli masowo patroszyć zwłoki przed jedzeniem.
- Torture – nie czerpią już takiej przyjemności z samego jedzenia, teraz trzeba jeszcze odpowiednio przyrządzić potrawę.
