Ołów

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Ołówmetal ociężały występujący głównie w niektórych ludzkich głowach. Składa się z trzech pierwiastków: ziemi, ognia i powietrza, ze znaczną (83,4567[1]%) przewagą tego pierwszego, co skutkuje jego ociężałością.

Związki ołowiu

Związki ołowiu z innymi pierwiastkami nazywane są ołówkami, podobnie jak związki tlenu – tlenkami, siarki – siarczkami, chloruchlorkami, węgla – węgielkami, zaś glinuglinami, srebra - sreberkami, helu - nie Helu tylko Heli.

Cechą charakterystyczną ołówków jest to, że pod wpływem tarcia potrafią pisać. Czasem nawet całkiem, całkiem, choć zbyt często robią błędy ortograficzne, interpunkcyjne, literówki itp.

Zastosowanie ołowiu

Ołów od najdawniejszych czasów miał zastosowanie w przemyśle – głównie zbrojeniowym, ale również w medycynie i w przemyśle spożywczym.

Przemysł zbrojeniowy

Pierwiastek ten od niemal zarania dziejów był wykorzystywany do eliminowania szkodliwych jednostek. Pierwotnie używany w stopie z miedzią (brąz) był używany do produkcji dzid bojowych czy rydwanów.

W miarę postępu ludzkości ku świetlanym celom jego zastosowanie rozszerzało się. Rzymianie budowali z niego starożytne bomby głębinowe, którymi pod Akcjum Oktawian August bombardował starożytne okręty podwodne Marka Antoniusza. Od tej pory ołów w nomenklaturze łacińskiej nosi nazwę PlumBum.

W następnych wiekach odlewano i odprawiano z niego kule do eliminowania jednostek śmiertelnych (dla nieśmiertelnych kule czyniono ze srebra, by następnie przebijać osikowymi kołkami).

Z ołowiu również tworzono całe armie ołowianych żołnierzyków, którzy dzielnie stawali na polach bitewnych całego świata, wspierani przez ołowiane sterowce bojowe.

Ołów w innych gałęziach przemysłu

Pierwiastek ten wykorzystywany był do niedawna również do produkcji plomb, ale zrezygnowano z niego, gdyż zbyt często opadała w ten sposób kurowanym pacjentom szczęka.

Poza tym znalazł szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, przede wszystkim jako uzupełnienie codziennej diety wegetariańskiej. Szczególnie bogatym źródłem tego pierwiastka jest sałata przydrożna.

Ołów w alchemii

Ołów był wykorzystywany również w alchemii do przemysłowego produkowania złota. Czasem srebra...

Niejaki Fallopius podaje taki przepis na wyprodukowanie srebra z ołowiu: należy wziąć ołowiu, ukuć z niego młotkiem na obuchu cienkie bardzo blaszki, przesypać je solą pospolitą, włożyć oboje w naczynie szklane; dobrze zaszpuntować i zakopać w ziemię na całe dni dziewięć, tedy się ta materya zamieni w żywe srebro; jakoż w Olkuszu z ołowiu go wyprowadzają. Próbowałem ja tego, ale bez effektu, znać w ziemię niesposobną zakopałem, albo nie zaszpuntowałem dobrze słoika, albo grube blaszki były ołowiu.

Przypisy

  1. Według Lejewa była to liczba atomowa pierwistka, ale po dokładnym rozdzieleniu protonów i neutronów oraz zważeniu tych pierwszych okazało się, że jego liczba wynosi 82, co stawia go w tabeli przed bizmutem.

Szablon:Pierwiastki