Kujonizm
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 17:34, 25 wrz 2010 autorstwa 83.26.149.118 (dyskusja)
Kujonizm – odwieczna choroba kujonów, kujonek i szkolnych ciot.
Drogi rozprzestrzenia
Zarażenie kujonizmem pochodzi zazwyczaj od nauczycieli. Przedszkolaki bardzo lubią podlizywać się nauczycielom.
Sposoby podlizywania
- Kujonizm właściwy – przedszkolak chce mieć jak najlepsze oceny, więc kuje.
- Kablarstwo – tym sposobem jeszcze bardziej chce być lubiany przez nauczycieli.
Tak oto powstaje kujon.
Wiek
Choroba dotyka głównie dzieci w wieku 5-8 lat, chociaż są starsze wyjątki. Często schorzenie ma charakter okresowy, np. przed sesją.
Leczenie kujonizmu
Idealnym sposobem na osobę dotkniętą chorobą jest wpierdol.
Objawy
Oto elementy kujonizmu. Jeżeli:
- Nosisz okulary w drucianych oprawkach (zwłaszcza grube);
- jesteś szkolną ciotą;
- nie masz kolegów, bo ich sprzedajesz;
- boisz się wszystkich silniejszych w szkole;
- ze wszystkich przedmiotów masz 6 lub 5, a z WF-u 1 lub 2;
- stronisz od sportu, nawet od ping-ponga;
- nosisz flanelową koszulę i sztruksowe spodnie;
- wyglądasz jak prosiak;
- masz czarne, w ostateczności rude włosy;
- jesteś gruby lub wyglądasz jak anorektyk;
- nie chodzisz na dyskoteki;
- twoimi życiowymi są siedzenie nad książkami i spanie;
- nie masz dziewczyny, a nawet jeśli masz, to jest brzydka lub jest kujonką;
- zgłaszasz się do każdego pytania, nawet jeśli ono nie dotyczy lekcji;
- po każdej twojej wypowiedzi reszta chce ci spuścić wpierdol;
- wszyscy się z ciebie śmieją;
- uważasz, że jesteś inteligentny i przystojny;
- śmiejesz się ze wszystkich, co mają od ciebie niższe oceny;
- płaczesz, gdy dostaniesz niższą ocenę niż 6;
- korzystasz z komputera maksymalnie 2 godziny tygodniowo,
to z pewnością chorujesz na kujonizm!