Bojler

Przykład dowodu na to, że bojler to synonim kanciastego ustrojstwa

Wy się chwalicie kaloryferami, a ja mam bojler…

Starodawne przysłowie bojlerowe

Bojler (pol. podgrzewacz ciepłej wody użytkowej) – kanciaste ustrojstwo które ma swój własny kącik w każdym domu, oprócz tych na zadupiu, gdzie się marznie. Jeżeli rozchodzi się o to, które urządzenie najgłośniej szumi, strzela i dzyndza, bojler znajduje się w czołówce.

Największy konkurent kaloryfera, lecz przynajmniej słowo bojler da się łatwo wymówić bez efektu ubocznego w postaci sparzonego języka. Nie ma to jednak znaczenia, jeżeli na stałe mieszka się w Szczebrzeszynie.

Budowa bojlera

Bojler składa się z siedmiu głównych części, czyli:

• Bojler właściwy – taki brzydki, obrany i okryty patyną baniak jak z czasów PRLu;
• Światełko – świeci się, gdy bojler grzeje (czyt. szumi na cały dom);
• Klapa – uderza się ją z całej siły, by obudzić śpiących sąsiadów;
• Logo – jakieś zawijasy, obrazki czy inne rzeczy – zupełnie nieprzydatne;
• Pokrętła – rożne bajery i inne py;
• Wentylatory – szumią, szumią, i jeszcze raz szumią;
• Elektryka – nie tykaj bo kopie.

Przykłady zastosowania

• Dla łysych skinheadów, prawdziwych black metalowców i Pazdana w zimie, by ogrzać glacę;
• Dla dżihadystów bądź samobójców – można coś do niego podłożyć;
• Czysty bimber;
• Ewentualnie podgrzewanie wody.

Paradoks bojlera

Przy korzystaniu z prysznica odkręcasz ciepłą wodę aby spłynęła zimna. Bojler wydaje z siebie „Bu!” i wylatują z niego płomienie. Analogicznie z prysznica wylata wrzątek. Zmniejszasz ilość ciepłej, zwiększasz ilość zimnej. Płomień gaśnie. Leci tylko zimna. Zwiększasz ilość ciepłej. Leci jeszcze zimniejsza. Kręcisz do oporu. Bu! Kręcisz w drugą stronę. Osiągasz pozycję „neutralną”. Powoli, milimetr po milimetrze przekręcasz na zimniejszą. Bojler gaśnie ! Dajesz se spokój.

To jest tylko zalążek ahtykułu z dziedźyny technyky. Jeśly nie posiadasz żadnej wady wymowy – rozbuduj go.