Foo Fighters

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Plik:Foo Fighters live acoustic tour.JPG
Foo Fighters solidaryzuje z fanami, których nie stać na gitary elektryczne.

Szablon:Tzespół muzyczny grający coś pomiędzy hard rockiem a grungem.

Historia

W 1994 roku, po rozpadzie Nirvany, Dave Grohl stwierdził, że może ze zwykłego garotłuka przeistoczyć się we frontmana. Założył zespół o nazwie Foo Fighters (ang. UFO z lat 1939-1945). Po tym jak Krist Novoselic, basista Nirvany, powiedział, że nie będzie grać z nim w zespole bez Cobaina, Dave poczuł w sobie żyłkę multiinstrumentalisty i stwierdził, że da radę sam nagrać płytę. Chwycił za automat perkusję, bass, gitarę elektryczną i co się jeszcze dało. Nagrał bez problemu 11 kawałków, jednak kiedy w X-Static sam sobie nie dał rady i musiał wynająć do pomocy drugiego, Grega Dullego.













































































































gitarzystę, Dave się załamał i dobrał pozostałych muzyków. Tak powstało Foo Fighters.

Dyskografia

  • Szablon:Tpierwsza płyta, na której Grohl gra na większości instrumentów
  • Szablon:Tdruga płyta, nagrana już przez cały zespół
  • Szablon:Ttrzecia płyta zespołu, na której uczą się latać (Learn to Fly)
  • Szablon:Tczwarty z kolei album zespołu, na której wspominają swoje dotychczasowe życie (All My Life i Times Like These)
  • Szablon:Tdwupłytowy album, w którym druga, w całości akustyczna płyta jest wyrazem solidarności z grunge'owcami, których nie stać na zapłacenie za prąd
  • Szablon:Tszósta płyta, po której zespół zawiesił działalność; możliwe było, że miał to być początek jego końca, gdyż występuje na nim zjawisko OIKISZ (Odkryliśmy Instrumenty Klawiszowe i Są Zajebiste), które przyczyniło się do upadku niejednej rockowej kapeli
  • Szablon:Twielki powrót zespołu. Ten krążek jest zajebisty głównie dlatego, że do kapeli powraca zbiegły z warszawskiego pierdla Pat Smyra. Chwyta w łapy jakiegoś przestarzałego Gibsona Les Paula, z prywatnej kolekcji Ray'a Charlesa i wymiata na nim splagiatowane solówki Heada z Korna. Jego popisowym numerem jest "Bridge Burning", w którym Dave żali się, że spalił mu się most do fabryki cukierków. W tym albumie uczą się chodzić "(Walk)"

Członkowie

Byli członkowie

Ciekawostki

  • Według Windows Media, album 'Echoes, Silence, Patience and Grace' jest albumem popowym