Komiks
Komiks – rodzaj historyjki obrazkowej składającej się z kilku do kilkuset obrazków w z reguły prostokątnych (znane są także inne kształty) ramkach i dymków przedstawiających co dana postać myśli, mówi, krzyczy lub ma zamiar powiedzieć, ale jest to ocenzurowane. Komiks zawiera niewiele treści i skupia się na zainteresowaniu czytelnika obrazkami.
Historia
Historia komiksu jest bardzo długa – już w prehistorii ludzie pierwotni przekazywali informacje dla innych domowników jaskini w postaci rysunków na ścianie. Takie komiksy zazwyczaj były jednoobrazkowe i przedstawiały czynności, które rysownik będzie robił poza domem jak polowanie czy zbieractwo.
Wszelkie rysunki stały się popularne także w starożytnym Egipcie, gdzie na ścianach piramid wielcy rysownicy tworzyli komiksy na cześć faraonów i ich wielu żon i dzieci. Grecy perfidnie spapugowali pomysły Egipcjan wymyślając jedynie nowe miejsce, na których komiksy będą malowane. Często były to ściany domostw i budynków, ale głównym nurtem było malowanie na wazach. Ze względu na wysokie koszty wazy komiksowe były dostępne tylko dla bogaczy.
Komiks nie podupadł nawet w średniowieczu, wówczas zresztą powstał najsłynniejszy komiks w historii świata. Normanowie napadający Anglię doszli do wniosku, że ich wspaniałe czyny można zachować dla potomności nie inaczej, jak tylko w postaci komiksu – tzw. Tkaniny z Bayeux. Dotrwała ona do czasów dzisiejszych i można oglądać w jednym z muzeów francuskich.
Każdy kolejny okres historyczny to rozkwit sztuki komiksowej – do najsłynniejszych rysowników komiksów należeli m.in. Leonardo da Vinci w swojej „Kaplicy Sykstyńskiej” czy „Życie Dziecka” Georgesa de la Toura. Wymieniać wielkich artystów możnaby długo – każdy z nich tworzył komiksy. Udowodniono, że obrazy takie jak Dama z łasiczką czy choćby Mona Liza tworzone były tylko dla poklasku społecznego i nie przynosiły ich twórcom żadnych zysków. Prawdziwą kopalnią pieniędzy były komiksy, schodzące na pniu we wszystkich magazynach we wszystkich rejonach Europy.
W XX wieku doszło do zmiany wizerunku komiksu i oddzielenia sztuki malarskiej (obrazy itp.) od sztuki komiksowej, co w szczególności zaszkodziło tej pierwszej. Do zdecydowanych bohaterów tej epoki w historii komiksu należą Don Rosa, Rene Goscinny, Jacques Géron, Frank Miller czy polscy Tadeusz Baranowski i Szymon Kobyliński.
Współczesność
Współczesność bardzo zróżnicowała sztukę komiksową. Z jednej strony popularne są japońskie historyjki obrazkowe typu manga wyszczególniające się dużymi oczami i jamami gębowymi u bohaterów, amerykańskie z wielkimi superbohaterami typu Superman, których akcja ma miejsce w wielkich i ciemnych miastach, gdzie zazwyczaj nie ma oświetlenia. Trzecim typem jest sposób europejski, gdzie prostota rysunków i tekstów zdobywa światową popularność.
Współczesne komiksy wydawane są w różnych formach – od popularnych wersja książkowych i albumowych poprzez krótkie odcinki w codziennych gazetach brukowych i darmowych aż do wciąż nielegalnego wylewania swoich myśli na ściany budynków i pociągów podmiejskich pod postacią graffiti.
Nowością związaną z rozwojem Internetu są tzw. komiksy internetowe – ich plusem jest niski koszt produkcji, trzeba tylko (albo i aż) umieć rysować i używać skanera do przerzucenia swojej pracy na komputer. Prostota tego typu sztuki doprowadziła do powstania wielu „komiksów-potworków” – gdzie napaleni na siebie twórcy nie przyjmują krytyki i tworzą co im dusza każe.
