Wyrzysk
Wyrzysk (niem. Wirsitz) – miasteczko nad rzeką Łobżonką niedaleko Piły, w woj. wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Wyrzysk, zamieszkałe przez jakieś 5,2 tys. osób.
Historia
Miasto nie ma zbyt bogatej historii[1]. W 1320 roku ktoś po raz pierwszy raczył o nim wspomnieć w kronice, a w XV wieku ktoś inny opisał je już jako miasto. W 1772, gdy szwaby razem z ruskami i Austriakami zajumali spore kawałki Polski, miasto trafiło do tych pierwszych. Potem nie było nic ciekawego. Podczas zaborów miasteczko trzymało się całkiem nieźle. W końcu, na nowy, 1919 rok, powstańcy wielkopolscy zajęli Wyrzysk dołączając go do naszego kraju. W dwudziestoleciu międzywojennym nie działo się nic. Ponieważ mieścina leżała wówczas tuż przy granicy z państwem Fürhera, szybko została zajęta, a osoby stawiające opór wojskom niemieckim zostały rozstrzelane i do dzisiaj stoi tam upamiętniający je pomnik. Obecnie jest to miasto, w którym dominuje zapach tytoniu, ale mieszkańcy najwyraźniej mają to w głębokim poważaniu.
Najważniejsze miejsca
- Kościół pod wezwaniem św. Marcina.
- Dwór z połowy XIX wieku.
- Cmentarz z wydzielonym miejscem na groby żołnierzy Armii Czerwonej wraz z ich pomnikiem.
- Ulica Bydgoska – niewątpliwie najważniejsza w całym mieście.
- Dworzec kolejowy Wyrzysk-Osiek – właściwie nie w samym Wyrzysku, a w Osieku nad Notecią. Zmusza to mieszkańców do zapania cztery kilometry na piechotę lub nieopłacalnym PKS-em. Raz na ruski rok zatrzymuje się tu pociąg, którym można pojechać do Piły albo do Bydgoszczy. Pociągi do innych miast prawie w ogóle się tam nie zatrzymują.
- Miejscowy staw – ulubione miejsce tutejszych wędkarzy i handlarzy, którzy w weekendy robią nad nim targ.
Przypisy
- ↑ Jak większość małych miast